Lucian, De morte Peregrini, (no name) 4:

(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 4:)

ἡ δὲ πᾶσα τοῦ πράγματοσ διασκευὴ τοιάδε ἦν. τὸν μὲν ποιητὴν οἶσθα οἱο͂́σ τε ἦν καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει παρ’ ὅλον τὸν βίον, ὑπὲρ τὸν Σοφοκλέα καὶ τὸν Αἰσχύλον. ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰσ τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ τινοσ μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶσ λοιδορουμένου. εἶτα κατέληξεν αὐτῷ ἡ βοὴ ἐσ τὸν Πρωτέα, καὶ ὡσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι ὡσ ἐλέγετο. σὺ δὲ γνωριεῖσ δηλαδή, πολλάκισ αὐτοῖσ παραστὰσ βοῶσιν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION