뜻

2. 이름, 성명
4. 매력, 요청, 작은 반발, 사소한 탄원

1. a surname or additional name;, by surname, by surname
2. a name
3. an imputation
4. a calling upon, invocation, appeal

예문

• Λεύκιον δὲ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μετὰ τῶν κατηγόρων συστὰς καταδίκῃ περιέβαλε χρημάτων πολλῶν πρὸς τὸ δημόσιον, ἣν οὐκ ἔχων ἐκεῖνος ἀπολύσασθαι καὶ κινδυνεύων δεθῆναι μόλις ἐπικλήσει τῶν δημάρχων ἀφείθη. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 15 2:2)

  (플루타르코스, Marcus Cato, chapter 15 2:2)

• ἔστι δ ἡ Ἄλβα καθ Ἑλλάδα γλῶσσαν Λευκή, σαφηνισμοῦ δ ἕνεκα διορίζεται παρ ἑτέραν πόλιν ὁμώνυμον ἐπικλήσει τὸ σχῆμα ἐπικατηγορούσῃ, καί ἐστιν ὥσπερ σύνθετον ἤδη τοὔνομα ἐξ ἀμφοῖν Ἄλβα λόγγα, τοῦτο δ ἔστι Λευκὴ μακρά. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 66 1:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 66 1:2)

• ὁ δὲ Ῥωμύλος ἐπικλήσει τε εὐπρεπεῖ τὸ πρᾶγμα ἐκόσμησε πατρωνείαν ὀνομάσας τὴν τῶν πενήτων καὶ ταπεινῶν προστασίαν, καὶ τὰ ἔργα χρηστὰ προσέθηκεν ἑκατέροις, καὶ φιλανθρώπους καὶ πολιτικὰς κατασκευαζόμενος αὐτῶν τὰς συζυγίας. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 9 6:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 9 6:1)

• στασιαζόντων δὲ τούτων καὶ πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμουμένων ὑπὲρ τῆς ἰδίας ἀρχῆς πολέμους τε συνεχεῖς καὶ μακροὺς συνέβη γίγνεσθαι καὶ τὰς πόλεις κακοπαθεῖν καὶ πολλοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀποβάλλειν τῶν οἰκητόρων, ὡς καὶ τὴν Συρίαν ἅπασαν ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τότε Σωτῆρος χρηματίζοντος τἀναντία παθεῖν αὐτοῦ τῇ ἐπικλήσει. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 5:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 5:1)

유사 형태

• ἐπίκλησιν (223)
• ἐπίκλησις (50)
• ἐπικλήσεις (16)
• ἐπικλήσεως (11)
• ἐπικλήσει (4)
• ἐπίκλησίν (3)
• ἐπικλήσεσι (2)
• ἐπίκλησίς (2)
• Ἐπικλήσεων (1)
• ἐπικλησις (1)
• ἐπικλήσιος (1)
• ἐπικλήσι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.