κλαίω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κλαίω
Structure:
κλαί
(Stem)
+
ω
(Ending)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἤκουσε Μωυσῆσ κλαιόντων αὐτῶν κατὰ δήμουσ αὐτῶν, ἕκαστον ἐπὶ τῆσ θύρασ αὐτοῦ. καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριοσ σφόδρα, καὶ ἔναντι Μωυσῆ ἦν πονηρόν. (Septuagint, Liber Numeri 11:10)
- μὴ ὑστέρει ἀπὸ κλαιόντων καὶ μετὰ πενθούντων πένθησον. (Septuagint, Liber Sirach 7:34)
- ὅσ γε τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσοι τῷ πάθει παρεγένοντο κλαιόντων μόνοσ οὔτ’ ἀνακλαυσάμενοσ ὤφθη τὸν μόρον τῶν τέκνων οὔτ’ ἀποιμώξασ ἑαυτὸν τῆσ καθεξούσησ τὸν οἶκον ἐρημίασ οὔτ’ ἄλλο μαλακὸν οὐθὲν ἐνδούσ, ἀλλ’ ἄδακρύσ τε καὶ ἀστένακτοσ καὶ ἀτενὴσ διαμένων εὐκαρδίωσ ἤνεγκε τὴν συμφοράν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 8 9:2)
- χαίρειν μετὰ χαιρόντων, κλαίειν μετὰ κλαιόντων. (PROS RWMAIOUS, chapter 11 58:1)
- ὁ δὲ ἰδὼν παρεξιόντασ καὶ μαθὼν τὸν παῖδα ἡγεόμενον ἐπὶ θάνατον, τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων τῶν περικατημένων αὐτὸν κλαιόντων καὶ δεινὰ ποιεύντων, τὠυτὸ ἐποίησε τὸ καὶ ἐπὶ τῇ θυγατρί. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 14 7:1)
Derived
- ἀνακλαίω (to weep aloud, burst into tears, to weep for)
- ἀποκλαίω (to weep aloud, to bewail much, mourn deeply for)
- κατακλαίω (to bewail loudly, lament, to wail aloud)
- μετακλαίω (to weep afterwards or too late, to lament after or next)
- προκλαίω (to weep beforehand or openly, to lament beforehand)
- συγκλαίω (to weep with)
- ὑποκλαίω (to shed secret tears)