헬라어 문장 검색 - Σεπτύ046́001́

(70인역 성경, 애가 1:)

ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ τὸ αἰχμαλωσθῆναι τὸν Ἰσραήλ, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἐρημωθῆναι, ἐκάθισεν Ἱερεμίασ κλαίων, καὶ ἐθρήνησε τὸν θρῆνον τοῦτον ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ εἶπε. Πῶσ ἐκάθισε μόνη ἡ πόλισ ἡ πεπληθυμμένη λαῶν̣ ἐγενήθη ὡσ χήρα πεπληθυμμένη ἐν ἔθνεσιν, ἄρχουσα ἐν χώραισ ἐγενήθη εἰσ φόρον. Κλαίουσα ἔκλαυσεν ἐν νυκτί, καὶ τὰ δάκρυα αὐτῆσ ἐπὶ τῶν σιαγόνων αὐτῆσ, καὶ οὐχ ὑπάρχει ὁ παρακαλῶν αὐτὴν ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαπώντων αὐτήν. πάντεσ οἱ φιλοῦντεσ αὐτὴν ἠθέτησαν ἐν αὐτῇ, ἐγένοντο αὐτῇ εἰσ ἐχθρούσ. Μετῳκίσθη Ἰουδαία ἀπὸ ταπεινώσεωσ αὐτῆσ καὶ ἀπὸ πλήθουσ δουλείασ αὐτῆσ. ἐκάθισεν ἐν ἔθνεσιν, οὐχ εὗρεν ἀνάπαυσιν. πάντεσ οἱ καταδιώκοντεσ αὐτὴν κατέλαβον αὐτὴν ἀναμέσον τῶν θλιβόντων. Ὁδοὶ Σιὼν πενθοῦσι παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἐρχομένουσ ἐν ἑορτῇ. πᾶσαι αἱ πύλαι αὐτῆσ ἠφανισμέναι, οἱ ἱερεῖσ αὐτῆσ ἀναστενάζουσιν, αἱ παρθένοι αὐτῆσ ἀγόμεναι, καὶ αὐτὴ πικραινομένη ἐν ἑαυτῇ. Ἐγένοντο οἱ θλίβοντεσ αὐτὴν εἰσ κεφαλήν, καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐτῆσ εὐθηνοῦσαν, ὅτι Κύριοσ ἐταπείνωσεν αὐτὴν ἐπὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀσεβειῶν αὐτῆσ. τὰ νήπια αὐτῆσ ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ κατὰ πρόσωπον θλίβοντοσ. Καὶ ἐξῄρθη ἐκ θυγατρὸσ Σιὼν πᾶσα ἡ εὐπρέπεια αὐτῆσ. ἐγένοντο οἱ ἄρχοντεσ αὐτῆσ ὡσ κριοὶ οὐχ εὑρίσκοντεσ νομὴν καὶ ἐπορεύοντο ἐν οὐκ ἰσχύϊ κατὰ πρόσωπον διώκοντοσ. Ἐμνήσθη Ἱερουσαλὴμ ἡμερῶν ταπεινώσεωσ αὐτῆσ καὶ ἀπωσμῶν αὐτῆσ. πάντα τὰ ἐπιθυμήματα αὐτῆσ, ὅσα ἦν ἐξ ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐν τῷ πεσεῖν τὸν λαὸν αὐτῆσ εἰσ χεῖρασ θλίβοντοσ καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν αὐτῇ, ἰδόντεσ οἱ ἐχθροὶ αὐτῆσ ἐγέλασαν ἐπὶ μετοικεσίᾳ αὐτῆσ. Ἁμαρτίαν ἥμαρτεν Ἰερουσαλήμ, διὰ τοῦτο εἰσ σάλον ἐγένετο. πάντεσ οἱ δοξάζοντεσ αὐτὴν ἐταπείνωσαν αὐτήν, εἶδον γὰρ τὴν ἀσχημοσύνην αὐτῆσ, καί γε αὐτὴ στενάζουσα καὶ ἀπεστράφη ὀπίσω. Ἀκαθαρσία αὐτῆσ πρὸσ ποδῶν αὐτῆσ, οὐκ ἐμνήσθη ἔσχατα αὐτῆσ. καὶ κατεβίβασεν ὑπέρογκα, οὐκ ἔστιν ὁ παρακαλῶν αὐτήν. ἰδέ, Κύριε, τὴν ταπείνωσίν μου, ὅτι ἐμεγαλύνθη ὁ ἐχθρόσ. Χεῖρα αὐτοῦ ἐξεπέτασε θλίβων ἐπὶ πάντα τὰ ἐπιθυμήματα αὐτῆσ. εἶδε γὰρ ἔθνη εἰσελθόντα εἰσ τὸ ἁγίασμα αὐτῆσ, ἃ ἐνετείλω μὴ εἰσελθεῖν αὐτὰ εἰσ ἐκκλησίαν σου. Πᾶσ ὁ λαὸσ αὐτῆσ καταστενάζοντεσ, ζητοῦντεσ ἄρτον, ἔδωκαν τὰ ἐπιθυμήματα αὐτῆσ ἐν βρώσει τοῦ ἐπιτστρέψαι ψυχήν. ἰδέ, Κύριε, καὶ ἐπίβλεψον, ὅτι ἐγενήθη ἠτιμωμένη. Οἱ πρὸσ ὑμᾶσ πάντεσ παραπορευόμενοι ὁδόν, ἐπιστρέψατε καὶ ἴδετε εἰ ἔστιν ἄλγοσ κατὰ τὸ ἄλγοσ μου, ὃ ἐγενήθη. φθεγξάμενοσ ἐν ἐμοὶ ἐταπείνωσέ με Κύριοσ ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆσ θυμοῦ αὐτοῦ. Ἐξ ὕψουσ αὐτοῦ ἀπέστειλε πῦρ, ἐν τοῖσ ὀστέοισ μου κατήγαγεν αὐτό. διεπέτασε δίκτυον τοῖσ ποσί μου, ἀπέστρεψέ με εἰσ τὰ ὀπίσω, ἔδωκέ με ἠφανισμένην, ὅλην τὴν ἡμέραν ὠδυνωμένην. Ἐγρηγορήθη ἐπὶ τὰ ἀσεβήματά μου. ἐν χερσί μου συνεπλάκησαν, ἀνέβησαν ἐπὶ τὸν τράχηλόν μου. ἠσθένησεν ἡ ἰσχύσ μου, ὅτι ἔδωκε Κύριοσ ἐν χερσί μου ὀδύνασ, οὐ δυνήσομαι στῆναι. Ἐξῆρε πάντασ τοὺσ ἰσχυρούσ μου ὁ Κύριοσ ἐκ μέσου μου, ἐκάλεσεν ἐπ’ ἐμὲ καιρὸν τοῦ συντρίψαι ἐκλεκτούσ μου. ληνὸν ἐπάτησε Κύριοσ παρθένῳ θυγατρὶ Ἰούδα, ἐπὶ τούτοισ ἐγὼ κλαίω. Ὁ ὀφθαλμόσ μου κατήγαγεν ὕδωρ, ὅτι ἐμακρύνθη ἀπ’ ἐμοῦ ὁ παρακαλῶν με, ὁ ἐπιστρέφων ψυχήν μου. ἐγένοντο οἱ υἱοί μου ἠφανισμένοι, ὅτι ἐκραταιώθη ὁ ἐχθρόσ. Διεπέτασε Σιὼν χεῖρασ αὐτῆσ, οὐκ ἔστιν ὁ παρακαλῶν αὐτήν. ἐνετείλατο Κύριοσ τῷ Ἰακώβ, κύκλῳ αὐτοῦ οἱ θλίβοντεσ αὐτόν, ἐγενήθη Ἱερουσαλὴμ εἰσ ἀποκαθημένην ἀναμέσον αὐτῶν. Δίκαιόσ ἐστι Κύριοσ, ὅτι τὸ στόμα αὐτοῦ παρεπίκραναν. ἀκούσατε δή, πάντεσ οἱ λαοί, καὶ ἴδετε τὸ ἄλγοσ μου. παρθένοι μου καὶ νεανίσκοι μου ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ. Ἐκάλεσα τοὺσ ἐραστάσ μου, αὐτοὶ δὲ παρελογίσαντό με. οἱ ἱερεῖσ μου καὶ οἱ πρεσβύτεροί μου ἐν τῇ πόλει ἐξέλιπον, ὅτι ἐζήτησαν βρῶσιν αὐτοῖσ, ἵνα ἐπιστρέψωσι ψυχὰσ αὐτῶν, καὶ οὐχ εὗρον. Ἰδέ, Κύριε, ὅτι θλίβομαι. ἡ κοιλία μου ἐταράχθη, καὶ ἡ καρδία μου ἐστράφη ἐν ἐμοί, ὅτι παραπικραίνουσα παρεπικράνθην. ἔξωθεν ἠτέκνωσέ με μάχαιρα ὥσπερ θάνατοσ ἐν οἴκῳ. Ἀκούσατε δή, ὅτι στενάζω ἐγώ, οὐκ ἔστιν ὁ παρακαλῶν με. πάντεσ οἱ ἐχθροί μου ἤκουσαν τὰ κακά μου καὶ ἐχάρησαν, ὅτι σὺ ἐποίησασ. ἐπήγαγεσ ἡμέραν, ἐκάλεσασ καιρόν, ἐγένοντο ὅμοιοι ἐμοί. Εἰσέλθοι πᾶσα ἡ κακία αὐτῶν κατὰ πρόσωπόν σου, καὶ ἐπιφύλλισον αὐτοῖσ, ὃν τρόπον ἐποίησαν ἐπιφυλλίδα περὶ πάντων τῶν ἁμαρτημάτων μου, ὅτι πολλοὶ οἱ στεναγμοί μου, καὶ καρδία μου λυπεῖται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Lamentationes 1:

(70인역 성경, 애가 1:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION