ποιητικός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ποιητικός
ποιητική
ποιητικόν
Structure:
ποιητικ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- capable of making, creative, productive
- fitted for a poet, poetical, the art of poetry, poetry
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄλλοισ μὲν γὰρ οὐκ ὀλίγοισ ἐντύχοισ ἂν Ἠριδανοῖσ τισι καὶ οἷσ οὐκ ἤλεκτρον, ἀλλὰ χρυσὸσ αὐτὸσ ἀποστάζει τῶν λόγων, πολὺ τῶν κύκνων τῶν ποιητικῶν λιγυρωτέροισ· (Lucian, Electrum, (no name) 6:4)
- ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, τέσσαρα μέν ἐστιν ὥσπερ ὄργανα τῆσ Θουκυδίδου λέξεωσ, τὸ ποιητικὸν τῶν ὀνομάτων, τὸ πολυειδὲσ τῶν σχημάτων, τὸ τραχὺ τῆσ ἁρμονίασ, τὸ τάχοσ τῆσ σημασίασ· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:5)
- ποιητικὰ δὲ ἥ τε κωλύμη καὶ ἡ πρέσβευσισ καὶ ἡ καταβοή καὶ ἡ ἀχθηδών καὶ ἡ δικαίωσισ καὶ τὰ παραπλήσια. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:1)
- ὅταν δὲ τῶν ῥημάτων ἀλλάττῃ τὰ εἴδη τῶν παθητικῶν καὶ ποιητικῶν, οὕτω σχηματίζει τὸν λόγον· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 71)
- ὅταν δὲ ἀντὶ τοῦ ποιητικοῦ τὸ παθητικὸν παραλαμβάνῃ, τοῦτον σχηματίζει τὸν τρόπον· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 81)
- ἢν δὲ ποιητικὸσ ᾖ καὶ ἐπὶ τούτῳ μέγα φρονῇ, Μὰ Δί’ ἐχλεύασέ σου Φιλόξενοσ τὰ ἔπη καὶ διέσυρε καὶ ἄμετρα εἶπεν αὐτὰ καὶ κακοσύνθετα. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:4)
- ἰδιώτησ γὰρ εἶ, ὦ Χάρων, καὶ ἥκιστα ποιητικόσ· (Lucian, Contemplantes, (no name) 4:6)
- ἢν δὲ ποιητικὸσ αὐτὸσ ἢ συγγραφικὸσ ὁ πλούσιοσ ᾖ, παρὰ τὸ δεῖπνον τὰ αὑτοῦ ῥαψῳδῶν, τότε καὶ μάλιστα διαρραγῆναι χρὴ ἐπαινοῦντα καὶ κολακεύοντα καὶ τρόπουσ ἐπαίνων καινοτέρουσ ἐπινοοῦντα. (Lucian, De mercede, (no name) 35:5)
- ἔτι γὰρ σὺ ἀναπεμπάζῃ τὸν ὄνειρον ὅστισ ποτὲ ὁ φανείσ σοι ἦν καί τινα ἰνδάλματα μάταια διαφυλάττεισ, κενὴν καὶ ὡσ ὁ ποιητικὸσ λόγοσ φησὶν ἀμενηνήν τινα εὐδαιμονίαν τῇ μνήμῃ μεταδιώκων; (Lucian, Gallus, (no name) 5:6)
- ὁρᾷσ ὅσων ἀγαθῶν ὁ χρυσὸσ αἴτιοσ, εἴ γε καὶ μεταποιεῖ τοὺσ ἀμορφοτέρουσ καὶ ἐρασμίουσ ἀπεργάζεται ὥσπερ ὁ ποιητικὸσ ἐκεῖνοσ κεστόσ. (Lucian, Gallus, (no name) 14:15)