Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σύντομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σύντομος

Structure: συντομ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sunte/mnw

Sense

  1. cut short, abridged; especially of a road, as in a short-cut
  2. (of language) concise, brief
  3. (of stature) short
  4. of other things

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative σύντομος σύντομον
Genitive συντόμου συντόμου
Dative συντόμῳ συντόμῳ
Accusative σύντομον σύντομον
Vocative σύντομε σύντομον
DualN/A/V συντόμω συντόμω
G/D συντόμοιν συντόμοιν
PluralNominative σύντομοι σύντομα
Genitive συντόμων συντόμων
Dative συντόμοις συντόμοις
Accusative συντόμους σύντομα
Vocative σύντομοι σύντομα
Positive Comparative Superlative
Adjective σύντομος συντόμου συντομώτερος συντομωτέρου συντομώτατος συντομωτάτου
Adverb συντόμως συντομώτερον συντομώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καταπαύσασ δὲ τὸν θρῆνον αὐτῆσ Ἀντώνιοσ ᾔτησε πιεῖν οἶνον, εἴτε διψῶν, εἴτε συντομώτερον ἐλπίζων ἀπολυθήσεσθαι. (Plutarch, Antony, chapter 77 3:3)
  • ἦγεν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου καὶ τὸν ἄλλον στρατὸν ἐσ τὴν πόλιν ἅπαντα, συντομώτερον ἐφιέμενοσ ὧν ἐπενόει Καῖσαρ· (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 8 4:13)
  • διόπερ οἱ μὴ δυνάμενοι κρατεῖν τῆσ εὐθυπλοίασ καταίρουσιν ἐν ἀριστερᾷ ἐκ τοῦ Σάσωνοσ πρὸσ τὸν Ὑδροῦντα, ἐντεῦθεν δὲ τηρήσαντεσ φορὸν πνεῦμα προσέχουσι τοῖσ μὲν Βρεντεσίνων λιμέσιν, ἐκβάντεσ δὲ πεζεύουσι συντομώτερον ἐπὶ Ῥοδιῶν πόλεωσ Ἑλληνίδοσ, ἐξ ἧσ ἦν ὁ ποιητὴσ Ἔννιοσ. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 3 10:16)

Synonyms

  1. short

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION