Ancient Greek-English Dictionary Language

κριτικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κριτικός κριτική κριτικόν

Structure: κριτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from krith/s

Sense

  1. Able to judge, discerning, critical
  2. (Especially as a substantive concerning language): critic, grammarian, academic

Examples

  • ἐπαινοῦσι δὲ τοῦτο τὸ κῶλον οἱ κριτικοὶ λέγοντεσ σωφρόνωσ αὐτὸ πεφράσθαι καὶ οὐ κούφωσ. (Dionysius of Halicarnassus, Libri secundi de antiquis oratoribus reliquiae, chapter 34)
  • καίτοι τῆσ μὲν ψυχῆσ προεῖπον τὰ πλεῖστα μνημονικόν τε ’γάρ εἶναι ^ καὶ εὐφυᾶ καὶ συνετὸν καὶ ὀξὺν ἐπινοῆσαι καὶ καιροῦ μάλιστα ἐστοχάσθαι φημὶ δεῖν αὐτόν, ἔτι δὲ κριτικόν τε ποιημάτων καὶ ᾀσμάτων καὶ μελῶν τῶν ἀρίστων διαγνωστικὸν καὶ τῶν κακῶσ πεποιημένων ἐλεγκτικόν . (Lucian, De saltatione, (no name) 74:2)
  • δηλοῦσι δὲ μάλιστα τὴν δεινότητα τῆσ εὑρέσεωσ αὐτοῦ οἵ τε ἀμάρτυροι τῶν λόγων καὶ οἱ περὶ τὰσ παραδόξουσ συνταχθέντεσ ὑποθέσεισ, ἐν οἷσ πλεῖστα καὶ κάλλιστα ἐνθυμήματα λέγει καὶ τὰ πάνυ δοκοῦντα τοῖσ ἄλλοισ ἄπορα εἶναι καὶ ἀδύνατα εὔπορα καὶ δυνατὰ φαίνεσθαι ποιεῖ, κριτικὸσ ὧν δεῖ λέγειν καὶ ὅτε μὴ πᾶσιν ἐξῆν χρῆσθαι τοῖσ εὑρεθεῖσι, τῶν κρατίστων δὲ καὶ κυριωτάτων ἐκλεκτικόσ, εἰ μὴ καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων ῥητόρων, οὐδενόσ γε ἧττον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:4)
  • δὲ κριτικῷ τῶν νοητῶν. (Plutarch, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 4 12:1)
  • ταὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ τὸ δὲ θάτερον ἀπὸ τῆσ δυάδοσ καὶ μέμικται πρῶτον ἐνταῦθα περὶ τὴν ψυχήν, ἀριθμοῖσ καὶ λόγοισ συνδεθέντα καὶ μεσότησιν ἐναρμονίοισ, καὶ ποιεῖ θάτερον ἐγγενόμενον τῷ ταὐτῷ διαφοράν, τὸ δὲ ταὐτὸν ἐν τῷ ἑτέρῳ τάξιν, ὡσ δῆλόν ἐστιν ἐν ταῖσ πρώταισ τῆσ ψυχῆσ δυνάμεσιν εἰσὶ δ’ αὗται τὸ κριτικὸν καὶ τὸ κινητικόν. (Plutarch, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 5 7:1)
  • Κράτησ δ’ ὁ κριτικὸσ σφετερισάμενοσ αὐτῆσ τὴν δόξαν ὡσ ’ἴδιον ἐκφέρει τὸν λόγον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 802)
  • καὶ ἐν μὲν τῷ κριτικὸσ εἶναι περὶ ὧν ὁ φρόνιμοσ, συνετὸσ καὶ εὐγνώμων ἢ συγγνώμων· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 6 80:4)
  • Ζῶν γὰρ ὁ λόγοσ τοῦ θεοῦ καὶ ἐνεργὴσ καὶ τομώτεροσ ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διικνούμενοσ ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆσ καὶ πνεύματοσ, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸσ ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίασ· (PROS EBRAIOUS, chapter 1 79:1)
  • οὗτόσ τε δή ἐστι τῶν ἐνδόξων Κῷοσ ἀνὴρ καὶ Σῖμοσ ὁ ἰατρόσ, Φιλητᾶσ τε ποιητὴσ ἅμα καὶ κριτικόσ, καὶ καθ’ ἡμᾶσ Νικίασ ὁ καὶ τυραννήσασ Κῴων, καὶ Ἀρίστων ὁ ἀκροασάμενοσ τοῦ περιπατητικοῦ καὶ κληρονομήσασ ἐκεῖνον· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 37:13)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION