Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ὀφείλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀφείλω ὀφειλήσω ὠφείλησα ὠφείληκα ὠφειλήθην

Structure: ὀφείλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

I owe
(figuratively)
(law) I incur
(passive, of persons) I am due or liable to

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὀφείλω	ὀφείλεις	ὀφείλει
	Dual		ὀφείλετον	ὀφείλετον
	Plural	ὀφείλομεν	ὀφείλετε	ὀφείλουσιν*
Subjunctive	Singular	ὀφείλω	ὀφείλῃς	ὀφείλῃ
	Dual		ὀφείλητον	ὀφείλητον
	Plural	ὀφείλωμεν	ὀφείλητε	ὀφείλωσιν*
Optative	Singular	ὀφείλοιμι	ὀφείλοις	ὀφείλοι
	Dual		ὀφείλοιτον	ὀφειλοίτην
	Plural	ὀφείλοιμεν	ὀφείλοιτε	ὀφείλοιεν
Imperative	Singular		ό̓φειλε	ὀφειλέτω
	Dual		ὀφείλετον	ὀφειλέτων
	Plural		ὀφείλετε	ὀφειλόντων, ὀφειλέτωσαν
Infinitive		ὀφείλειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειλων ὀφειλοντος	ὀφειλουσα ὀφειλουσης	ὀφειλον ὀφειλοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὀφείλομαι	ὀφείλει, ὀφείλῃ	ὀφείλεται
	Dual		ὀφείλεσθον	ὀφείλεσθον
	Plural	ὀφειλόμεθα	ὀφείλεσθε	ὀφείλονται
Subjunctive	Singular	ὀφείλωμαι	ὀφείλῃ	ὀφείληται
	Dual		ὀφείλησθον	ὀφείλησθον
	Plural	ὀφειλώμεθα	ὀφείλησθε	ὀφείλωνται
Optative	Singular	ὀφειλοίμην	ὀφείλοιο	ὀφείλοιτο
	Dual		ὀφείλοισθον	ὀφειλοίσθην
	Plural	ὀφειλοίμεθα	ὀφείλοισθε	ὀφείλοιντο
Imperative	Singular		ὀφείλου	ὀφειλέσθω
	Dual		ὀφείλεσθον	ὀφειλέσθων
	Plural		ὀφείλεσθε	ὀφειλέσθων, ὀφειλέσθωσαν
Infinitive		ὀφείλεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειλομενος ὀφειλομενου	ὀφειλομενη ὀφειλομενης	ὀφειλομενον ὀφειλομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὀφειλήσω	ὀφειλήσεις	ὀφειλήσει
	Dual		ὀφειλήσετον	ὀφειλήσετον
	Plural	ὀφειλήσομεν	ὀφειλήσετε	ὀφειλήσουσιν*
Optative	Singular	ὀφειλήσοιμι	ὀφειλήσοις	ὀφειλήσοι
	Dual		ὀφειλήσοιτον	ὀφειλησοίτην
	Plural	ὀφειλήσοιμεν	ὀφειλήσοιτε	ὀφειλήσοιεν
Infinitive		ὀφειλήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειλησων ὀφειλησοντος	ὀφειλησουσα ὀφειλησουσης	ὀφειλησον ὀφειλησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὀφειλήσομαι	ὀφειλήσει, ὀφειλήσῃ	ὀφειλήσεται
	Dual		ὀφειλήσεσθον	ὀφειλήσεσθον
	Plural	ὀφειλησόμεθα	ὀφειλήσεσθε	ὀφειλήσονται
Optative	Singular	ὀφειλησοίμην	ὀφειλήσοιο	ὀφειλήσοιτο
	Dual		ὀφειλήσοισθον	ὀφειλησοίσθην
	Plural	ὀφειλησοίμεθα	ὀφειλήσοισθε	ὀφειλήσοιντο
Infinitive		ὀφειλήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειλησομενος ὀφειλησομενου	ὀφειλησομενη ὀφειλησομενης	ὀφειλησομενον ὀφειλησομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὀφειληθήσομαι	ὀφειληθήσῃ	ὀφειληθήσεται
	Dual		ὀφειληθήσεσθον	ὀφειληθήσεσθον
	Plural	ὀφειληθησόμεθα	ὀφειληθήσεσθε	ὀφειληθήσονται
Optative	Singular	ὀφειληθησοίμην	ὀφειληθήσοιο	ὀφειληθήσοιτο
	Dual		ὀφειληθήσοισθον	ὀφειληθησοίσθην
	Plural	ὀφειληθησοίμεθα	ὀφειληθήσοισθε	ὀφειληθήσοιντο
Infinitive		ὀφειληθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειληθησομενος ὀφειληθησομενου	ὀφειληθησομενη ὀφειληθησομενης	ὀφειληθησομενον ὀφειληθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ώ̓φειλον	ώ̓φειλες	ώ̓φειλεν*
	Dual		ὠφείλετον	ὠφειλέτην
	Plural	ὠφείλομεν	ὠφείλετε	ώ̓φειλον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὠφειλόμην	ὠφείλου	ὠφείλετο
	Dual		ὠφείλεσθον	ὠφειλέσθην
	Plural	ὠφειλόμεθα	ὠφείλεσθε	ὠφείλοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὠφείλησα	ὠφείλησας	ὠφείλησεν*
	Dual		ὠφειλήσατον	ὠφειλησάτην
	Plural	ὠφειλήσαμεν	ὠφειλήσατε	ὠφείλησαν
Subjunctive	Singular	ὀφειλήσω	ὀφειλήσῃς	ὀφειλήσῃ
	Dual		ὀφειλήσητον	ὀφειλήσητον
	Plural	ὀφειλήσωμεν	ὀφειλήσητε	ὀφειλήσωσιν*
Optative	Singular	ὀφειλήσαιμι	ὀφειλήσαις	ὀφειλήσαι
	Dual		ὀφειλήσαιτον	ὀφειλησαίτην
	Plural	ὀφειλήσαιμεν	ὀφειλήσαιτε	ὀφειλήσαιεν
Imperative	Singular		ὀφείλησον	ὀφειλησάτω
	Dual		ὀφειλήσατον	ὀφειλησάτων
	Plural		ὀφειλήσατε	ὀφειλησάντων
Infinitive		ὀφειλήσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειλησᾱς ὀφειλησαντος	ὀφειλησᾱσα ὀφειλησᾱσης	ὀφειλησαν ὀφειλησαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὠφειλησάμην	ὠφειλήσω	ὠφειλήσατο
	Dual		ὠφειλήσασθον	ὠφειλησάσθην
	Plural	ὠφειλησάμεθα	ὠφειλήσασθε	ὠφειλήσαντο
Subjunctive	Singular	ὀφειλήσωμαι	ὀφειλήσῃ	ὀφειλήσηται
	Dual		ὀφειλήσησθον	ὀφειλήσησθον
	Plural	ὀφειλησώμεθα	ὀφειλήσησθε	ὀφειλήσωνται
Optative	Singular	ὀφειλησαίμην	ὀφειλήσαιο	ὀφειλήσαιτο
	Dual		ὀφειλήσαισθον	ὀφειλησαίσθην
	Plural	ὀφειλησαίμεθα	ὀφειλήσαισθε	ὀφειλήσαιντο
Imperative	Singular		ὀφείλησαι	ὀφειλησάσθω
	Dual		ὀφειλήσασθον	ὀφειλησάσθων
	Plural		ὀφειλήσασθε	ὀφειλησάσθων
Infinitive		ὀφειλήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειλησαμενος ὀφειλησαμενου	ὀφειλησαμενη ὀφειλησαμενης	ὀφειλησαμενον ὀφειλησαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὠφειλήθην	ὠφειλήθης	ὠφειλήθη
	Dual		ὠφειλήθητον	ὠφειληθήτην
	Plural	ὠφειλήθημεν	ὠφειλήθητε	ὠφειλήθησαν
Subjunctive	Singular	ὀφειλήθω	ὀφειλήθῃς	ὀφειλήθῃ
	Dual		ὀφειλήθητον	ὀφειλήθητον
	Plural	ὀφειλήθωμεν	ὀφειλήθητε	ὀφειλήθωσιν*
Optative	Singular	ὀφειληθείην	ὀφειληθείης	ὀφειληθείη
	Dual		ὀφειληθείητον	ὀφειληθειήτην
	Plural	ὀφειληθείημεν	ὀφειληθείητε	ὀφειληθείησαν
Imperative	Singular		ὀφειλήθητι	ὀφειληθήτω
	Dual		ὀφειλήθητον	ὀφειληθήτων
	Plural		ὀφειλήθητε	ὀφειληθέντων
Infinitive		ὀφειληθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὀφειληθεις ὀφειληθεντος	ὀφειληθεισα ὀφειληθεισης	ὀφειληθεν ὀφειληθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ὠφείληκα	ὠφείληκας	ὠφείληκεν*
	Dual		ὠφειλήκατον	ὠφειλήκατον
	Plural	ὠφειλήκαμεν	ὠφειλήκατε	ὠφειλήκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ὠφειλήκω	ὠφειλήκῃς	ὠφειλήκῃ
	Dual		ὠφειλήκητον	ὠφειλήκητον
	Plural	ὠφειλήκωμεν	ὠφειλήκητε	ὠφειλήκωσιν*
Optative	Singular	ὠφειλήκοιμι	ὠφειλήκοις	ὠφειλήκοι
	Dual		ὠφειλήκοιτον	ὠφειληκοίτην
	Plural	ὠφειλήκοιμεν	ὠφειλήκοιτε	ὠφειλήκοιεν
Imperative	Singular		ὠφείληκε	ὠφειληκέτω
	Dual		ὠφειλήκετον	ὠφειληκέτων
	Plural		ὠφειλήκετε	ὠφειληκόντων
Infinitive		ὠφειληκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ὠφειληκως ὠφειληκοντος	ὠφειληκυῑα ὠφειληκυῑᾱς	ὠφειληκον ὠφειληκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δὴ χρόνοσ οὗτοσ ὀφειλῆσαι μὲν ἐνδέχεται κατὰ τὰσ ὁμολογίασ, ἀποδοῦναι δ’ οὐκ ἔχει πίστιν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 20:1)
οἳ γὰρ ἐν τοσούτῳ χρόνῳ καὶ ὀφειλῆσαι καὶ ἀποδοῦναι καὶ τὴν γυναῖκ’ ἀπολιπεῖν καὶ οὐ κομίσασθαι καὶ τὸ χωρίον ἀποτιμήσασθαί φασιν, πῶσ οὐ φανερὸν ὅτι προστάντεσ τοῦ πράγματοσ τὰ γνωσθένθ’ ὑφ’ ὑμῶν ἀποστερῆσαί με ζητοῦσιν; (Demosthenes, Speeches 21-30, 25:1)

