Ancient Greek-English Dictionary Language

κολάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κολάζω

Structure: κολάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Prob. from ko/los, akin to kolou/w

Sense

  1. to curtail, dock, prune, chastened
  2. to chastise, punish, to get, punished, to be punished

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολάζω κολάζεις κολάζει
Dual κολάζετον κολάζετον
Plural κολάζομεν κολάζετε κολάζουσιν*
SubjunctiveSingular κολάζω κολάζῃς κολάζῃ
Dual κολάζητον κολάζητον
Plural κολάζωμεν κολάζητε κολάζωσιν*
OptativeSingular κολάζοιμι κολάζοις κολάζοι
Dual κολάζοιτον κολαζοίτην
Plural κολάζοιμεν κολάζοιτε κολάζοιεν
ImperativeSingular κόλαζε κολαζέτω
Dual κολάζετον κολαζέτων
Plural κολάζετε κολαζόντων, κολαζέτωσαν
Infinitive κολάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κολαζων κολαζοντος κολαζουσα κολαζουσης κολαζον κολαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολάζομαι κολάζει, κολάζῃ κολάζεται
Dual κολάζεσθον κολάζεσθον
Plural κολαζόμεθα κολάζεσθε κολάζονται
SubjunctiveSingular κολάζωμαι κολάζῃ κολάζηται
Dual κολάζησθον κολάζησθον
Plural κολαζώμεθα κολάζησθε κολάζωνται
OptativeSingular κολαζοίμην κολάζοιο κολάζοιτο
Dual κολάζοισθον κολαζοίσθην
Plural κολαζοίμεθα κολάζοισθε κολάζοιντο
ImperativeSingular κολάζου κολαζέσθω
Dual κολάζεσθον κολαζέσθων
Plural κολάζεσθε κολαζέσθων, κολαζέσθωσαν
Infinitive κολάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κολαζομενος κολαζομενου κολαζομενη κολαζομενης κολαζομενον κολαζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥσπερ [γὰρ] ὁ ἥλιοσ πᾶσαν τὴν οἰκουμ[ένη]ν ἐπέρχεται, τὰ[σ μὲν] ὡρ́ασ διακρίνων [εἰσ τὸ π]ρέπον καὶ καλῶ[σ πάντα καθ]ιστάσ, τοῖσ δὲ σ[ώφροσι καὶ ἐπ]ιεικέσι τ[ῶν ἀνθρώπ]ων ἐπιμ[ελούμενοσ κ]αὶ γεν[έσεωσ καὶ τροφῆ]σ καὶ [καρπ]ῶν κ[αὶ τῶν ἄ]λλων ἁ[πά]ντων τῶν εἰσ τὸν β[ίο]ν χρησίμων, οὕτωσ καὶ ἡ πόλισ ἡμῶν διατελε[ῖ το]ὺσ μὲν κακοὺσ κολάζο[υσα, τοῖσ] δὲ δικαίοισ β[οηθοῦσα], τὸ δὲ ἴσον ἀν[τὶ τῆσ ἀδι]κίασ ἅπασιν [ἀπονέμουσα, τ]οῖσ δὲ ἰδί[οισ κινδύνοισ κα]ὶ δαπάναι[σ κοινὴν ἄδει]αν τοῖσ Ἕλλη[σιν παρασκευ]άζουσα. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 5:1)
  • ἡ δὲ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν βουλὴ τὴν μὲν τάξιν εἶχε τοῦ διατηρεῖν τοὺσ νόμουσ, διῴκει δὲ τὰ πλεῖστα καὶ τὰ μέγιστα τῶν ἐν τῇ πόλει, καὶ κολάζουσα καὶ ζημιοῦσα πάντασ τοὺσ ἀκοσμοῦντασ κυρίωσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 3 6:1)
  • νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη, ἡγεμονεύουσά τε ἐκείνων πάντων ἐξ ὧν φησί τισ αὐτὴν εἶναι, καὶ ἐναντιουμένη ὀλίγου πάντα διὰ παντὸσ τοῦ βίου καὶ δεσπόζουσα πάντασ τρόπουσ, τὰ μὲν χαλεπώτερον κολάζουσα καὶ μετ’ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν καὶ τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦσα, τὰ δὲ νουθετοῦσα, ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ ὀργαῖσ καὶ φόβοισ ὡσ ἄλλη οὖσα ἄλλῳ πράγματι διαλεγομένη; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 650:2)
  • καὶ τοὺσ μὲν μὴ δυναμένουσ κοινωνεῖν ἤθουσ ἀνδρείου καὶ σώφρονοσ ὅσα τε ἄλλα ἐστὶ τείνοντα πρὸσ ἀρετήν, ἀλλ’ εἰσ ἀθεότητα καὶ ὕβριν καὶ ἀδικίαν ὑπὸ κακῆσ βίᾳ φύσεωσ ἀπωθουμένουσ, θανάτοισ τε ἐκβάλλει καὶ φυγαῖσ καὶ ταῖσ μεγίσταισ κολάζουσα ἀτιμίαισ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 311:1)
  • " ἃ δὲ πρὸσ ἐκγόνουσ καὶ συγγενεῖσ καὶ φίλουσ καὶ πολίτασ, ὅσα τε ξενικὰ πρὸσ θεῶν θεραπεύματα καὶ ὁμιλίασ συμπάντων τούτων ἀποτελοῦντα τὸν αὑτοῦ βίον φαιδρυνάμενον κατὰ νόμον κοσμεῖν δεῖ, τῶν νόμων αὐτῶν ἡ διέξοδοσ, τὰ μὲν πείθουσα, τὰ δὲ μὴ ὑπείκοντα πειθοῖ τῶν ἠθῶν βίᾳ καὶ δίκῃ κολάζουσα, τὴν πόλιν ἡμῖν συμβουληθέντων θεῶν μακαρίαν τε καὶ εὐδαίμονα ἀποτελεῖ· (Plato, Laws, book 4 85:2)

Synonyms

  1. to curtail

  2. to chastise

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION