Sense

1. to be physically strong
2. to be strong, mighty, powerful, to prevail
3. (not of persons) to prevail

Examples

• οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρεσ σου δεδομέναι ἔθνει ἑτέρῳ καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέψονται σφακελίζοντεσ εἰσ αὐτά, οὐκ ἰσχύσει ἡ χείρ σου. (Septuagint, Liber Deuteronomii 28:32)
• καὶ τίσ ἰσχύσει οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον̣ ὅτι ὁ οὐρανὸσ καὶ ὁ οὐρανὸσ τοῦ οὐρανοῦ οὐ φέρουσι τὴν δόξαν αὐτοῦ. καὶ τίσ ἐγὼ οἰκοδομῶν αὐτῷ οἶκον̣ ὅτι ἀλλ’ ἢ τοῦ θυμιᾶν κατέναντι αὐτοῦ. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 2:6)
• ἐὰν γὰρ αὐτὰ ποιήσῃ, πρὸσ πάντα ἰσχύσει, ὅτι φῶσ Κυρίου τὸ ἴχνοσ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Sirach 50:29)
• ἐπειδὴ δὲ τἀληθὲσ παρὰ πάσησ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ ὁμολογεῖται, Δημοσθένην εἰληφέναι εἴκοσι τάλαντα χρυσίου καθ’ ὑμῶν καὶ ταῦτα πεποιηκότ’ ἀδικεῖν, καὶ ὁ δημαγωγὸσ ὑμῖν, ἐν ᾧ τὰσ ἐλπίδασ ἔχουσί τινεσ, ἐπ’ αὐτοφώρω χρήματα λαμβάνων εἴληπται, νῦν τὰ νόμιμα τἀκεῖθεν καὶ τὰ δίκαια καὶ τἀληθῆ ἀσθενέστερα γενήσεται τῶν Δημοσθένουσ λόγων, καὶ ἰσχύσει μᾶλλον τῆσ ἀληθείασ ἡ παρὰ τούτου ῥηθησομένη κατὰ τοῦ συνεδρίου διαβολή, ὡσ ἄρα πολλοὺσ ἡ βουλὴ ἀποπέφαγκεν ἀδικεῖν τὸν δῆμον, οἳ ἀποπεφεύγασιν εἰσελθόντεσ εἰσ τὸ δικαστήριον, καὶ ἡ βουλὴ ἐπ’ ἐνίων τὸ πέμπτον μέροσ οὐ μετείληφε τῶν ψήφων; (Dinarchus, Speeches, 65:1)
• "καὶ ὅπου τὸ μὲν δίκαιον ἰσχύσει, τὸ δὲ ἄδικον ἀσθενὲσ ἔσται. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 12)
• [ἢ] ἰσχύ[σει Δημοσθ]ένησ παρ’ ὑμ[ῖν τῆσ κατ’ αὐτοῦ] ἀπο[φάσεωσ μεῖζον]; (Hyperides, Speeches, 3:7)

Similar forms

• ἰσχὺν (379)
• ἰσχυρῶς (223)
• ἰσχύος (178)
• ἰσχυρὸν (175)
• ἰσχὺς (126)
• ἰσχύν (106)
• ἰσχύϊ (97)
• ἰσχυρὰ (91)
• ἰσχυρὰν (90)
• ἰσχυρᾶς (87)
• ἰσχυρὸς (85)
• ἰσχύειν (78)
• ἰσχύει (64)
• ἰσχύς (62)
• ἰσχυρόν (60)
• ἰσχυροὺς (46)
• ἰσχυροὶ (45)
• ἴσχυσεν (44)
• ἰσχυροῦ (40)
• ἰσχύι (39)
• ἴσχυσαν (35)
• ἰσχυρῶν (32)
• ἴσχυσε (32)
• ἰσχυρά (30)
• ἰσχυρῷ (29)
• ἴσχυον (28)
• ἰσχυρός (26)
• ἴσχυε (26)
• ἰσχυροῖς (23)
• ἰσχυρὰς (21)
• ἰσχύων (20)
• ἰσχῦσαι (19)
• ἰσχύοντες (18)
• ἰσχυραὶ (18)
• ἰσχύοντα (16)
• ἰσχυράν (16)
• ἰσχυρὴ (15)
• ἰσχύοντας (14)
• ἰσχύουσιν (13)
• ἰσχύουσι (12)
• ἴσχυεν (12)
• ἰσχύῃ (10)
• ἰσχυράς (10)
• ἰσχύσει (10)
• ἰσχυρὴν (10)
• ἰσχυροί (9)
• ἰσχυραί (8)
• ἰσχύσατε (8)
• ἰσχυραῖς (8)
• ἰσχύσας (8)
• ἰσχύοντι (7)
• ἰσχυρῆς (7)
• ἰσχύσασα (7)
• ἰσχυόντων (7)
• ἰσχυρούς (7)
• ἰσχύουσαν (7)
• ἰσχυρᾷ (7)
• ἰσχύσειν (6)
• ἰσχύω (5)
• ἰσχύσαντα (5)
• ἰσχύσῃ (5)
• ἰσχύοντος (5)
• ἰσχῦον (4)
• ἰσχύσεσι (4)
• ἰσχυροῖσι (4)
• ἰσχύουσα (3)
• ἰσχυρῶσ‧ (3)
• ἰσχύσεις (3)
• ἰσχυρίζῃ (3)
• ἰσχύες (3)
• ἴσχυσας (3)
• ἰσχύοι (3)
• ἰσχύσαμεν (3)
• ἰσχυκέναι (2)
• ἴσχυσέ (2)
• ἰσχυρίζει (2)
• ἰσχύσαι (2)
• ἰσχύεις (2)
• ἰσχύωσιν (2)
• ἰσχύϊ‧ (2)
• Ἴσχυος (2)
• ἰσχυρότατ (2)
• ἰσχῦσαν (2)
• ἰσχύετε (2)
• ἰσχυρή (2)
• ἴσχυσα (2)
• ἰσχύομεν (1)
• ἰσχυούσης (1)
• ἰσχυρά‧ (1)
• ἰσχυροπο (1)
• ἴσχυσάν (1)
• ἰσχύσετ (1)
• ἰσχὺ (1)
• ἴσχυες (1)
• Ἴσχυι (1)
• Ἴσχυν (1)
• ἰσχύοντά (1)
• ἰσχυρῇ (1)
• ἰσχύσοντα (1)
• ἰσχύί̈ (1)
• ἰσχυκότες (1)
• ἰσχυρῇσί (1)
• ἰσχυροί‧ (1)
• ἰσχῦς (1)
• ἰσχύ[σει (1)
• ἴσχυκεν (1)
• ἰσχύοιεν (1)
• ἰσχυούσας (1)
• ἰσχυρήν‧ (1)
• ἰσχυρὸ[ν (1)
• ἰσχύρωσαν (1)
• ἰσχύσωσι (1)
• ἰσχύρ (1)
• ἰσχυρή‧ (1)
• ἰσχύρισις (1)
• ἰσχύσομεν (1)
• ἰσχυκός (1)
• ἰσχυρῆσ‧ (1)
• ἰσχυρῶ (1)
• ἰσχύσετε (1)
• Ἴσχυ (1)
• ἴσχυκε (1)
• ἰσχυρᾶν (1)
• ἰσ[χυρί]ζῃ (1)
• ἰσχυρῶσ̓ (1)
• ἰσχύσωμεν (1)
• Ἴσχυϊ (1)
• ἰσχύον (1)
• ἰσχύου[σιν (1)
• ἰσχυριείω (1)
• ἰσχυρόσ‧ (1)
• Ἰσχύρωνος (1)
• ἰσχύσειε (1)
• ἰσχύσητε (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary