Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σύντομος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σύντομος

Structure: συντομ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sunte/mnw

Sense

  1. cut short, abridged; especially of a road, as in a short-cut
  2. (of language) concise, brief
  3. (of stature) short
  4. of other things

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative σύντομος σύντομον
Genitive συντόμου συντόμου
Dative συντόμῳ συντόμῳ
Accusative σύντομον σύντομον
Vocative σύντομε σύντομον
DualN/A/V συντόμω συντόμω
G/D συντόμοιν συντόμοιν
PluralNominative σύντομοι σύντομα
Genitive συντόμων συντόμων
Dative συντόμοις συντόμοις
Accusative συντόμους σύντομα
Vocative σύντομοι σύντομα
Positive Comparative Superlative
Adjective σύντομος συντόμου συντομώτερος συντομωτέρου συντομώτατος συντομωτάτου
Adverb συντόμως συντομώτερον συντομώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐχὶ σύντομα καὶ στρογγύλα καὶ ἀληθείασ μεστὰ καὶ τὴν ἀφελῆ καὶ ἀκατάσκευον ἐπιφαίνοντα φύσιν, καθάπερ ἐκεῖνα; (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 134)
  • φανῶ δέ σοι σημεῖα τῶνδε σύντομα. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode9)
  • "τἀμὰ δὲ σύντομά σοι. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1143)
  • τὰ γὰρ σύντομα ἴσασι· (Xenophon, Minor Works, , chapter 5 21:4)
  • καὶ τὰ μὲν σύντομα ἐκεῖνα οὐ λέγω, τὰ Λακωνικά, τοὺσ δουλεύοντασ Πέρσαισ καὶ τὸν ἐν Κορίνθῳ Διονύσιον καὶ τὴν Σωκράτουσ καταδίκην καὶ τὴν Ξενοφῶντοσ φυγὴν καὶ τὸν Φερεκύδουσ θάνατον καὶ τὴν δυσδαιμονίαν τὴν Ἀναξάρχου· (Dio, Chrysostom, Orationes, 33:5)

Synonyms

  1. short

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION