Ancient Greek-English Dictionary Language

τελευταῖος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τελευταῖος τελευταῖη τελευταῖον

Structure: τελευται (Stem) + ος (Ending)

Etym.: teleuth/

Sense

  1. last, the endings or terminations, in the rear ranks
  2. last, one's last day
  3. last, uttermost
  4. the last time, last of all
  5. at last, in the last place

Examples

  • ἄρχεται μὲν ἀπὸ τοῦ κρητικοῦ ποδόσ, δεύτερον δὲ λαμβάνει τὸν ἀνάπαιστον καὶ τρίτον σπονδεῖον καὶ τέταρτον αὖθισ ἀνάπαιστον, εἶτα δύο τοὺσ ἑξῆσ δακτύλουσ, καὶ σπονδείουσ δύο τοὺσ τελευταίουσ, εἶτα κατάληξιν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1815)
  • εἰ γὰρ τὸ Σαπφικόν τισ ἐπιθαλάμιον τουτί οὐ γὰρ ἦν ἀτέρα πάισ, ὦ γαμβρέ, τοιαύτά ποτα καὶ τοῦ κωμικοῦ τετραμέτρου, λεγομένου δὲ Ἀριστοφανείου τουδί ὅτ’ ἐγὼ τὰ δίκαια λέγων ἤνθουν καὶ σωφροσύνη ’νενόμιστο τοὺσ τελευταίουσ πόδασ τρεῖσ καὶ τὴν κατάληξιν ἐκλαβὼν συνάψειε τοῦτον τὸν τρόπον οὐ γὰρ ἦν ἀτέρα πάισ, ὦ γαμβρέ, τοιαύτά ποτα καὶ σωφροσύνη ’νενόμιστο· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2538)
  • τὸ γὰρ τῶν ἀκολούθων ἐπὶ δούλων μᾶλλον εἰώθε λέγεσθαι, ὁ δὲ τοὺσ ἑπομένουσ καὶ τοὺσ τελευταίουσ τοῦ στρατοπέδου οὐκ ὤκνησεν ἀκολούθουσ ὀνομάσαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 11:5)
  • τοὺσ γὰρ τελευταίουσ τῶν Ἑλλήνων οὐκ ὤκνησεν ἀκολούθουσ ὀνομάσαι· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 13 6:5)
  • ἴσχυσαν δέ τι καὶ Θηβαῖοι τουτουσὶ τοὺσ τελευταίουσ χρόνουσ μετὰ τὴν ἐν Λεύκτροισ μάχην. (Demosthenes, Speeches, 28:2)

Synonyms

  1. last

  2. last

  3. the last time

  4. at last

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION