Sense

1. a means for carrying water, a water-pipe, a conduit, channel, aqueduct
2. streams
3. a side channel or means of escape

Examples

• ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ ς ἔχων, μισῶ δ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: (Euripides, Suppliants, episode, lyric 1:21)
• στάσονται δ ἐπὶ περγάμων Τροίας ἀμφί τε τείχη Τρῶες, ὅταν χάλκασπις Ἄρης πόντιος εὐπρῴροιο πλάτας εἰρεσίᾳ πελάζῃ Σιμουντίοις ὀχετοῖς, τὰν τῶν ἐν αἰθέρι δισσῶν Διοσκούρων Ἑλέναν ἐκ Πριάμου κομίσαι θέλων ἐς γᾶν Ἑλλάδα δοριπόνοις ἀσπίσι καὶ λόγχαις Ἀχαιῶν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, antistrophe 11)
• ὁ μέγας ὄλβος ἅ τ ἀρετὰ μέγα φρονοῦς ἀν Ἑλλάδα καὶ παρὰ Σιμουντίοις ὀχετοῖς πάλιν ἀνῆλθ ἐξ εὐτυχίας Ἀτρείδαις πάλαι παλαιᾶς ἀπὸ συμφορᾶς δόμων, ὁπότε χρυσείας ἔρις ἀρνὸς ἤλυθε Τανταλίδαις, οἰκτρότατα θοινάματα καὶ σφάγια γενναίων τεκέων: (Euripides, choral, strophe 11)
• πνεύματος ἐπιπολάζον ἐμπλανᾶται καὶ βαρύνει, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εἴθισται καὶ μεμελέτηκεν ἐμμήνοις ἡμερῶν περιόδοις ὀχετοὺς καὶ πόρους αὐτῷ τῆς φύσεως ἀναστομούσης ἀποχεόμενον τὸ μὲν ἄλλο σῶμα κουφίζειν καὶ καθαίρειν, τὴν δ ὑστέραν οἱο῀ν ἀρότῳ καὶ σπόρῳ γῆν ἐν φυτοῖς ὀργῶσαν ἐν καιρῷ παρέχειν. (Plutarch, De amore prolis, section 3 8:1)
• τοὺς μὲν, ἐμμήνους καὶ καθαρσίους ἔκλεισεν ὀχετοὺς ἡ φύσις, τοῦ δ αἵματος ἀντιλαμβανομένη φερομένου τροφῇ χρῆται καὶ κατάρδει τὸ βρέφος ἤδη συνιστάμενον καὶ διαπλαττόμενον, ἄχρι οὗ τοὺς προσήκοντας ἀριθμοὺς τῇ ἐντὸς· (Plutarch, De amore prolis, section 3 11:1)

Similar forms

• ὀχετοὺς (21)
• ὀχετῶν (14)
• ὀχετοῦ (7)
• ὀχετοῖς (6)
• ὀχετοὶ (6)
• ὀχετὸν (5)
• ὀχετηγὸς (4)
• ὀχετούς (3)
• ὀχετείας (2)
• ὀχετεύειν (2)
• ὀχετηγοῦ (1)
• ὀχετεῦσαι (1)
• ὀχετῷ (1)
• ὀχετοῖσιν (1)
• ὀχετευθῇ (1)
• ὀχετοί (1)
• ὀχέτιον (1)
• ὀχετόν (1)
• ὀχετηγὸν (1)
• ὀχετοῖσι (1)
• ὀχετοί·? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.