뜻

1. 해협, 수로, 도랑, 채널, 운하, 도관

1. a means for carrying water, a water-pipe, a conduit, channel, aqueduct
2. streams
3. a side channel or means of escape

예문

• ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ ς ἔχων, μισῶ δ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: (Euripides, Suppliants, episode, lyric 1:21)

  (에우리피데스, Suppliants, episode, lyric 1:21)

• νοσηλείας ὑπομενόντων φησὶ μισῶ δ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 15 14:1)

  (플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 15 14:1)

• καὶ μὰν ξεναπάτας Ἐπειῶν βασιλεὺς ὄπιθεν οὐ πολλὸν ἴδε πατρίδα πολυκτέανον ὑπὸ στερεῷ πυρὶ πλαγαῖς τε σιδάρου βαθὺν εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 10 10:1)

  (핀다르, Odes, olympian odes, olympian 10 10:1)

• ὡς τὸν ἀσφάραγον ὄντα φωνῆς ἴδιον ὀχετὸν καὶ πνεύματος, τὴν δὲ λευκανίην: (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 8:2)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, 8:2)

• ἀπὸ τούτου δὴ ὦν τοῦ ποταμοῦ λέγεται τὸν βασιλέα τῶν Ἀραβίων, ῥαψάμενον τῶν ὠμοβοέων καὶ τῶν ἄλλων δερμάτων ὀχετὸν μήκεϊ ἐξικνεύμενον ἐς τὴν ἄνυδρον, ἀγαγεῖν διὰ δὴ τούτων τὸ ὕδωρ, ἐν δὲ τῇ, ἀνύδρῳ μεγάλας δεξαμενὰς ὀρύξασθαι, ἵνα δεκόμεναι τὸ ὕδωρ σώζωσι. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 9 4:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 9 4:1)

유사 형태

• ὀχετοὺς (21)
• ὀχετῶν (14)
• ὀχετοῦ (7)
• ὀχετοῖς (6)
• ὀχετοὶ (6)
• ὀχετὸν (5)
• ὀχετηγὸς (4)
• ὀχετούς (3)
• ὀχετεύειν (2)
• ὀχετείας (2)
• ὀχετοί· (1)
• ὀχετηγοῦ (1)
• ὀχετεῦσαι (1)
• ὀχετῷ (1)
• ὀχετοῖσιν (1)
• ὀχετευθῇ (1)
• ὀχετοί (1)
• ὀχέτιον (1)
• ὀχετόν (1)
• ὀχετηγὸν (1)
• ὀχετοῖσι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.