Synonyms

I owe
- ἀντοφείλω (to owe, a good turn)
- ἐποφείλω (to owe besides or still)
- ὀφλισκάνω (to owe, to be liable to pay)
I am due or liable to
- πάσχω (I am liable.)

ὄφλημα (a fine incurred in a lawsuit)
τριηραρχία (the command of a trireme)
συντριήραρχος (a partner in the equipment of a trireme)
δανείζω (to put out money at usury)
ἡμικλήριον (half the inheritance)
διαδικασία (a suit brought to decide)
ἡμιμναῖον (a half-mina)
λιποτάξιον (desertion)
προίξ (a gift)
ἐπιδίδωμι (to give besides)
ὑπερήμερος (over the day for payment)
ὀνήτωρ ()
δωροδόκημα (acceptance of a bribe)
ἀδωροδόκητος ()
μίσθωσις (a letting for hire)
εὐεργός (doing good or well)
ἐπωβελία (an assessment of an obol in the drachma)
ὑπερημερία (a being over the day)
συνεπίτροπος (a joint guardian)
δάνεισμα (a loan)
ἀσσάριον ()
κλινοποιός (making beds or bedsteads)
καταχειροτονία (a vote of condemnation)
ὀφείλημα (that which is owed)
δανειστής (a money-lender)
ἀσπιδοπηγεῖον (the workshop of a shieldmaker)
δεκαπλάσιος (tenfold)
ἐνοίκιος (in the house)
ἀνώμοτος (unsworn)
ἐκτίνω (to pay off)

Derived

ἀντοφείλω (to owe, a good turn)
ἐποφείλω (to owe besides or still)
προοφείλω (to owe beforehand, to owe, to deserve)
προσοφείλω (to owe besides or still, to be still owing, be still due)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ὀφείλω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I owe

I am due or liable to

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ὀφείλω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I owe

I am due or liable to

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어