Sense

1. to advise, counsel, to advise
2. to recommend, the advice given
3. to advise, give advice, an adviser
4. to consult with, ask, advice, to consult, deliberate

Examples

• ἡμεῖσ μὲν ὦ πρεσβῦτα συμβουλεύομεν, εἴ σοί τισ υἱόσ ἐστιν ἐκτεθραμμένοσ, πέμπειν ἐκεῖνον ἀντὶ σαυτοῦ μανθάνειν. (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics 2:23)
• βλᾶκα γε μὴν ἵππον ἀρκεῖν μοι δοκεῖ γράψαι πάντα τἀναντία ποιεῖν ὅσων τῷ θυμοειδεῖ χρῆσθαι συμβουλεύομεν. (Xenophon, Minor Works, , chapter 9 13:2)
• συμβουλεύομεν δὲ ὑμῖν δοῦναι ὑμέασ αὐτοὺσ Ἀθηναίοισι, πλησιοχώροισι τε ἀνδράσι καὶ τιμωρέειν ἐοῦσι οὐ κακοῖσι. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 108 4:1)
• τάδε δὲ συμβουλεύομέν σοι, ἐπειδὴ αὐτὸσ μὲν οὐ παρεγένου, ἡ δὲ γυνὴ καὶ τὰ παιδία, ἄλλοι δέ σοι μάρτυρεσ οὐκ εἰσίν, ὀνομαστὶ μὲν μηδενὶ προαγορεύειν, τοῖσ δεδρακόσι δὲ καὶ κτείνασιν, εἶτα πρὸσ τὸν βασιλέα μὴ λαγχάνειν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 89:3)

Similar forms

• συμβουλεύειν (132)
• συμβουλεύω (53)
• συμβουλεύων (48)
• συμβουλεῦσαι (40)
• συμβουλεύει (30)
• συμβουλευόντων (19)
• συμβουλεύοντος (18)
• συμβουλεύεις (16)
• συμβουλεύοντα (16)
• συμβουλεύουσιν (14)
• συμβουλεύοντες (13)
• συμβουλεύουσι (13)
• συμβουλεύσας (13)
• συμβουλεύοντι (10)
• συμβουλεύοντας (9)
• συμβουλεύσων (9)
• συμβουλεύσω (8)
• συμβουλεύσαιμι (7)
• συμβουλευτικῶν (7)
• συμβουλεύσαιμ (6)
• συμβουλεύσῃ (5)
• συμβούλευε (5)
• συμβουλεύσεις (4)
• συμβουλεύῃ (4)
• συμβουλεύεσθαι (4)
• συμβουλεύσειν (4)
• συμβουλευτικόν (4)
• συμβούλεσθαι (4)
• συμβουλεύομεν (3)
• συμβουλευτικὸς (3)
• συμβουλεύσαντα (3)
• συμβουλεύσειε (3)
• συμβουλεύσει (3)
• συμβουλεύοις (3)
• συμβουλευτικός (2)
• συμβουλευομένῳ (2)
• συμβουλεύσαντι (2)
• συμβουλεύσειεν (2)
• συμβουλεύετε (2)
• συμβουλεύσατέ (2)
• συμβουλεύου (2)
• συμβουλεύσασα (2)
• συμβουλεύσηται (2)
• συμβουλεύσωσιν (2)
• συμβουλεύωσιν (2)
• συμβουλεύοι (2)
• συμβουλεύσοντα (2)
• συμβουλευτικοὶ (2)
• συμβουλεύωμεν (2)
• συμβουλεύσαιμ̓ (2)
• συμβουλεύοιμ (2)
• συμβουλεύσῃς (2)
• συμβουλευέτω (2)
• συμβούλευσον (2)
• συμβουλεύσοι (1)
• συμβουλευταῖς (1)
• συμβουλεύεαί (1)
• συμβουλεύῃς (1)
• συμβουλεύοιεν (1)
• συμβουλευτικὸν (1)
• συμβούλευ (1)
• συμβουλεύματα (1)
• συμβουλεύσομεν (1)
• συμβουλευτὴς (1)
• σύμβουλε (1)
• συμβουλεύηταί (1)
• συμβουλεύοιμι (1)
• συμβουλεῦον (1)
• συμβουλεῦσαί (1)
• συμβουλευόμενα (1)
• συμβουλευθῇ (1)
• συμβούλεται (1)
• συμβούλευμα (1)
• συμβουλεύοιτό (1)
• συμβουλευούσῃ (1)
• συμβουλεύσατε (1)
• συμβουλεύσετε (1)
• συμβουλεύσομαι (1)
• συμβουλευτάς (1)
• συμβουλευτικοῦ (1)
• συμβουλεύηται (1)
• συμβουλευόμεθά (1)
• σὺ[μ]βούλευσαι (1)
• συμβουλεύωσι (1)
• συμβουλεύ‐ (1)
• συμβουλευμάτων (1)
• συμβουλεύομέν (1)
• συμβουλεύοντές (1)
• συμβουλεύσαντ (1)
• συμβουλευτικαί (1)
• συμβούλευμά (1)
• συμβουλεύουσαι (1)
• συμβουλεύσασιν (1)
• συμβουλεύσεταί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.