Sense

1. the act of dwelling or inhabiting, (of a city) management, administration

Examples

• γυναῖκα λήψῃ, καὶ ἀνὴρ ἕτερος ἕξει αὐτήν. οἰκίαν οἰκοδομήσεις, καὶ οὐκ οἰκήσεις ἐν αὐτῇ. ἀμπελῶνα φυτεύσεις, καὶ οὐ μὴ τρυγήσῃς αὐτόν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 28:30)
• καὶ ἦν Ἰωσαφὰτ πορευόμενος μείζων ἕως εἰς ὕψος καὶ ᾠκοδόμησεν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ οἰκήσεις καὶ πόλεις ὀχυράς. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 17:12)
• ἐν ὄρει Ἰούδα καὶ ἐν τοῖς δρυμοῖς καὶ οἰκήσεις καὶ πύργους. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 27:4)
• καὶ τακήσονται ἐν τῷ λιμῷ αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, καὶ πρὶν ἐλθεῖν τὴν ρομφαίαν ἐπ᾿ αὐτούς, καταστρωθήσονται ἐν ταῖς πλατείαις τῆς οἰκήσεως αὐτῶν. (Septuagint, Liber Iudith 7:14)
• Διότι λαὸς ἅγιος ἐν Σιὼν οἰκήσει, καὶ Ἱερουσαλὴμ κλαυθμῷ ἔκλαυσεν. ἐλέησόν με. ἐλεήσει σε τὴν φωνὴν τῆς κραυγῆς σου. ἡνίκα εἶδεν, ἐπήκουσέ σου. (Septuagint, Liber Isaiae 30:19)
• οἴκησις δὲ καὶ διπλῆ πάρα τὴν μὲν Πελασγός, τὴν δὲ καὶ πόλις διδοῖ, οἰκεῖν λάτρων ἄτερθεν: (Aeschylus, Suppliant Women, episode, trochees13)
• ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις ἀείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασς ὀλωλότων: (Sophocles, Antigone, episode5)
• ὡς δὲ συνελόντι εἰπεῖν, ὅποι πάσας ὡρ´ας αὐτός τε ἂν ἥδιστα καταφεύγοι καὶ τὰ ὄντα ἀσφαλέστατα τιθοῖτο, αὕτη ἂν εἰκότως ἡδίστη τε καὶ καλλίστη οἴκησις εἰή: (Xenophon, Memorabilia, , chapter 8 13:1)
• λαχούσης δὲ τῆς ἅμα Λυδῷ μοίρας τὴν τοῦ μεῖναι τύχην, ἐκχωρῆσαι τὴν ἑτέραν ἀπολαχοῦσαν τῶν χρημάτων τὰ μέρη, ὁρμισαμένην δ ἐπὶ τοῖς ἑσπερίοις μέρεσι τῆς Ἰταλίας, ἔνθα ἦν Ὀμβρικοῖς ἡ οἴκησις, αὐτοῦ καταμείνασαν ἱδρύσασθαι πόλεις τὰς ἔτι καὶ κατ αὐτὸν ἐκεῖνον οὔσας. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 6:1)
• τὸ δ ἀρχαῖον Ἀβοριγίνων οἴκησις ἐν τοῖς πάνυ ἐπιφανής. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 50 8:3)

Similar forms

• οἰκήσεις (126)
• οἴκησιν (119)
• οἰκῆσαι (74)
• οἰκήσεως (47)
• οἰκήσεων (30)
• οἴκησις (15)
• οἰκησάντων (13)
• οἰκήσομεν (12)
• οἰκήσει (10)
• οἰκήσιμον (10)
• οἰκήσειν (8)
• οἰκήσετε (8)
• οἰκῆσαί (8)
• οἰκήσουσιν (8)
• οἰκήσαντες (8)
• οἰκήσιμα (7)
• οἰκήσουσι (6)
• οἰκήσω (6)
• οἰκήσειεν (6)
• οἰκήσοντες (6)
• οἴκησαν (6)
• οἰκήσας (5)
• οἰκήσεσι (5)
• οἰκήσιμά (4)
• οἰκήσεται (4)
• οἴκησον (4)
• οἰκήσεσθαι (3)
• οἰκήσαντας (3)
• οἰκήσασιν (2)
• οἰκήσαιμι (2)
• οἰκήσαντος (2)
• οἰκησίμου (2)
• οἰκήσαντα (2)
• οἰκήσεών (2)
• οἴκησίν (2)
• οἰκησόντων (2)
• οἰκήσων (2)
• οἰκήσειαν (2)
• οἰκήσοντας (2)
• οἰκήσαντά (1)
• οἰκήσεσιν (1)
• οἰκήσιμός (1)
• οἰκήσωσιν (1)
• οἰκήσιος (1)
• οἰκήσοντι (1)
• οἰκῆς (1)
• οἰκήσαντάς (1)
• οἰκήσῃ (1)
• οἰκήσοντα (1)
• οἰκήσουσα (1)
• οἰκήσιμόν (1)
• οἴκησίς (1)
• οἰκήσωσι (1)
• οἰκήσαντι (1)
• οἰκῇς (1)
• οἰκήσατε (1)
• οἰκήσεσίν (1)
• οἰκήσεώς (1)
• οἰκήσιμος (1)
• οἰκήσεσθαί (1)
• οἰκήσιμ? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary