Sense

1. antiquity, old-fashionedness
2. simplicity, pristine state
3. ancient history
4. antiquity, ancient times
5. (Byzantine Greek) advanced age of a person

Examples

• ἀλλὰ γὰρ οὔθ’ ἡ ἀρχαιότησ οὔθ’ ὁ πλοῦτοσ ὁ βαθὺσ οὔτε τὸ διαπεφοιτηκὸσ ὅλησ τῆσ οἰκουμένησ ἔθνοσ οὔθ’ ἡ μεγάλη δόξα τῆσ θρησκείασ ἤρκεσέ τι πρὸσ ἀπώλειαν αὐτῇ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 504:1)
• ἡ μὲν γὰρ τῶν ἀναγραφομένων ἀρχαιότησ δυσεύρετοσ οὖσα πολλὴν ἀπορίαν παρέχεται τοῖσ γράφουσιν, ἡ δὲ τῶν χρόνων ἀπαγγελία τὸν ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν ποιεῖ τῆσ ἱστορίασ τοὺσ ἀναγινώσκοντασ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 1 1:2)

Similar forms

• ἀρχαιότατον (32)
• ἀρχαιότητος (25)
• ἀρχαιότερα (19)
• ἀρχαιότητα (15)
• ἀρχαιοτάτους (10)
• ἀρχαιοτάτων (10)
• ἀρχαιότατος (8)
• ἀρχαιοτάτην (8)
• ἀρχαιοτάτη (8)
• ἀρχαιότερον (7)
• ἀρχαιότατα (7)
• ἀρχαιότερος (6)
• ἀρχαιότατοι (6)
• ἀρχαιότεροι (5)
• ἀρχαιοτέρων (5)
• ἀρχαιότητι (4)
• ἀρχαιότερόν (3)
• ἀρχαιοτέρας (3)
• ἀρχαιοτάταις (2)
• ἀρχαιότατόν (2)
• ἀρχαιοτέρα (2)
• ἀρχαιοτάτῳ (2)
• ἀρχαιοτάτοις (2)
• ἀρχαιότης (2)
• ἀρχαιοτέρους (2)
• ἀρχαιοτάτας (2)
• ἀρχαιοτάτης (1)
• ἀρχαιοτέρῳ (1)
• ἀρχαιοτροπία (1)
• ἀρχαιοτάτῃ (1)
• ἀρχαιοτέραν (1)
• ἀρχαιότερός (1)
• ἀρχαιότητας (1)
• ἀρχαιόταται (1)
• ἀρχαιοτέρη (1)
• ἀρχαιοτέραις (1)
• ἀρχαιότητά (1)
• ἀρχαιότατά (1)
• ἀρχαιοτέροις (1)
• ἀρχαιοτάτου (1)
• ἀρχαιοτέρου (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary