Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κοῖλος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοῖλος κοίλη κοῖλον

Structure: κοιλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. hollow, mostly as an epithet of ships, (κοίλη ναῦς) the hollow or hold of a ship
  2. roomy
  3. empty

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κοῖλος κοίλη κοῖλον
Genitive κοίλου κοίλης κοίλου
Dative κοίλῳ κοίλῃ κοίλῳ
Accusative κοῖλον κοίλην κοῖλον
Vocative κοῖλε κοίλη κοῖλον
DualN/A/V κοίλω κοίλᾱ κοίλω
G/D κοίλοιν κοίλαιν κοίλοιν
PluralNominative κοῖλοι κοῖλαι κοῖλα
Genitive κοίλων κοιλῶν κοίλων
Dative κοίλοις κοίλαις κοίλοις
Accusative κοίλους κοίλᾱς κοῖλα
Vocative κοῖλοι κοῖλαι κοῖλα
Positive Comparative Superlative
Adjective κοῖλος κοίλου κοιλότερος κοιλοτέρου κοιλότατος κοιλοτάτου
Adverb κοίλως κοιλότερον κοιλότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τῆσ Λιβύησ τὰ νότια ψάμμοσ ἐστὶ βαθεῖα καὶ γῆ διακεκαυμένη, ἔρημοσ ἐπὶ πολύ, ἀκριβῶσ ἄκαρποσ, πεδινὴ ἅπασα, οὐ χλόην οὐ πόαν οὐ φυτὸν οὐχ ὕδωρ ἔχουσα, ἢ εἴ που ἄρα ἐν κοίλοισ συνεστηκὸσ ὑετοῦ ὀλίγου λείψανον, παχὺ καὶ τοῦτο καὶ δυσῶδεσ, οὐδὲ πάνυ διψῶντι ἀνθρώπῳ πότιμον. (Lucian, Dipsades 1:1)
  • χειμάζω δ’ ἐν κοίλοισ ἄντροισ νύμφαοισ οὐρείαισ ξυμπαίζων· (Aristophanes, Birds, Parabasis, antistrophe 14)
  • ἦ γὰρ καὶ λεπταὶ πτερίδεσ καὶ παιδὸσ ἔρωτεσ λεύκῃ ἰσαιόμενοι, ἐν καὶ κρόκοσ εἰάρι μύων,16 κύπροσ τ’ ὀσμηρὸν τε σισύμβριον ὅσσα τε κοίλοισ ἄσπορα ναιομένοισι τόποισ ἀνεθρέψατο λειμὼν κάλλεα, βουφθαλμόν τε καὶ εὐῶδεσ Διὸσ ἄνθοσ, χάλκασ, σὺν δ’ ὑάκινθον ἰωνιάδασ τε χαμηλὰσ ὀρφνοτέρασ, ἃσ στύξε μετ’ ἄνθεσι Φερσεφόνεια. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 31 6:1)
  • πάντ’ ἔστιν ἡμῖν ἥ τε γὰρ συνώνυμοσ τῆσ ἔνδον οὔσησ ἔγχελυσ Βοιωτία μιχθεῖσα κοίλοισ ἐν βυθοῖσι κακκάβησ χλιαίνετ’, αἴρεθ’, ἕψεται, παφλάζεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 68 1:8)
  • ἥ τε γὰρ συνώνυμοσ τῆσ ἔνδον οὔσησ ἔγχελυσ Βοιωτία τμηθεῖσα κοίλοισ ἐν βυθοῖσι κακκάβησ χλιαίνετ’, αἴρεθ’, ἕψεται, παφλάζεται, προσκάεθ’, ὥστε μηδ’ ἂν εἰ χαλκοῦσ ἔχων μυκτῆρασ εἰσέλθοι τισ, ἐξελθεῖν πάλιν εἰκῇ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 17 2:3)

Synonyms

  1. roomy

  2. empty

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION