뜻

1. one must call on, summon

예문

• ῥητέον δὲ ὅμωσ, εἰ καὶ ἑώλα δόξω λέγειν, ὡσ μὴ αἰτίαν ἔχοιμι μόνοσ αὐτὰ ἀγνοεῖν, μᾶλλον δὲ παρακλητέοσ ἡμῖν τῶν Μενάνδρου προλόγων εἷσ, ὁ Ἔλεγχοσ, φίλοσ Ἀληθείᾳ καὶ Παρρησίᾳ θεόσ, οὐχ ὁ ἀσημότατοσ τῶν ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀναβαινόντων, μόνοισ ὑμῖν ἐχθρὸσ τοῖσ δεδιόσι τὴν γλῶτταν αὐτοῦ, πάντα καὶ εἰδότοσ καὶ σαφῶσ διεξιόντοσ ὁπόσα ὑμῖν σύνοιδεν. (Lucian, Pseudologista, (no name) 3:6)

  (루키아노스, Pseudologista, (no name) 3:6)

• "ἀλλ’ ὁρ́α μὴ καὶ τὸν ξένον ἡμῖν παρακλητέον ἐπὶ τὴν ζήτησιν οἰκεία γὰρ πάνυ καὶ προσήκουσα θείοισ ἀνδράσι. (Plutarch, De genio Socratis, section 23 1:5)

  (플루타르코스, De genio Socratis, section 23 1:5)

• πάλιν οὖν ὁ Θέων ἡμῖν παρακλητέοσ· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 24 2:2)

  (플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 24 2:2)

• " μάλιστα δὲ παρακλητέον ὅταν μέλλωσιν ὀλίγα ὀχληθέντεσ μεγάλ’ αὐτὸν ὠφελήσειν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 141:3)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 141:3)

• τὸ δ’ ἡμέτερον παρακλητέον, ᾗ ῥᾷστ’ ἂν ὑμεῖσ μὲν μάθοιτε, ἐγὼ δὲ ᾗ διανοοῦμαι μάλιστ’ ἂν περὶ τῶν προκειμένων ἐνδειξαίμην. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 66:1)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 66:1)

유사 형태

• παρακλητέον (4)
• παρακλητέος (2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.