Sense

1. to curtail, dock, prune, chastened
2. to chastise, punish, to get, punished, to be punished

Examples

• ὁ δὲ ὑπελθὼν κομιζομένων ὑπὸ τὸ φορεῖον ἀποθνήσκει, κόλασισ δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἁμαρτημάτων πληγαὶ ταῖσ παρθένοισ ἰσ, τοῦ μεγίστου Ποντίφικοσ κολάζοντοσ ἔστιν ὅτε καὶ γυμνὴν τὴν πλημμελήσασαν, ὀθόνησ ἐν παλινσκίῳ παρατεινομένησ· (Plutarch, Numa, chapter 10 3:4)
• καὶ πρὸσ τοῦτον ἀφεώρων καὶ προστάττοντοσ ἠκροῶντο καὶ κολάζοντοσ ἐκαρτέρουν, ὥστε τὴν παιδείαν εἶναι μελέτην εὐπειθείασ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 16 5:2)
• καὶ προσεῖχον οἱ πρεσβύτεροι, καὶ μᾶλλον ἐπιφοιτῶντεσ εἰσ τὰ γυμνάσια, καὶ μαχομένοισ καὶ σκώπτουσιν ἀλλήλουσ παρατυγχάνοντεσ, οὐ παρέργωσ, ἀλλὰ τρόπον τινὰ πάντεσ οἰόμενοι πάντων καὶ πατέρεσ εἶναι καὶ παιδαγωγοὶ καὶ ἄρχοντεσ, ὥστε μήτε καιρὸν ἀπολείπεσθαι μήτε χωρίον ἔρημον τοῦ νουθετοῦντοσ τὸν ἁμαρτάνοντα καὶ κολάζοντοσ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 17 1:2)
• μόλισ δέ πωσ ἐξανευρὼν καὶ περιπεσὼν οὐ πρᾶοσ ὥσπερ εἰώθει ἀλλὰ τραχύτεροσ 1, τῷ μὲν ἄλλῳ σπειράματι τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ ἔδησε πρὸσ τὸ σῶμα, τῷ δ’ ἀπολήγοντι τῆσ οὐρᾶσ ἐμαστίγου τὰσ κνήμασ, ἐλαφράν τινα καὶ φιλόστοργον καὶ πλέον ἔχουσαν τοῦ κολάζοντοσ τὸ φειδόμενον ὀργὴν ἀποδεικνύμενοσ. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 18 6:1)
• κἀκεῖνοσ ὑπολαβών, φιλοῦντοσ, ἔφη, τὴν πατρίδα πολίτου καὶ τοὺσ κακῶσ αὐτῇ βουλομένουσ κολάζοντοσ, ἐάν τε ἀλλότριοι τύχωσιν αὐτῆσ ὄντεσ, ἐάν τε οἰκεῖοι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 21 8:1)

Similar forms

• κολάζειν (201)
• κολακείαν (77)
• κολάσεως (77)
• κολάκων (69)
• κόλαξ (68)
• κόλασιν (68)
• κολακείας (68)
• κολάσαι (58)
• κολάσεις (52)
• κόλακες (45)
• κολακεία (44)
• κόλακας (39)
• κολάζων (38)
• κολακείᾳ (36)
• κόλακα (34)
• κολάζει (29)
• κόλασις (25)
• κολάσει (23)
• κόλακος (22)
• κολακεύων (20)
• κόλαξιν (20)
• κολάζεται (17)
• κολάζουσι (15)
• κόλακι (13)
• κολαστὴς (12)
• κολάζοντα (11)
• κολάζητε (10)
• κολάσεων (9)
• κολάσας (9)
• κολαστέον (9)
• κόλαξι (8)
• κολάζω (8)
• κολάσειν (8)
• κολάζουσα (7)
• κολακικῇ (7)
• κολαστὴν (7)
• κόλαζε (6)
• κολακεύει (6)
• κολάζετε (5)
• κολάσεσι (5)
• κολάζωσιν (4)
• κολάζῃ (4)
• κολασθεὶς (4)
• κολασταὶ (4)
• κολάζεις (4)
• κολάσετε (4)
• κολάσητε (4)
• κολαζέτω (4)
• κολάζομεν (4)
• κολασθείη (4)
• κολασθείς (3)
• κόλαξί (3)
• κολακεύσω (3)
• κόλασον (3)
• κολάζηται (3)
• κολάσεσιν (3)
• κόλασμα (3)
• κολασταῖς (3)
• κολαστής (3)
• κολακεύω (3)
• κολάσεται (2)
• κολάσητ (2)
• κολασμοῖς (2)
• κολακικὸν (2)
• κολασταί (2)
• κολάζου (2)
• κόλακές (2)
• κολακικὴν (2)
• κολασμός (2)
• κολάσω (2)
• κολακεύοι (2)
• κολαστὰς (2)
• κολακικῆς (2)
• κολάζοντι (2)
• κολασμὸν (2)
• κολασθῇ (2)
• κολαστοῦ (2)
• Κόλακί (2)
• κολάπτων (2)
• κολαζέσθω (2)
• Κολάξαιν (2)
• κόλακάς (2)
• κολάσαντα (2)
• κολάσων (2)
• κολακεῦον (2)
• κολασάτω (1)
• κολαστάς (1)
• κολαστικῷ (1)
• κολάζοιντ (1)
• Κολαίνῳ (1)
• Κόλαπις (1)
• κολάσασιν (1)
• κολάσῃ (1)
• κολάσουσι (1)
• κολάψῃ (1)
• κολάζεσθε (1)
• Κόλαινον (1)
• κολάσαιτε (1)
• κολάσειαν (1)
• κολασθήτω (1)
• κολαστέος (1)
• κολάζον (1)
• κολάζωμεν (1)
• κολᾷ (1)
• κολαφίζῃ (1)
• κολακίδες (1)
• κολάς (1)
• κολάσατε (1)
• κολάσεσθε (1)
• κολάσῃς (1)
• κολάσματι (1)
• κολαστικὴ (1)
• κόλαζ (1)
• κολάζοι (1)
• Κολαίνου (1)
• κολάκευε (1)
• Κόλαπιν (1)
• κολάσεώς (1)
• κόλασίς (1)
• κολαστήν (1)
• κολάσωσι (1)
• κολάζωσι (1)
• κολάβρων (1)
• Κολαινὶς (1)
• <κόλακα (1)
• κολακεύσῃ (1)
• κο]λάσαι (1)
• κόλακ (1)
• κολακεύῃ (1)
• κολακικός (1)
• κολάσατ (1)
• κολάσηθ (1)
• κολάψοντα (1)
• κόλαζι (1)
• κολάζο[υσα (1)
• Κόλαινος (1)
• κολακεύ (1)
• κολακικήν (1)
• κολάσιος (1)
• κολάσομεν (1)
• κολασθῶσι (1)
• κολ[άζ]ειν (1)
• κολάζῃς (1)
• κολάβρους (1)
• Κολαινίδα (1)
• κόλακά (1)
• κολακειῶν (1)
• κολακικάς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.