ἐπίπονος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίπονος
ἐπίπονον
Structure:
ἐπιπον
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- painful, toilsome, laborious, a hard task
- laborious, patient of toil
- portending distress
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ δὲ ὀργῇ βαρείᾳ γεμίσασ δυσσεβῆ φρένα παντὶ τῷ βάρει σὺν τοῖσ θηρίοισ ἐξώρμησε, βουλόμενοσ ἀτρώτῳ καρδίᾳ καὶ κόραισ ὀφθαλμῶν θεάσασθαι τὴν ἐπίπονον καὶ ταλαίπωρον τῶν προσεσημαμμένων καταστροφήν. (Septuagint, Liber Maccabees III 5:47)
- μὴ μισήσῃσ ἐπίπονον ἐργασίαν καὶ γεωργίαν ὑπὸ Ὑψίστου ἐκτισμένην. (Septuagint, Liber Sirach 7:15)
- περὶ μὲν οὖν Σωστράτου ἐν ἄλλῳ βιβλίῳ γέγραπταί μοι καὶ δεδήλωται μέγεθόσ τε αὐτοῦ καὶ ἰσχύοσ ὑπερβολὴ καὶ ἡ ὕπαιθροσ ἐν τῷ Παρνασσῷ δίαιτα, καὶ ἡ ἐπίπονοσ εὐνὴ καὶ τροφαὶ ὄρειοι καὶ ἔργα οὐκ ἀπῳδὰ τοῦ ὀνόματοσ ὅσα ἢ λῃστὰσ αἴρων ἔπραξεν ἢ ὁδοποιῶν τὰ ἄβατα ἢ γεφυρῶν τὰ δύσπορα. (Lucian, (no name) 1:2)
- οὐ γὰρ μόνον τὰ κεφάλαια ταῦτα τῆσ διοικήσεωσ, ὑετοὺσ καὶ χαλάζασ καὶ πνεύματα καὶ ἀστραπὰσ αὐτὸσ οἰκονομησάμενοσ καὶ διατάξασ πέπαυμαι τῶν ἐπί μέρουσ φροντίδων ἀπηλλαγμένοσ, ἀλλά με δεῖ καὶ ταῦτα μὲν ποιεῖν ἀποβλέπειν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἁπανταχόσε καὶ πάντα ἐπισκοπεῖν ὥσπερ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ βουκόλον, τοὺσ κλέπτοντασ, τοὺσ ἐπιορκοῦντασ, τοὺσ θύοντασ, εἴ τισ ἔσπεισε, πόθεν ἡ κνῖσα καὶ ὁ καπνὸσ ἀνέρχεται, τίσ νοσῶν ἢ πλέων ἐκάλεσεν, καὶ τὸ πάντων ἐπιπονώτατον, ὑφ’ ἕνα καιρὸν ἒν τε Ὀλυμπίᾳ τῇ ἑκατόμβῃ παρεῖναι καὶ ἐν Βαβυλῶνι τοὺσ πολεμοῦντασ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐν Γέταισ χαλαζᾶν καὶ ἐν Αἰθίοψιν εὐωχεῖσθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
- ἐπίπονον γάρ τινα καὶ οὐκ εὔμοιρόν μοι δοκοῦσι βιοῦν τὸν βίον τοσαῦτα ἔχουσαι πράγματα, καὶ ὡσ ἐοίκεν οὐ πάνυ οὐδὲ αὗται ὑπὸ χρηστῇ Εἱμαρμένῃ ἐγεννήθησαν. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 19:5)
- τίσ οὖν ἐστιν οὕτωσ ἐπίπονοσ καὶ μετάβολοσ καὶ παντοδαπὸσ ἄνθρωποσ, ὥστε πολλοῖσ ἑαυτὸν ἐξομοιοῦν καὶ προσαρμόττειν καὶ μὴ καταγελᾶν τοῦ Θεόγνιδοσ παραινοῦντοσ πουλύποδοσ νόον ἴσχε πολυχρόου, ὃσ ποτὶ πέτρῃ, τῇ περ ὁμιλήσῃ, τοῖοσ ἰδεῖν ἐφάνη; (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 91)
- ποτὶ καὶ ἐπίπονοσ ἡ νοῦσοσ σπασμοῖσι καὶ διαστροφῇσι μελέων τε καὶ ὄψιοσ, ἔτρεψε δέ κοτε καὶ γνώμην ἐσ μανίην. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 26)
- χρονίη μὲν ἡ τῆσ νούσου φυὴ, μακρῷ κυί̈σκεται χρόνῳ· βραχύβιοσ δὲ ὥνθρωποσ, ἢν ἡ κατάστασισ τελεσθῇ · ὀξείη γὰρ ἡ τηκεδὼν, ταχὺσ δὲ ὁ θάνατοσ, ποτὶ καὶ βίοσ αἰσχρὸσ καὶ ἐπίπονοσ· δίψοσ ἀκρατέσ · πολυποσίη ἀνισόμε τροσ οὔροισι πολλοῖσι · πλεῖον γὰρ ἐκρεῖ τὸ οὖρον, καὶ οὐκ ἂν ἐπίσχοι τισ αὐτέουσ, οὔτε πίνοντασ οὔτε οὐρέοντασ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 49)
- κάρτα γὰρ ἐπίπονοσ τῶν λίθων ἡ ἐσ τὴν κύστιν ὁδοιπορίη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 284)