Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου? 252:

εἰς γὰρ τοῦτο θράσους καὶ ἀναιδείας τότ ἀφίκετ, ὦ ἄνδρες δικασταί, ὡς ἴσασιν ὅσοι παρῆσαν ὑμῶν, ὥστε κακῶς λέγων καὶ ἀπειλῶν καὶ βλέπων εἰς τὸν ἀεὶ θορυβοῦντα τόπον τῆς ἐκκλησίας καταπλήξειν ᾤετο τὸν δῆμον ἅπαντα. ᾗ καὶ γελοῖ εἶναι τὰ νῦν, οἶμαι, δάκρυ εἰκότως ἂν αὐτοῦ δοκοίη.