Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδαίμων

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὐδαίμων εὐδαῖμον

Structure: εὐδαιμων (Stem)

Sense

  1. Having or being possessed by a good genius / spirit.
  2. happy
  3. (substantive) a good genius

Examples

  • Πομπίλιοσ Νουμᾶσ ὁ εὐδαιμονέστατοσ τῶν Ῥωμαίων βασιλέων καὶ μάλιστα περὶ τὴν θεραπείαν τῶν θεῶν ἀσχοληθεὶσ ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα ἔτη βεβιωκέναι ἱστορεῖται. (Lucian, Macrobii, (no name) 8:1)
  • Πτολεμαῖοσ δὲ ὁ Λάγου ὁ τῶν καθ’ αὑτὸν εὐδαιμονέστατοσ βασιλέων Αἰγύπτου μὲν ἐβασίλευσεν, τέσσαρα δὲ καὶ ὀγδοήκοντα βιώσασ ἔτη ζῶν παρέδωκεν τὴν ἀρχὴν πρὸ δύο ἐτοῖν τῆσ τελευτῆσ Πτολεμαίῳ τῷ υἱῷ, Φιλαδέλφῳ δὲ ἐπίκλησιν, ὅστισ διεδέξατο τὴν πατρῴαν βασιλείαν ἀδελφῶν. (Lucian, Macrobii, (no name) 12:1)
  • οὕτω τοίνυν γίγνωσκε ὡσ εὐδαιμονέστατοσ ὤν, ὃσ συνέσῃ Σόλωνι καὶ φίλῳ χρήσῃ αὐτῷ. (Lucian, Scytha 15:7)
  • σὺ δὲ πρὸ πολλοῦ ἄνω ἐστεφανωμένοσ εὐδαιμονέστατοσ ἔσῃ, ἅπαντα ἐν βραχεῖ ὅσα ἐστὶν ἀγαθὰ παρὰ τῆσ ῥητορικῆσ μονονουχὶ καθεύδων λαβών. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 3:4)
  • ὡσ δίκησ ἐπιούσησ Ποπλικόλᾳ δ’ ὑπῆρχεν οὐ μόνον μὴ κακῶσ πλουτεῖν, ἀλλὰ καὶ καλῶσ ἀναλίσκειν εὖ ποιοῦντι τοὺσ δεομένουσ, ὥστ’ εἰ σοφώτατοσ ἁπάντων ὁ Σόλων, εὐδαιμονέστατοσ ὁ Ποπλικόλασ. (Plutarch, Comparison of Solon and Publicola, chapter 1 5:1)
  • ἱκανὸσ ἐμοὶ πλοῦτοσ ἡ δίκελλα, τὰ δ’ ἄλλα εὐδαιμονέστατόσ εἰμι μηδενόσ μοι πλησιάζοντοσ, οὕτωσ, ὦ τάν, ἀπανθρώπωσ; (Lucian, Timon, (no name) 35:4)

Synonyms

  1. Having or being possessed by a good genius

  2. happy

  3. a good genius

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION