뜻

2. 이름, 성명
4. 매력, 요청, 작은 반발, 사소한 탄원

1. a surname or additional name;, by surname, by surname
2. a name
3. an imputation
4. a calling upon, invocation, appeal

예문

• καὶ εἰ μὴ δἰ αὐτούς, ἀλλὰ διὰ τὰς πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν διαθήκας καὶ ἕνεκεν τῆς ἐπ᾿ αὐτοὺς ἐπικλήσεως τοῦ σεμνοῦ καὶ μεγαλοπρεποῦς ὀνόματος αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Maccabees II 8:15)

  (70인역 성경, Liber Maccabees II 8:15)

• οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰούδαν μετ᾿ ἐπικλήσεως καὶ εὐχῶν συνέμειξαν τοῖς πολεμίοις (Septuagint, Liber Maccabees II 15:26)

  (70인역 성경, Liber Maccabees II 15:26)

• Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου ὁ τῶν καθ αὑτὸν εὐδαιμονέστατος βασιλέων Αἰγύπτου μὲν ἐβασίλευσεν, τέσσαρα δὲ καὶ ὀγδοήκοντα βιώσας ἔτη ζῶν παρέδωκεν τὴν ἀρχὴν πρὸ δύο ἐτοῖν τῆς τελευτῆς Πτολεμαίῳ τῷ υἱῷ, Φιλαδέλφῳ δὲ ἐπίκλησιν, ὅστις διεδέξατο τὴν πατρῴαν βασιλείαν ἀδελφῶν. (Lucian, Macrobii, (no name) 12:1)

  (루키아노스, Macrobii, (no name) 12:1)

• τοὺς δὲ πατὴρ Τιτῆνας ἐπίκλησιν καλέεσκε παῖδας νεικείων μέγας Οὐρανός, οὓς τέκεν αὐτός: (Hesiod, Theogony, Book Th. 24:1)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 24:1)

• ἡ δὲ εὐθὺς ἐκ μελαίνης τριχὸς εἰς πυρρὰν μεταβαλοῦσα τῷ μὲν λόγῳ πίστιν, τῷ δ ἀνδρὶ παρασχεῖν ἐπίκλησιν τὸν Αἠνόβαρβον, ὅπερ ἐστὶ χαλκοπώγωνα. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 25 2:3)

  (플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 25 2:3)

• τοιγαροῦν καὶ τὸ ᾆσμα ὃ μεταξὺ ὀρχούμενοι ᾄδουσιν Ἀφροδίτης ἐπίκλησίς ἐστιν καὶ Ἐρώτων, ὡς συγκωμάζοιεν αὐτοῖς καὶ συνορχοῖντο. (Lucian, De saltatione, (no name) 11:1)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 11:1)

• κίων δὲ τοῦδε τοῦ πάθεος ἡ ἐπίκλησις. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 85)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 85)

• ἔστι δὲ καὶ πάθεος ἰδέη, ἀνίσχοντος ὄρθια τοῦ πάσχοντος τὰ αἰδοῖα· ἐπίκλησις σατυρίησις ἐς ὁμοιότητα τοῦ θεοῦ σχήματος. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 259)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 259)

• ἄλλοτε δὲ μυξώδεα μοῦνον, ὀδαξώδεα, σμικρὰ, στρογγύλα, δακνώδεα, ἐξαναστάσιας πυκινὰς, καὶ προθυμίην ξὺν ἡδονῇ ποιεύμενα, ἐκκρίσιας δὲ κάρτα σμικράς · τεινασμὸς τοῦδε ἡ ἐπίκλησις. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 209)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 209)

• τοῦτο γὰρ αὐτό, ἡ τῆς ποιήσεως ἐπίκλησις, τῶν ποιουμένων αὐτῶν δυσχέρειαν ἀπεργάζοιτ ἄν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 15:1)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 15:1)

유사 형태

• ἐπίκλησιν (223)
• ἐπίκλησις (50)
• ἐπικλήσεις (16)
• ἐπικλήσεως (11)
• ἐπικλήσει (4)
• ἐπίκλησίν (3)
• ἐπικλήσεσι (2)
• ἐπίκλησίς (2)
• Ἐπικλήσεων (1)
• ἐπικλησις (1)
• ἐπικλήσιος (1)
• ἐπικλήσι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.