Lycurgus, Speeches, Κατὰ Λεωκράτους 134:

(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 134:)

διὸ καὶ δικαίωσ ἄν τισ Εὐριπίδην ἐπαινέσειεν, ὅτι τά τ’ ἄλλ’ ὢν ἀγαθὸσ ποιητὴσ καὶ τοῦτον τὸν μῦθον προείλετο ποιῆσαι, ἡγούμενοσ κάλλιστον ἂν γενέσθαι τοῖσ πολίταισ παράδειγμα τὰσ ἐκείνων πράξεισ, πρὸσ ἃσ ἀποβλέποντασ καὶ θεωροῦντασ συνεθίζεσθαι ταῖσ ψυχαῖσ τὸ τὴν πατρίδα φιλεῖν. ἄξιον δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἰαμβείων ἀκοῦσαι, ἃ πεποίηκε λέγουσαν τὴν μητέρα τῆσ παιδόσ. ὄψεσθε γὰρ ἐν αὐτοῖσ μεγαλοψυχίαν καὶ γενναιότητα ἀξίαν καὶ τῆσ πόλεωσ καὶ τοῦ γενέσθαι Κηφισοῦ θυγατέρα. Ῥῆσισ Εὐριπίδου τὰσ χάριτασ ὅστισ εὐγενῶσ χαρίζεται, ἥδιον ἐν βροτοῖσιν· οἳ δὲ δρῶσι μέν, χρόνῳ δὲ δρῶσι, δυσγενέστερον . . . ἐγὼ δὲ δώσω τὴν ἐμὴν παῖδα κτανεῖν. λογίζομαι δὲ πολλά· πρῶτα μὲν πόλιν οὐκ ἄν τιν’ ἄλλην τῆσδε βελτίω λαβεῖν· ᾗ πρῶτα μὲν λεὼσ οὐκ ἐπακτὸσ ἄλλοθεν, αὐτόχθονεσ δ’ ἔφυμεν· αἱ δ’ ἄλλαι πόλεισ πεσσῶν ὁμοίαισ διαφοραῖσ ἐκτισμέναι ἄλλαι παρ’ ἄλλων εἰσὶν εἰσαγώγιμοι. ὅστισ δ’ ἀπ’ ἄλλησ πόλεοσ οἰκήσῃ πόλιν, ἁρμὸσ πονηρὸσ ὥσπερ ἐν ξύλῳ παγείσ, λόγῳ πολίτησ ἐστί, τοῖσ δ’ ἔργοισιν οὔ. ἔπειτα τέκνα τοῦδ’ ἕκατι τίκτομεν, ὡσ θεῶν τε βωμοὺσ πατρίδα τε ῥυώμεθα. πόλεωσ δ’ ἁπάσησ τοὔνομ’ ἕν, πολλοὶ δέ νιν ναίουσι· τούτουσ πῶσ διαφθεῖραί με χρή, ἐξὸν πρὸ πάντων μίαν ὑπερδοῦναι θανεῖν; εἴπερ γὰρ ἀριθμὸν οἶδα καὶ τοὐλάσσονοσ τὸ μεῖζον οὑνὸσ οἶκοσ οὐ πλεῖον σθένει πταίσασ ἁπάσησ πόλεοσ, οὐδ’ ἴσον φέρει. εἰ δ’ ἦν ἐν οἴκοισ ἀντὶ θηλειῶν στάχυσ ἄρσην, πόλιν δὲ πολεμία κατεῖχε φλόξ, οὐκ ἄν νιν ἐξέπεμπον εἰσ μάχην δορόσ, θάνατον προταρβοῦσ’; ἀλλ’. ἔμοιγ’ εἰή τέκνα, <ἃ> καὶ μάχοιτο καὶ μετ’ ἀνδράσιν πρέποι, μὴ σχήματ’ ἄλλωσ ἐν πόλει πεφυκότα. τὰ μητέρων δὲ δάκρυ’ ὅταν πέμπῃ τέκνα, πολλοὺσ ἐθήλυν’ εἰσ μάχην ὁρμωμένουσ. μισῶ γυναῖκασ αἵτινεσ πρὸ τοῦ καλοῦ ζῆν παῖδασ εἵλοντ’ ἢ παρῄνεσαν κακά. καὶ μὴν θανόντεσ γ’ ἐν μάχῃ πολλῶν μέτα τύμβον τε κοινὸν ἔλαχον εὔκλειάν τ’ ἴσην· τῇ μιῇ δὲ παιδὶ στέφανοσ εἷσ μιᾷ μόνῃ πόλεωσ θανούσῃ τῆσδ’ ὕπερ δοθήσεται. καὶ τὴν τεκοῦσαν καὶ σὲ δύο θ’ ὁμοσπόρω σώσει· τί τούτων οὐχὶ δέξασθαι καλόν; τὴν οὐκ ἐμὴν πλὴν <ἢ> φύσει δώσω κόρην θῦσαι πρὸ γαίασ. εἰ γὰρ αἱρεθήσεται πόλισ, τί παίδων τῶν ἐμῶν μέτεστί μοι; οὐκοῦν ἅπαντα τοὔν γ’ ἐμοὶ σωθήσεται· ἄρξουσιν ἄλλοι, τήνδ’ ἐγὼ σώσω πόλιν. ἐκεῖνο δ’ οὗ τὸ πλεῖστον ἐν κοινῷ μέροσ, οὐκ ἔσθ’ ἑκούσησ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ ἄτερ, προγόνων παλαιὰ θέσμι’ ὅστισ ἐκβαλεῖ· οὐδ’ ἀντ’ ἐλάασ χρυσέασ τε Γοργόνοσ τρίαιναν ὀρθὴν στᾶσαν ἐν πόλεωσ βάθροισ Εὔμολποσ οὐδὲ Θρῇξ ἀναστέψει λεὼσ στεφάνοισι, Παλλὰσ δ’ οὐδαμοῦ τιμήσεται. χρῆσθ’, ὦ πολῖται, τοῖσ ἐμοῖσ λοχεύμασιν, σῴζεσθε, νικᾶτ’· ἀντὶ γὰρ ψυχῆσ μιᾶσ οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐ τήνδ’ ἐγὼ σώσω πόλιν. ὦ πατρίσ, εἴθε πάντεσ οἳ ναίουσί σε οὕτω φιλοῖεν ὡσ ἐγώ· καὶ ῥᾳδίωσ οἰκοῖμεν ἄν σε, κοὐδὲν ἂν πάσχοισ κακόν.

상위

Lycurgus (리쿠르고스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION