Ancient Greek-English Dictionary Language

οἴκησις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οἴκησις οἰκήσεως

Structure: οἰκησι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: oi)ke/w

Sense

  1. the act of dwelling or inhabiting, (of a city) management, administration

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γυναῖκα λήψῃ, καὶ ἀνὴρ ἕτεροσ ἕξει αὐτήν. οἰκίαν οἰκοδομήσεισ, καὶ οὐκ οἰκήσεισ ἐν αὐτῇ. ἀμπελῶνα φυτεύσεισ, καὶ οὐ μὴ τρυγήσῃσ αὐτόν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 28:30)
  • καὶ ἦν Ἰωσαφὰτ πορευόμενοσ μείζων ἕωσ εἰσ ὕψοσ καὶ ᾠκοδόμησεν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ οἰκήσεισ καὶ πόλεισ ὀχυράσ. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 17:12)
  • ἐν ὄρει Ἰούδα καὶ ἐν τοῖσ δρυμοῖσ καὶ οἰκήσεισ καὶ πύργουσ. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 27:4)
  • καὶ τακήσονται ἐν τῷ λιμῷ αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, καὶ πρὶν ἐλθεῖν τὴν ρομφαίαν ἐπ̓ αὐτούσ, καταστρωθήσονται ἐν ταῖσ πλατείαισ τῆσ οἰκήσεωσ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Iudith 7:14)
  • Διότι λαὸσ ἅγιοσ ἐν Σιὼν οἰκήσει, καὶ Ἱερουσαλὴμ κλαυθμῷ ἔκλαυσεν. ἐλέησόν με. ἐλεήσει σε τὴν φωνὴν τῆσ κραυγῆσ σου. ἡνίκα εἶδεν, ἐπήκουσέ σου. (Septuagint, Liber Isaiae 30:19)
  • οἴκησισ δὲ καὶ διπλῆ πάρα τὴν μὲν Πελασγόσ, τὴν δὲ καὶ πόλισ διδοῖ, οἰκεῖν λάτρων ἄτερθεν· (Aeschylus, Suppliant Women, episode, trochees13)
  • ὦ τύμβοσ, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴσ οἴκησισ ἀείφρουροσ, οἷ πορεύομαι πρὸσ τοὺσ ἐμαυτῆσ, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖσ πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ’ ὀλωλότων· (Sophocles, Antigone, episode5)
  • ὡσ δὲ συνελόντι εἰπεῖν, ὅποι πάσασ ὡρ́ασ αὐτόσ τε ἂν ἥδιστα καταφεύγοι καὶ τὰ ὄντα ἀσφαλέστατα τιθοῖτο, αὕτη ἂν εἰκότωσ ἡδίστη τε καὶ καλλίστη οἴκησισ εἰή· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 8 13:1)
  • λαχούσησ δὲ τῆσ ἅμα Λυδῷ μοίρασ τὴν τοῦ μεῖναι τύχην, ἐκχωρῆσαι τὴν ἑτέραν ἀπολαχοῦσαν τῶν χρημάτων τὰ μέρη, ὁρμισαμένην δ’ ἐπὶ τοῖσ ἑσπερίοισ μέρεσι τῆσ Ἰταλίασ, ἔνθα ἦν Ὀμβρικοῖσ ἡ οἴκησισ, αὐτοῦ καταμείνασαν ἱδρύσασθαι πόλεισ τὰσ ἔτι καὶ κατ’ αὐτὸν ἐκεῖνον οὔσασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 6:1)
  • τὸ δ’ ἀρχαῖον Ἀβοριγίνων οἴκησισ ἐν τοῖσ πάνυ ἐπιφανήσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 50 8:3)

Synonyms

  1. the act of dwelling or inhabiting

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION