Sense

1. exhortation, persuasion
2. consolation

Examples

• Τοῦτον τὸν τρόπον ἀντιρρητορεύσαντα ταῖσ τοῦ τυράννου παρηγορίαισ, παραστάντεσ οἱ δορυφόροι πικρῶσ ἔσυραν ἐπὶ τὰ βασανιστήρια τὸν Ἐλεάζαρον. (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:1)
• ἄλλη δ’ ἄλλοθεν οὐρανομήκησ λαμπὰσ ἀνίσχει, φαρμασσομένη χρίματοσ ἁγνοῦ μαλακαῖσ ἀδόλοισι παρηγορίαισ, πελάνῳ μυχόθεν βασιλείῳ. (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 7:2)
• τῶν δὲ φοινίκων ἐπαρδομένων γένη πολλὰ ταῖσ γεύσεσι καὶ ταῖσ παρηγορίαισ διάφορα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 529:1)

Similar forms

• παρηγορίαν (11)
• παρηγορίας (11)
• παρηγόρει (8)
• παρηγορῶν (6)
• παρηγορεῖν (5)
• παρηγορία (4)
• παρηγορίᾳ (4)
• παρηγορήσας (4)
• παρηγορίαις (3)
• παρηγοροῦντα (3)
• παρηγορέων (3)
• παρηγόρησεν (2)
• παρηγορικόν (2)
• παρηγορῆσαι (2)
• παρηγορικά (2)
• παρηγορικόν‧ (2)
• παρηγορεῖται (2)
• παρηγοροῦμεν (2)
• παρηγορεῖ (2)
• παρηγορέεσκ (2)
• παρηγορίαι (2)
• παρηγορικὸν (2)
• παρηγορητέον (2)
• παρηγορέετο (1)
• παρηγορέοντο (1)
• παρηγορούσης (1)
• παρηγορέεις (1)
• παρηγορεῖτε (1)
• παρηγοροῦν (1)
• παρηγορήματα (1)
• παρηγορήσων (1)
• παρηγορίην (1)
• παρήγοροι (1)
• παρηγορέεσκε (1)
• παρηγόρεον (1)
• παρηγόρησε (1)
• παρηγορέει (1)
• παρηγορηθεὶς (1)
• παρηγορίῃσιν (1)
• παρηγόρησον (1)
• παρηγορικῶσ‧ (1)
• παρηγοροῦσι (1)
• παρηγορεῖτον (1)
• παρηγόρουν (1)
• παρήγορα (1)
• παρηγορηθείς (1)
• παρηγορίησ‧ (1)
• Παρήγορον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.