Hellas Alive Dictionary - θαυμαζω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

θαυμάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θαυμάζω θαυμάσω ἐθαύμασα τεθαύμακα τεθαύμασμαι ἐθαυμάσθην

Structure: θαυμάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

(active), to wonder, marvel, be astonished
(with accusative) to look on with wonder and amazement, to wonder at, to revere, honor, admire, worship
to say with astonishment

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θαυμάζω	θαυμάζεις	θαυμάζει
	Dual		θαυμάζετον	θαυμάζετον
	Plural	θαυμάζομεν	θαυμάζετε	θαυμάζουσιν*
Subjunctive	Singular	θαυμάζω	θαυμάζῃς	θαυμάζῃ
	Dual		θαυμάζητον	θαυμάζητον
	Plural	θαυμάζωμεν	θαυμάζητε	θαυμάζωσιν*
Optative	Singular	θαυμάζοιμι	θαυμάζοις	θαυμάζοι
	Dual		θαυμάζοιτον	θαυμαζοίτην
	Plural	θαυμάζοιμεν	θαυμάζοιτε	θαυμάζοιεν
Imperative	Singular		θαύμαζε	θαυμαζέτω
	Dual		θαυμάζετον	θαυμαζέτων
	Plural		θαυμάζετε	θαυμαζόντων, θαυμαζέτωσαν
Infinitive		θαυμάζειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμαζων θαυμαζοντος	θαυμαζουσα θαυμαζουσης	θαυμαζον θαυμαζοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θαυμάζομαι	θαυμάζει, θαυμάζῃ	θαυμάζεται
	Dual		θαυμάζεσθον	θαυμάζεσθον
	Plural	θαυμαζόμεθα	θαυμάζεσθε	θαυμάζονται
Subjunctive	Singular	θαυμάζωμαι	θαυμάζῃ	θαυμάζηται
	Dual		θαυμάζησθον	θαυμάζησθον
	Plural	θαυμαζώμεθα	θαυμάζησθε	θαυμάζωνται
Optative	Singular	θαυμαζοίμην	θαυμάζοιο	θαυμάζοιτο
	Dual		θαυμάζοισθον	θαυμαζοίσθην
	Plural	θαυμαζοίμεθα	θαυμάζοισθε	θαυμάζοιντο
Imperative	Singular		θαυμάζου	θαυμαζέσθω
	Dual		θαυμάζεσθον	θαυμαζέσθων
	Plural		θαυμάζεσθε	θαυμαζέσθων, θαυμαζέσθωσαν
Infinitive		θαυμάζεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμαζομενος θαυμαζομενου	θαυμαζομενη θαυμαζομενης	θαυμαζομενον θαυμαζομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θαυμάσω	θαυμάσεις	θαυμάσει
	Dual		θαυμάσετον	θαυμάσετον
	Plural	θαυμάσομεν	θαυμάσετε	θαυμάσουσιν*
Optative	Singular	θαυμάσοιμι	θαυμάσοις	θαυμάσοι
	Dual		θαυμάσοιτον	θαυμασοίτην
	Plural	θαυμάσοιμεν	θαυμάσοιτε	θαυμάσοιεν
Infinitive		θαυμάσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμασων θαυμασοντος	θαυμασουσα θαυμασουσης	θαυμασον θαυμασοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θαυμάσομαι	θαυμάσει, θαυμάσῃ	θαυμάσεται
	Dual		θαυμάσεσθον	θαυμάσεσθον
	Plural	θαυμασόμεθα	θαυμάσεσθε	θαυμάσονται
Optative	Singular	θαυμασοίμην	θαυμάσοιο	θαυμάσοιτο
	Dual		θαυμάσοισθον	θαυμασοίσθην
	Plural	θαυμασοίμεθα	θαυμάσοισθε	θαυμάσοιντο
Infinitive		θαυμάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμασομενος θαυμασομενου	θαυμασομενη θαυμασομενης	θαυμασομενον θαυμασομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	θαυμασθήσομαι	θαυμασθήσῃ	θαυμασθήσεται
	Dual		θαυμασθήσεσθον	θαυμασθήσεσθον
	Plural	θαυμασθησόμεθα	θαυμασθήσεσθε	θαυμασθήσονται
Optative	Singular	θαυμασθησοίμην	θαυμασθήσοιο	θαυμασθήσοιτο
	Dual		θαυμασθήσοισθον	θαυμασθησοίσθην
	Plural	θαυμασθησοίμεθα	θαυμασθήσοισθε	θαυμασθήσοιντο
Infinitive		θαυμασθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμασθησομενος θαυμασθησομενου	θαυμασθησομενη θαυμασθησομενης	θαυμασθησομενον θαυμασθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθαύμαζον	ἐθαύμαζες	ἐθαύμαζεν*
	Dual		ἐθαυμάζετον	ἐθαυμαζέτην
	Plural	ἐθαυμάζομεν	ἐθαυμάζετε	ἐθαύμαζον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθαυμαζόμην	ἐθαυμάζου	ἐθαυμάζετο
	Dual		ἐθαυμάζεσθον	ἐθαυμαζέσθην
	Plural	ἐθαυμαζόμεθα	ἐθαυμάζεσθε	ἐθαυμάζοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθαύμασα	ἐθαύμασας	ἐθαύμασεν*
	Dual		ἐθαυμάσατον	ἐθαυμασάτην
	Plural	ἐθαυμάσαμεν	ἐθαυμάσατε	ἐθαύμασαν
Subjunctive	Singular	θαυμάσω	θαυμάσῃς	θαυμάσῃ
	Dual		θαυμάσητον	θαυμάσητον
	Plural	θαυμάσωμεν	θαυμάσητε	θαυμάσωσιν*
Optative	Singular	θαυμάσαιμι	θαυμάσαις	θαυμάσαι
	Dual		θαυμάσαιτον	θαυμασαίτην
	Plural	θαυμάσαιμεν	θαυμάσαιτε	θαυμάσαιεν
Imperative	Singular		θαύμασον	θαυμασάτω
	Dual		θαυμάσατον	θαυμασάτων
	Plural		θαυμάσατε	θαυμασάντων
Infinitive		θαυμάσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμασᾱς θαυμασαντος	θαυμασᾱσα θαυμασᾱσης	θαυμασαν θαυμασαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθαυμασάμην	ἐθαυμάσω	ἐθαυμάσατο
	Dual		ἐθαυμάσασθον	ἐθαυμασάσθην
	Plural	ἐθαυμασάμεθα	ἐθαυμάσασθε	ἐθαυμάσαντο
Subjunctive	Singular	θαυμάσωμαι	θαυμάσῃ	θαυμάσηται
	Dual		θαυμάσησθον	θαυμάσησθον
	Plural	θαυμασώμεθα	θαυμάσησθε	θαυμάσωνται
Optative	Singular	θαυμασαίμην	θαυμάσαιο	θαυμάσαιτο
	Dual		θαυμάσαισθον	θαυμασαίσθην
	Plural	θαυμασαίμεθα	θαυμάσαισθε	θαυμάσαιντο
Imperative	Singular		θαύμασαι	θαυμασάσθω
	Dual		θαυμάσασθον	θαυμασάσθων
	Plural		θαυμάσασθε	θαυμασάσθων
Infinitive		θαυμάσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμασαμενος θαυμασαμενου	θαυμασαμενη θαυμασαμενης	θαυμασαμενον θαυμασαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐθαυμάσθην	ἐθαυμάσθης	ἐθαυμάσθη
	Dual		ἐθαυμάσθητον	ἐθαυμασθήτην
	Plural	ἐθαυμάσθημεν	ἐθαυμάσθητε	ἐθαυμάσθησαν
Subjunctive	Singular	θαυμάσθω	θαυμάσθῃς	θαυμάσθῃ
	Dual		θαυμάσθητον	θαυμάσθητον
	Plural	θαυμάσθωμεν	θαυμάσθητε	θαυμάσθωσιν*
Optative	Singular	θαυμασθείην	θαυμασθείης	θαυμασθείη
	Dual		θαυμασθείητον	θαυμασθειήτην
	Plural	θαυμασθείημεν	θαυμασθείητε	θαυμασθείησαν
Imperative	Singular		θαυμάσθητι	θαυμασθήτω
	Dual		θαυμάσθητον	θαυμασθήτων
	Plural		θαυμάσθητε	θαυμασθέντων
Infinitive		θαυμασθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		θαυμασθεις θαυμασθεντος	θαυμασθεισα θαυμασθεισης	θαυμασθεν θαυμασθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τεθαύμακα	τεθαύμακας	τεθαύμακεν*
	Dual		τεθαυμάκατον	τεθαυμάκατον
	Plural	τεθαυμάκαμεν	τεθαυμάκατε	τεθαυμάκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	τεθαυμάκω	τεθαυμάκῃς	τεθαυμάκῃ
	Dual		τεθαυμάκητον	τεθαυμάκητον
	Plural	τεθαυμάκωμεν	τεθαυμάκητε	τεθαυμάκωσιν*
Optative	Singular	τεθαυμάκοιμι	τεθαυμάκοις	τεθαυμάκοι
	Dual		τεθαυμάκοιτον	τεθαυμακοίτην
	Plural	τεθαυμάκοιμεν	τεθαυμάκοιτε	τεθαυμάκοιεν
Imperative	Singular		τεθαύμακε	τεθαυμακέτω
	Dual		τεθαυμάκετον	τεθαυμακέτων
	Plural		τεθαυμάκετε	τεθαυμακόντων
Infinitive		τεθαυμακέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τεθαυμακως τεθαυμακοντος	τεθαυμακυῑα τεθαυμακυῑᾱς	τεθαυμακον τεθαυμακοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τεθαύμασμαι	τεθαύμασαι	τεθαύμασται
	Dual		τεθαύμασθον	τεθαύμασθον
	Plural	τεθαυμάσμεθα	τεθαύμασθε	τεθαυμάσαται
Imperative	Singular		τεθαύμασο	τεθαυμάσθω
	Dual		τεθαύμασθον	τεθαυμάσθων
	Plural		τεθαύμασθε	τεθαυμάσθων
Infinitive		τεθαύμασθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τεθαυμασμενος τεθαυμασμενου	τεθαυμασμενη τεθαυμασμενης	τεθαυμασμενον τεθαυμασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐθαύμαζον αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ, ἐπιβουλεύων αὖ τοὺσ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ παιδεῦσαι ἔστησεν αὐτοῖσ Ἑρμᾶσ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεοσ καὶ τῶν δήμων ἑκάστων, κἄπειτα τῆσ σοφίασ τῆσ αὑτοῦ, ἥν τ’ ἔμαθεν καὶ ἣν αὐτὸσ ἐξηῦρεν, ἐκλεξάμενοσ ἃ ἡγεῖτο σοφώτατα εἶναι, ταῦτα αὐτὸσ ἐντείνασ εἰσ ἐλεγεῖον αὑτοῦ ποιήματα καὶ ἐπιδείγματα τῆσ σοφίασ ἐπέγραψεν, ἵνα πρῶτον μὲν τὰ ἐν Δελφοῖσ γράμματα τὰ σοφὰ ταῦτα μὴ θαυμάζοιεν οἱ πολῖται αὐτοῦ, τό τε γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ τὰ Ἱππάρχου ῥήματα μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο, ἔπειτα παριόντεσ ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντεσ καὶ γεῦμα λαμβάνοντεσ αὐτοῦ τῆσ σοφίασ φοιτῷεν ἐκ τῶν ἀγρῶν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ παιδευθησόμενοι. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 22:1)
ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ οἱ περὶ τὸ ἄστυ τῶν πολιτῶν πεπαιδευμένοι ἦσαν καὶ ἐθαύμαζον αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ, ἐπιβουλεύων αὖ τοὺσ ἐν ποῖσ ἀγροῖσ παιδεῦσαι ἔστησεν αὐτοῖσ Ἑρμᾶσ κατὰ πὰσ ὁδοὺσ ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεοσ καὶ τῶν δήμων ἑκάστων, κἄπειτα τῆσ σοφίασ τῆσ αὑτοῦ, ἥν τ’ ἔμαθεν καὶ ἣν αὐτὸσ ἐξηῦρεν, ἐκλεξάμενοσ ἂ ἡγεῖτο σοφώτατα εἶναι, ταῦτα αὐτὸσ ἐντείνασ εἰσ ἐλεγεῖον αὑτοῦ ποιήματα καὶ ἐπιδείγματα τῆσ σοφίασ ἐπέγραψεν, ἵνα πρῶτον μὲν τὰ ἐν Δελφοῖσ γράμματα τὰ σοφὰ ταῦτα μὴ θαυμάζοιεν οἱ πολῖται αὐτοῦ, τὸ τε Γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ Μηδὲν ἄγαν καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ τὰ Ἱππάρχου ῥήματα μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο, ἔπειτα παριόντεσ ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντεσ καὶ γεῦμα λαμβάνοντεσ αὐτοῦ τῆσ σοφίασ φοιτῷεν ἐκ τῶν ἀγρῶν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ παιδευθησόμενοι. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1)
Φέρε οὖν δοκεῖ σοι ἀγαθὸσ αὐλητὴσ ἥδεσθαι ἐπὶ τῇ τέχνῃ καὶ μέγα φρονεῖν ὑπὸ ἀμούσων καὶ ἀτέχνων ἐπαινούμενοσ, κἂν εἰ περιστάντεσ αὐτὸν παῖδεσ συφορβοὶ καὶ ποιμένεσ θαυμάζοιεν καὶ κροτοῖεν, ἐπαίρεσθαι ἐπ̓ αὐτῷ τούτῳ καὶ τοῦ παντὸσ ἄξιον ἡγεῖσθαι τὸν παῤ ἐκείνων ἔπαινον; (Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 31:3)
ἐπεὶ δ’ ἡμᾶσ οὐ κατέλαβον, πρὸσ τοὺσ Κερασουντίουσ ἔλεγον ὅτι θαυμάζοιεν τί ἡμῖν δόξειεν ἐλθεῖν ἐπ’ αὐτούσ. (Xenophon, Anabasis, , chapter 7 20:1)
Λακεδαιμονίοισ γὰρ Σπάρτησ μὲν γυναικὸσ εἰκών ἐστιν ἐν Ἀμύκλαισ, Σπάρτωνα δὲ Φορωνέωσ παῖδα θαυμάζοιεν ἂν καὶ ἀρχὴν ἀκούσαντεσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 16 7:5)

Synonyms

- ἄγαμαι (to wonder, be astonished)
- θαμβέω (to be astonished at, marvel at)
- ἀποθαυμάζω (to marvel much at a thing, to wonder much)
to say with astonishment
- καταθαμβέομαι (to be astonished at)
- θαμβαίνω (to be astonished at)
- ἀπόφημι (to say no)
- ἔπω (to say)
- ἠμί (I say)

ἐπιλήσμων (apt to forget)
ὁμιλητής (a disciple)
διεξέρχομαι (to go through)
σπουδαστέος (to be sought for zealously)
εὔγνωστος (well-known)
ἀσπάζομαι (to welcome kindly)
ῥιψοκίνδυνος (running needless risks)
κάθαρμα (offscouring)
ἀναίσχυντος (shameless)
κινδυνευτέος (one must venture)
κάθημαι (to be seated)
σύμφημι (to assent)
ἀποδέχομαι (to accept from)
ὑπακούω (to listen)
αἰσθάνομαι (I perceive)
ἀπόλογος (a story)
ἄγαμαι (to wonder)
ἄκομψος (unadorned)
περιέρχομαι (to go round)
τηνάλλως (in the way)
ἀγωνίζομαι (to contend for a prize)
εὐδαιμονίζω (to call or account happy)
ἐπιχειρητέος (one must attempt or attack)
κολακικός ()
ἀποκριτέος (one must reject)
ἥδομαι (to enjoy oneself)
προβάλλω ()
ψευδώνυμος (under a false name)
πάνδεινος (all-dreadful)
ἀναγιγνώσκω ()

Derived

ἀποθαυμάζω (to marvel much at a thing, to wonder much)
ἐπιθαυμάζω (to pay honour to)
ὑπερθαυμάζω (to wonder exceedingly)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

θαυμάζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to say with astonishment

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

θαυμάζω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to say with astonishment

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어