Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πειράζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πειράζω πειράξω ἐπείρασα πεπείρασμαι ἐπειράσθην

Structure: πειράζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: like peira/w

Sense

  1. to make proof or trial of
  2. (with infinitive) to attempt to do
  3. (passive voice) are tried, proved

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειράζω πειράζεις πειράζει
Dual πειράζετον πειράζετον
Plural πειράζομεν πειράζετε πειράζουσιν*
SubjunctiveSingular πειράζω πειράζῃς πειράζῃ
Dual πειράζητον πειράζητον
Plural πειράζωμεν πειράζητε πειράζωσιν*
OptativeSingular πειράζοιμι πειράζοις πειράζοι
Dual πειράζοιτον πειραζοίτην
Plural πειράζοιμεν πειράζοιτε πειράζοιεν
ImperativeSingular πείραζε πειραζέτω
Dual πειράζετον πειραζέτων
Plural πειράζετε πειραζόντων, πειραζέτωσαν
Infinitive πειράζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραζων πειραζοντος πειραζουσα πειραζουσης πειραζον πειραζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειράζομαι πειράζει, πειράζῃ πειράζεται
Dual πειράζεσθον πειράζεσθον
Plural πειραζόμεθα πειράζεσθε πειράζονται
SubjunctiveSingular πειράζωμαι πειράζῃ πειράζηται
Dual πειράζησθον πειράζησθον
Plural πειραζώμεθα πειράζησθε πειράζωνται
OptativeSingular πειραζοίμην πειράζοιο πειράζοιτο
Dual πειράζοισθον πειραζοίσθην
Plural πειραζοίμεθα πειράζοισθε πειράζοιντο
ImperativeSingular πειράζου πειραζέσθω
Dual πειράζεσθον πειραζέσθων
Plural πειράζεσθε πειραζέσθων, πειραζέσθωσαν
Infinitive πειράζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραζομενος πειραζομενου πειραζομενη πειραζομενης πειραζομενον πειραζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειράξω πειράξεις πειράξει
Dual πειράξετον πειράξετον
Plural πειράξομεν πειράξετε πειράξουσιν*
OptativeSingular πειράξοιμι πειράξοις πειράξοι
Dual πειράξοιτον πειραξοίτην
Plural πειράξοιμεν πειράξοιτε πειράξοιεν
Infinitive πειράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραξων πειραξοντος πειραξουσα πειραξουσης πειραξον πειραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειράξομαι πειράξει, πειράξῃ πειράξεται
Dual πειράξεσθον πειράξεσθον
Plural πειραξόμεθα πειράξεσθε πειράξονται
OptativeSingular πειραξοίμην πειράξοιο πειράξοιτο
Dual πειράξοισθον πειραξοίσθην
Plural πειραξοίμεθα πειράξοισθε πειράξοιντο
Infinitive πειράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραξομενος πειραξομενου πειραξομενη πειραξομενης πειραξομενον πειραξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειρασθήσομαι πειρασθήσῃ πειρασθήσεται
Dual πειρασθήσεσθον πειρασθήσεσθον
Plural πειρασθησόμεθα πειρασθήσεσθε πειρασθήσονται
OptativeSingular πειρασθησοίμην πειρασθήσοιο πειρασθήσοιτο
Dual πειρασθήσοισθον πειρασθησοίσθην
Plural πειρασθησοίμεθα πειρασθήσοισθε πειρασθήσοιντο
Infinitive πειρασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρασθησομενος πειρασθησομενου πειρασθησομενη πειρασθησομενης πειρασθησομενον πειρασθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπείραζον ἐπείραζες ἐπείραζεν*
Dual ἐπειράζετον ἐπειραζέτην
Plural ἐπειράζομεν ἐπειράζετε ἐπείραζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειραζόμην ἐπειράζου ἐπειράζετο
Dual ἐπειράζεσθον ἐπειραζέσθην
Plural ἐπειραζόμεθα ἐπειράζεσθε ἐπειράζοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπείρασα ἐπείρασας ἐπείρασεν*
Dual ἐπειράσατον ἐπειρασάτην
Plural ἐπειράσαμεν ἐπειράσατε ἐπείρασαν
SubjunctiveSingular πειράσω πειράσῃς πειράσῃ
Dual πειράσητον πειράσητον
Plural πειράσωμεν πειράσητε πειράσωσιν*
OptativeSingular πειράσαιμι πειράσαις πειράσαι
Dual πειράσαιτον πειρασαίτην
Plural πειράσαιμεν πειράσαιτε πειράσαιεν
ImperativeSingular πείρασον πειρασάτω
Dual πειράσατον πειρασάτων
Plural πειράσατε πειρασάντων
Infinitive πειράσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρασᾱς πειρασαντος πειρασᾱσα πειρασᾱσης πειρασαν πειρασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειρασάμην ἐπειράσω ἐπειράσατο
Dual ἐπειράσασθον ἐπειρασάσθην
Plural ἐπειρασάμεθα ἐπειράσασθε ἐπειράσαντο
SubjunctiveSingular πειράσωμαι πειράσῃ πειράσηται
Dual πειράσησθον πειράσησθον
Plural πειρασώμεθα πειράσησθε πειράσωνται
OptativeSingular πειρασαίμην πειράσαιο πειράσαιτο
Dual πειράσαισθον πειρασαίσθην
Plural πειρασαίμεθα πειράσαισθε πειράσαιντο
ImperativeSingular πείρασαι πειρασάσθω
Dual πειράσασθον πειρασάσθων
Plural πειράσασθε πειρασάσθων
Infinitive πειράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρασαμενος πειρασαμενου πειρασαμενη πειρασαμενης πειρασαμενον πειρασαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειράσθην ἐπειράσθης ἐπειράσθη
Dual ἐπειράσθητον ἐπειρασθήτην
Plural ἐπειράσθημεν ἐπειράσθητε ἐπειράσθησαν
SubjunctiveSingular πειράσθω πειράσθῃς πειράσθῃ
Dual πειράσθητον πειράσθητον
Plural πειράσθωμεν πειράσθητε πειράσθωσιν*
OptativeSingular πειρασθείην πειρασθείης πειρασθείη
Dual πειρασθείητον πειρασθειήτην
Plural πειρασθείημεν πειρασθείητε πειρασθείησαν
ImperativeSingular πειράσθητι πειρασθήτω
Dual πειράσθητον πειρασθήτων
Plural πειράσθητε πειρασθέντων
Infinitive πειρασθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειρασθεις πειρασθεντος πειρασθεισα πειρασθεισης πειρασθεν πειρασθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἰδοὺ μέλλει βάλλειν ὁ διάβολοσ ἐξ ὑμῶν εἰσ φυλακὴν ἵνα πειρασθῆτε, καὶ ἔχητε θλίψιν ἡμερῶν δέκα. (APOKALUYIS IWANOU, chapter 2 14:2)

Synonyms

  1. to make proof or trial of

  2. to attempt to do

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION