- οἶδα γὰρ τὸν χαλκόν, ὀβολόν, ὡσ οἶσθα, παρὰ τῶν καταπλεόντων ἑκάστου ἐκλέγων. (Lucian, Contemplantes, (no name) 11:8)
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 11:8)
- "ἡ δὲ τριήρησ ἐφ’ ἧσ αὐτὸσ κατέπλει μέχρι μὲν τῶν κλείθρων τοῦ Πειραιέωσ προέτρεχεν ἁλουργοῖσ ἱστίοισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:20)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:20)
- καὶ ἀναδησάμενοι τὴν ναῦν ἁλύσει ῥοδίνῃ κατέπλεον. (Lucian, Verae Historiae, book 2 26:4)
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 26:4)
- ἀποτυχὼν δὲ τούτου, καὶ τοῦ παρ’ ἡμῶν συμπλέοντοσ ἐναντιωθέντοσ καὶ τοῖσ ναύταισ μισθούσ, εἰ διασῴσειαν τὴν ναῦν, μεγάλουσ ἐπαγγειλαμένου, σωθείσησ εἰσ Κεφαλληνίαν τῆσ νεὼσ διὰ τοὺσ θεοὺσ μάλιστά γε, εἶτα καὶ διὰ τὴν τῶν ναυτῶν ἀρετήν, πάλιν μετὰ τῶν Μασσαλιωτῶν τῶν τοῦ Ἡγεστράτου πολιτῶν μὴ καταπλεῖν Ἀθήναζε τὸ πλοῖον ἔπραττε, λέγων ὡσ αὐτόσ τε καὶ τὰ χρήματ’ ἐκεῖθέν ἐστι, καὶ ὁ ναύκληροσ εἰή καὶ οἱ δεδανεικότεσ Μασσαλιῶται. (Demosthenes, Speeches 31-40, 12:1)
(데모스테네스, Speeches 31-40, 12:1)
- ἀποτυχὼν δὲ καὶ τούτου, καὶ τῶν ἀρχόντων τῶν ἐν τῇ Κεφαλληνίᾳ γνόντων Ἀθήναζε τὴν ναῦν καταπλεῖν, ὅθενπερ ἀνήχθη, ὃν οὐδ’ ἂν εἷσ ἐλθεῖν ᾤετο δεῦρο τολμῆσαι τοιαῦτά γ’ ἐσκευωρημένον καὶ πεποιηκότα, οὗτοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοσοῦτον ὑπερβέβληκεν ἀναιδείᾳ καὶ τόλμῃ, ὥστ’ οὐκ ἐλήλυθεν μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῦ σίτου τοῦ ἡμετέρου ἀμφισβητήσασ ἡμῖν δίκην προσείληχεν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 13:1)
(데모스테네스, Speeches 31-40, 13:1)
- τὴν μὲν ὀργάνων τε παντοδαπῶν κατάπλεω καὶ παρασκευῆσ πολυτελοῦσ εἰσ ἀπεργασίαν κακοδαίμονοσ ζωῆσ καὶ οἰκτρᾶσ, λῃστήρια δεινὰ καὶ πολέμουσ καὶ τυράννων μιαιφονίασ καὶ χειμῶνασ ἐκ θαλάττησ καὶ κεραυνὸν ἐξ ἀέροσ ἐφελκομένην καὶ κώνεια τρίβουσαν καὶ ξίφη φέρουσαν καὶ συκοφάντασ ξενολογοῦσαν καὶ πυρετοὺσ ἐξάπτουσαν καὶ πέδασ περικρούουσαν καὶ περιοικοδομοῦσαν εἱρκτάσ· (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3 1:1)
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3 1:1)
- γίνεται δὲ σημεῖον αὐτῷ τε τῷ Πύρρῳ μέγα, τῶν γὰρ βοῶν τεθυμένων αἱ κεφαλαὶ κείμεναι χωρὶσ ἤδη τάσ τε γλώττασ ὤφθησαν προβάλλουσαι καὶ περιλιχμώμεναι τὸν ἑαυτῶν φόνον, ἔν τε τῇ πόλει τῶν Ἀργείων ἡ τοῦ Λυκείου προφῆτισ Ἀπόλλωνοσ ἐξέδραμε βοῶσα νεκρῶν ὁρᾶν καὶ φόνου κατάπλεω τὴν πόλιν, τὸν δ̓ ἀετὸν ἐπὶ τὸν ἀγῶνα χωροῦντα, εἶτα φροῦδον εἶναι. (Plutarch, chapter 31 3:1)
(플루타르코스, chapter 31 3:1)
- τοιαῦτα τοῦ Αἰγαίου τὰ φιλοτεχνήματα, ἀναμίξαντοσ ὁμοῦ τῷ πελάγει τὴν γῆν, ὥσπερ αἱ στικταί τε ἔλαφοι καὶ τῶν παρδαλέων δοραὶ τὰσ χρόασ καὶ τοὺσ κύκλουσ ἀναμὶξ ἔχουσιν, οἷσπερ περιλάμπεται μὲν αἴγλῃ πᾶσα ἡ ταύτῃ θάλαττα, ἀπολείπονται δὲ λειμῶνεσ ἐν ἠπείροισ ἀνθῶν κατάπλεῳ, καὶ ὅ τισ ἄλλο ἐπινοήσειε ταύτησ τῆσ ὡρ́ασ καὶ τούτων τῶν ποικιλμάτων· (Aristides, Aelius, Orationes, 3:18)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 3:18)