뜻

2. 이름, 성명
4. 매력, 요청, 작은 반발, 사소한 탄원

1. a surname or additional name;, by surname, by surname
2. a name
3. an imputation
4. a calling upon, invocation, appeal

예문

• Πτολεμαῖοσ δὲ ὁ Λάγου ὁ τῶν καθ’ αὑτὸν εὐδαιμονέστατοσ βασιλέων Αἰγύπτου μὲν ἐβασίλευσεν, τέσσαρα δὲ καὶ ὀγδοήκοντα βιώσασ ἔτη ζῶν παρέδωκεν τὴν ἀρχὴν πρὸ δύο ἐτοῖν τῆσ τελευτῆσ Πτολεμαίῳ τῷ υἱῷ, Φιλαδέλφῳ δὲ ἐπίκλησιν, ὅστισ διεδέξατο τὴν πατρῴαν βασιλείαν ἀδελφῶν. (Lucian, Macrobii, (no name) 12:1)

  (루키아노스, Macrobii, (no name) 12:1)

• τοὺσ δὲ πατὴρ Τιτῆνασ ἐπίκλησιν καλέεσκε παῖδασ νεικείων μέγασ Οὐρανόσ, οὓσ τέκεν αὐτόσ· (Hesiod, Theogony, Book Th. 24:1)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 24:1)

• ἡ δὲ εὐθὺσ ἐκ μελαίνησ τριχὸσ εἰσ πυρρὰν μεταβαλοῦσα τῷ μὲν λόγῳ πίστιν, τῷ δ’ ἀνδρὶ παρασχεῖν ἐπίκλησιν τὸν Αἠνόβαρβον, ὅπερ ἐστὶ χαλκοπώγωνα. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 25 2:3)

  (플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 25 2:3)

• δεύτεραι αὖτε τράπεζαι ἐφωπλίζοντο γέμουσαι ἐν δ’ αὐταῖσιν ἐπῆν ἄπιοι καὶ πίονα μῆλα, ῥοιαί τε σταφυλαί τε, θεοῦ Βρομίοιο τιθῆναι, πρόσφατοσ ἥν θ’ ἁμάμαξυν ἐπίκλησιν καλέουσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 18:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 18:2)

• καὶ τὸ ἀειδὲσ αὐτοῦ καὶ ἄχρωστον Αἵδησ καὶ Ἀχέρων ἐπίκλησιν ἔσχεν. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 9 4:1)

  (플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 9 4:1)

유사 형태

• ἐπίκλησιν (223)
• ἐπίκλησις (50)
• ἐπικλήσεις (16)
• ἐπικλήσεως (11)
• ἐπικλήσει (4)
• ἐπίκλησίν (3)
• ἐπίκλησίς (2)
• ἐπικλήσεσι (2)
• Ἐπικλήσεων (1)
• ἐπικλησις (1)
• ἐπικλήσιος (1)
• ἐπικλήσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.