Sense

1. to curtail, dock, prune, chastened
2. to chastise, punish, to get, punished, to be punished

Examples

• δυναίμην δ’ ἂν ὥσπερ κολάζειν τοὺσ ἀπειθοῦντάσ μου τοῖσ ἐπιτάγμασιν, οὕτωσ καὶ εὐεργετεῖν τοὺσ εὐπειθοῦντάσ μοι. (Septuagint, Liber Maccabees IV 8:6)
• "ἐκείνῳ γάρ, ὡσ εἰκόσ, ὀλίγον ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν καὶ οὐκ ἠξίου τὴν ^ φιλοσοφίαν ὑποδυόμενόν τινα κολάζειν ἐπὶ ῥήμασι καὶ μάλιστα τέχνην τινὰ τὸ λοιδορεῖσθαι πεποιημένον. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:41)
• σὺ δέ, ὅπερ ἀγνωμονέστατον, σωφρονήσασ εὐθὺσ ἐσ δικαστήριον ἄγεισ καὶ σεσωσμένοσ κολάζεισ καὶ ἐπὶ τὸ ἀρχαῖον ἐκεῖνο μῖσοσ ἀνατρέχεισ καὶ τὸν αὐτὸν ἀναγινώσκεισ νόμον. (Lucian, Abdicatus, (no name) 14:8)
• ὑμεῖσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν εὐεργέτην τούτῳ κολάζειν ἐπιτρέψετε καὶ τὸν σώσαντα ἐξελαύνειν καὶ τὸν σωφρονίσαντα μισεῖν καὶ τὸν ἀναστήσαντα τιμωρεῖσθαι; (Lucian, Abdicatus, (no name) 15:1)
• ὁ δὲ πρὸσ τῷ μὴ ἀμείβεσθαι καὶ ἐπ’ αὐτοῖσ οἷσ πέπονθε κολάζειν ἀξιῶν, σκέψασθε εἴ τινα ὑπερβολὴν ἀδικίασ ἀπολέλοιπεν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 19:8)
• λέγ’, ὡσ κολάζω τὸν ἀδικοῦντά σ’, ὦ πάτερ. (Euripides, episode 4:36)
• ἦ μὴν ἐγὼ σοῦ χἀτέρουσ μείζονασ κολάζω. (Aristophanes, Wasps, Parodos, prelude20)
• "μὴ δι’ ὀργὴν πικρότερον κολάζω τοὺσ συντρίβοντασ. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 1 2:1)
• "διὸ σήμερον κολάζω τὴν ἀμετρίαν τῆσ χαρᾶσ. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 11 1:3)
• "μὴ δι’ ὀργὴν πικρότερον κολάζω τοὺσ συντρίβοντασ. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 1 1:1)

Similar forms

• κολάζειν (201)
• κολακείαν (77)
• κολάσεως (77)
• κολάκων (69)
• κολακείας (68)
• κόλασιν (68)
• κόλαξ (68)
• κολάσαι (58)
• κολάσεις (52)
• κόλακες (45)
• κολακεία (44)
• κόλακας (39)
• κολάζων (38)
• κολακείᾳ (36)
• κόλακα (34)
• κολάζει (29)
• κόλασις (25)
• κολάσει (23)
• κόλακος (22)
• κολακεύων (20)
• κόλαξιν (20)
• κολάζεται (17)
• κολάζουσι (15)
• κόλακι (13)
• κολαστὴς (12)
• κολάζοντα (11)
• κολάζητε (10)
• κολάσεων (9)
• κολάσας (9)
• κολαστέον (9)
• κόλαξι (8)
• κολάζω (8)
• κολάσειν (8)
• κολάζουσα (7)
• κολακικῇ (7)
• κολαστὴν (7)
• κολακεύει (6)
• κόλαζε (6)
• κολάζετε (5)
• κολάσεσι (5)
• κολάζῃ (4)
• κολασθεὶς (4)
• κολασταὶ (4)
• κολάζεις (4)
• κολάσετε (4)
• κολάσητε (4)
• κολαζέτω (4)
• κολάζομεν (4)
• κολασθείη (4)
• κολάζωσιν (4)
• κόλασον (3)
• κολάζηται (3)
• κολακεύω (3)
• κολάσεσιν (3)
• κόλασμα (3)
• κολασταῖς (3)
• κολαστής (3)
• κόλαξί (3)
• κολασθείς (3)
• κολακεύσω (3)
• κολακεύοι (2)
• κολασμός (2)
• κολάσω (2)
• κολακικῆς (2)
• κολαστὰς (2)
• κολάζοντι (2)
• Κόλακί (2)
• κολασμὸν (2)
• κολασθῇ (2)
• κολαστοῦ (2)
• Κολάξαιν (2)
• κόλακάς (2)
• κολάπτων (2)
• κολαζέσθω (2)
• κολακεῦον (2)
• κολάσαντα (2)
• κολάσων (2)
• κολακικὸν (2)
• κολάσεται (2)
• κολάσητ (2)
• κολασμοῖς (2)
• κόλακές (2)
• κολακικὴν (2)
• κολασταί (2)
• κολάζου (2)
• κολᾷ (1)
• κολαφίζῃ (1)
• κολακίδες (1)
• κολάσαιτε (1)
• κολάσειαν (1)
• κολασθήτω (1)
• κολαστέος (1)
• κολάζον (1)
• κολάζωμεν (1)
• Κολαίνου (1)
• κολάκευε (1)
• κολάς (1)
• κολάσατε (1)
• κολάσεσθε (1)
• κολάσῃς (1)
• κολάσματι (1)
• κολαστικὴ (1)
• κόλαζ (1)
• κολάζοι (1)
• κολάβρων (1)
• Κολαινὶς (1)
• <κόλακα (1)
• κολακεύσῃ (1)
• Κόλαπιν (1)
• κολάσεώς (1)
• κόλασίς (1)
• κολαστήν (1)
• κολάσωσι (1)
• κολάζωσι (1)
• κόλακ (1)
• κολακεύῃ (1)
• κολακικός (1)
• κο]λάσαι (1)
• Κόλαινος (1)
• κολακεύ (1)
• κολακικήν (1)
• κολάσατ (1)
• κολάσηθ (1)
• κολάψοντα (1)
• κόλαζι (1)
• κολάζο[υσα (1)
• κολάβρους (1)
• Κολαινίδα (1)
• κόλακά (1)
• κολακειῶν (1)
• κολακικάς (1)
• κολάσιος (1)
• κολάσομεν (1)
• κολασθῶσι (1)
• κολ[άζ]ειν (1)
• κολάζῃς (1)
• Κολαίνῳ (1)
• κολασάτω (1)
• κολαστάς (1)
• κολαστικῷ (1)
• κολάζοιντ (1)
• Κόλαινον (1)
• Κόλαπις (1)
• κολάσασιν (1)
• κολάσῃ (1)
• κολάσουσι (1)
• κολάψῃ (1)
• κολάζεσθε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.