παλαίω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
παλαίω
Structure:
παλαί
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to wrestle, to wrestle with, beaten
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἶδε δέ, ὅτι οὐ δύναται πρὸσ αὐτόν, καὶ ἥψατο τοῦ πλάτουσ τοῦ μηροῦ αὐτοῦ, καὶ ἐνάρκησε τὸ πλάτοσ τοῦ μηροῦ Ἰακὼβ ἐν τῷ παλαίειν αὐτὸν μετ̓ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Genesis 32:25)
- ε καὶ ἰδοὺ δύο δράκοντεσ μεγάλοι ἕτοιμοι προῆλθον ἀμφότεροι παλαίειν, καὶ ἐγένετο αὐτῶν φωνὴ μεγάλη. (Septuagint, Liber Esther 1:5)
- ὁ δὲ καλὸσ ἡμῖν κἀγαθὸσ νεκροπομπὸσ ὥσπερ τισ ἄλλοσ καὶ αὐτὸσ ἄνω τὸ τῆσ Λήθησ ὕδωρ πεπωκὼσ ἀναστρέψαι πρὸσ ἡμᾶσ ἐπιλέλησται, καὶ ἤτοι παλαίει μετὰ τῶν ἐφήβων ἢ κιθαρίζει ἢ λόγουσ τινὰσ διεξέρχεται ἐπιδεικνύμενοσ τὸν λῆρον τὸν αὑτοῦ, ἢ τάχα που καὶ κλωπεύει ὁ γεννάδασ παρελθών μία γὰρ αὐτοῦ καὶ αὕτη τῶν τεχνῶν. (Lucian, Cataplus, (no name) 1:5)
- ἀλλ’ εἰ δοκεῖ, εἰσ τὸ σύσκιον ἐκεῖσε ἀπελθόντεσ καθίσωμεν ἐπὶ τῶν θάκων, ὡσ μὴ ἐνοχλοῖεν ἡμῖν οἱ ἐπικεκραγότεσ τοῖσ παλαίουσιν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 16:8)
- ὅσοι δὲ αὐτῶν κάτω συννενευκότεσ παλαίουσιν, καταπίπτειν τε ἀσφαλῶσ μανθάνουσι καὶ ἀνίστασθαι εὐμαρῶσ καὶ ὠθισμοὺσ καὶ περιπλοκὰσ καὶ λυγισμοὺσ καὶ ἄγχεσθαι δύνασθαι καὶ εἰσ ὕψοσ ἀναβαστάσαι τὸν ἀντίπαλον, οὐκ ἀχρεῖα οὐδὲ οὗτοι ἐκμελετῶντεσ, ἀλλὰ ἓν μὲν τὸ πρῶτον καὶ μέγιστον ἀναμφιβόλωσ κτώμενοι· (Lucian, Anacharsis, (no name) 24:6)
- νῦν δ’ ἐπειδὴ στερρὸν ἤδη τοὐμὸν ἀντικνήμιον, καὶ παλαιῷ Λακρατείδῃ τὸ σκέλοσ βαρύνεται, οἴχεται. (Aristophanes, Acharnians, Parodos, trochees1)
- ἐν δὲ τῷ ναῷ τῆσ Ἥρασ τῷ παλαιῷ φιάλαι ἀργυραῖ λ’, κρατάνια ἀργυρᾶ β’, χύτροσ ἀργυροῦσ, ἀποθυστάνιον χρυσοῦν, κρατὴρ χρυσοῦσ, Κυρηναίων ἀνάθημα, βατιάκιον ἀργυροῦν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 59 1:6)
- Λυσάνδρου δέ ἐστιν εἰκονικόσ, εὖ μάλα κομῶντοσ ἔθει τῷ παλαιῷ καὶ πώγωνα καθειμένου γενναῖον. (Plutarch, , chapter 1 1:4)
- χρὴ ψύξεϊ καὶ στύψι, Ῥοδίνῳ, καὶ κισσοῦ χυλῷ· ἢ ἐξατμίζειν ἐσ διαπνοὴν τοῖσι λεπτύνουσι, οἱο͂ν ἑρπύλῳ ἐν ὄξεϊ σὺν τῷ Ῥοδίνῳ· ἢν δὲ νεύρων πόνοσ ἐῄ καὶ ψῦξισ ὅλου, πολλῷ δὲ μᾶλλον ἀκρέων, τῷ καστορίῳ ξὺν ἀνηθίνῳ λιπαίνειν, ἠδὲ τέγγειν τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν αὐχένα, καὶ τὴν Ῥάχιν χριειν τῷ αὐτῷ ξὺν λίπαϊ, σικυωνίῳ, ἢ γλευκίνῳ, ἢ παλαιῷ· ξυγχρίειν δὲ καὶ τὼ χεῖρε ἀπὸ τῶν ὤμων, καὶ τὼ πόδε ἀπὸ τῶν βουβώνων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 112)
- Ὅλον δὲ χρὴ τὸν ἄνθρωπον ἐρίοισι εἰλίξαντα καταιονεῖν λίπαϊ σικυωνίῳ, ἢ γλευκίνῳ, ἢ παλαιῷ, ἢ ἰδίῃ ἑκάστῳ, ἢ ξυμπάντεσσι συμμεμιγμένοισι· ἄριστον δὲ κηροῦ μικρὸν ἐντήκειν ἐσ πάχοσ τῶν ἀλειφάτων· . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 168)