- καὶ Σεδεκίασ οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸσ τῶν Χαλδαίων, ὅτι παραδόσει παραδοθήσεται εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ λαλήσει στόμα αὐτοῦ πρὸσ στόμα αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ ὄψονται, (Septuagint, Liber Ieremiae 39:4)
(70인역 성경, 예레미야서 39:4)
- οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. βάδισον πρὸσ Σεδεκίαν βασιλέα Ἰούδα καὶ ἐρεῖσ αὐτῷ. οὕτωσ εἶπε Κύριοσ. παραδόσει παραδοθήσεται ἡ πόλισ αὕτη εἰσ χεῖρασ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ, καὶ συλλήψεται αὐτὴν καὶ καύσει αὐτὴν ἐν πυρί. (Septuagint, Liber Ieremiae 41:2)
(70인역 성경, 예레미야서 41:2)
- τῶν δὲ ἰδίᾳ ἑκατέρου καλῶν πρῶτόν ἐστι Νομᾷ μὲν ἡ παράληψισ τῆσ βασιλείασ, Λυκούργῳ δὲ ἡ παράδοσισ. (Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 1 1:2)
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 1 1:2)
- οὓσ οἰηθείσ τισ τῶν παρόντων ἰατρῶν εἶναι τούτων οἳ ἀπὸ βαλανείου καθάρσεωσ ἕνεκα τοῦ στομάχου πίνοντεσ ἄμυστιν ἀποβλύζουσιν, ἔφη οὐκ εἶναι παλαιὰν ταύτην παράδοσιν οὐδ’ εἰδέναι τινὰ τῶν ἀρχαίων ταύτῃ τῇ καθάρσει χρησάμενον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 2 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 2 1:1)
- τελετάσ τε καλοῦμεν τὰσ ἔτι μείζουσ καὶ μετά τινοσ μυστικῆσ παραδόσεωσ ἑορτὰσ τῶν εἰσ αὐτὰσ δαπανημάτων ἕνεκα, τελεῖν γὰρ τὸ δαπανᾶν, καὶ πολυτελεῖσ οἱ πολλὰ ἀναλίσκοντεσ καὶ εὐτελεῖσ οἱ ὀλίγα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 125)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 125)
- καὶ ταῦτα μὲν ἴσωσ ἀδέσποτόσ ἐστι καὶ πεπλασμένη παράδοσισ· (Plutarch, De liberis educandis, section 9 9:2)
(플루타르코스, De liberis educandis, section 9 9:2)
- τοῦ μὲν οὖν μὴ κλέπτεσθαι τὰ κοινὰ ἡ παράδοσισ γιγνέσθω τῶν χρημάτων παρόντων πάντων τῶν πολιτῶν, καὶ ἀντίγραφα κατὰ φατρίασ καὶ λόχουσ καὶ φυλὰσ τιθέσθωσαν· (Aristotle, Politics, Book 5 178:1)
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 178:1)
- παράδοσισ Κορίνθου καὶ Σικυῶνοσ Πτολεμαίῳ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter pr27)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter pr27)
- ἐν δὲ Ταλαύροισ, ἥν τινα πόλιν ὁ Μιθριδάτησ εἶχε ταμιεῖον τῆσ κατασκευῆσ, δισχίλια μὲν ἐκπώματα λίθου τῆσ ὀνυχίτιδοσ λεγομένησ ηὑρέθη χρυσοκόλλητα, καὶ φιάλαι καὶ ψυκτῆρεσ πολλοὶ καὶ ῥυτὰ καὶ κλῖναι καὶ θρόνοι κατάκοσμοι, καὶ ἵππων χαλινοὶ καὶ προστερνίδια καὶ ἐπωμίδια, πάντα ὁμοίωσ διάλιθα καὶ κατάχρυσα, ὧν ἡ παράδοσισ διὰ τὸ πλῆθοσ ἐσ τριάκοντα ἡμέρασ παρέτεινεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 17 2:5)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 2:5)
