- δι’ ὀλίγου γὰρ οὔσησ τῆσ θέασ καὶ οὐ πάντων ἅμα ἐσ τὸ αὐτὸ σκοπούντων, εἰ μέν τινεσ ἴδοιέν πῃ τοὺσ σφετέρουσ ἐπικρατοῦντασ, ἀνεθάρσησάν τε ἂν καὶ πρὸσ ἀνάκλησιν θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶσ τῆσ σωτηρίασ ἐτρέποντο· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 26 5:1)
(디오니시오스, , chapter 26 5:1)
- τοῦτο δὲ γενέσθαι ταῖσ νῦν Ιοὐλίαισ, τότε δὲ Κυϊντιλίαισ νώναισ, καὶ τὴν ἀγομένην ἑορτὴν ὑπόμνημα τῆσ πράξεωσ ἐκείνησ εἶναι, πρῶτον μὲν γὰρ ἐξιόντεσ ἀθρόοι διὰ τῆσ πύλησ πολλὰ τῶν ἐπιχωρίων καὶ κοινῶν ὀνομάτων βοῇ φθέγγονται, Γάιον, Μᾶρκον, Λούκιον καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια, μιμούμενοι τὴν τότε γενομένην μετὰ σπουδῆσ ἀλλήλων ἀνάκλησιν· (Plutarch, Camillus, chapter 33 5:1)
(플루타르코스, Camillus, chapter 33 5:1)
- "ζητεῖν οὖν αὐτὸν τοὺσ ἀπὸ τῆσ χώρασ μετά τινοσ μεμελῳδημένου θρήνου καὶ ἀνακλήσεωσ, ᾧ καὶ νῦν ἔτι πάντεσ χρώμενοι διατελοῦσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 11 3:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 11 3:3)
- ὁρῶν δ’ ὁ Ἀννίβασ τήν μεταβολὴν καὶ τὸν Φάβιον εὐρώστωσ παρ’ ἡλικίαν διὰ τῶν μαχομένων ὠθούμενον ἄνω πρὸσ τὸν Μινούκιον εἰσ τὸν λόφον, ἐπέσχε τήν μάχην, καὶ τῇ σάλπιγγι σημήνασ ἀνάκλησιν ἀπῆγεν εἰσ τὸν χάρακα τοὺσ Καρχηδονίουσ, ἀσμένωσ καὶ τῶν Ῥωμαίων ἀποτρεπομένων, λέγεται δ’ αὐτὸν ἀπιόντα περὶ τοῦ Φαβίου πρὸσ τοὺσ φίλουσ εἰπεῖν τι τοιοῦτον μετὰ παιδιᾶσ· (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 12 4:1)
(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 12 4:1)
- καὶ τελευτῶντα τρέψαντοσ τὸν λόγον εἰσ θεῶν ἀνάκλησιν, ὡσ παρόντων καὶ ἐφορώντων τὸν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγῶνα, τηλικοῦτον ἀλαλαγμὸν γενέσθαι καὶ τοσοῦτον κίνημα τῆσ στρατιᾶσ ἐπαρθείσησ ὥστε πάντασ ἐλπίδων μεστοὺσ ἐπὶ τὸν κίνδυνον ὁρμῆσαι τοὺσ ἡγεμόνασ, τρεψαμένων δὲ καὶ κρατησάντων ἀφείλετο τὴν παντελῆ νίκην ὁ Καίσαροσ δαίμων, τῇ Πομπηϊού χρησάμενοσ εὐλαβείᾳ καὶ ἀπιστίᾳ περὶ τὸ εὐτύχημα. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 54 6:1)
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 54 6:1)
- Κἢν πάντα μὲν τὰ κατὰ λόγον ἰητρὸσ ἔρδῃ, εὖ δὲ πάντα χωρέῃ, ξὺν τῇ ξυγκοπῇ καὶ εἰ φλεγμασίαι ἐπιέασι, ἐκλύονται · καὶ ἱδρὼσ μὲν οὐδαμᾶ, θέρμησ δὲ ἀνάκλησισ πάντη, ἀτὰρ καὶ ἐσ ἄκρουσ πόδασ καὶ ἀνὰ Ῥῖνα· τὸ δὲ πρόσωπον εὔχροον · σφυγμοὶ ἐσ μέγεθοσ ἠρμένοι, ἄτρομοι, σφοδροί · φωνὴ δὲ ξυνήθησ, εὔφωνοσ, καὶ τὰ πάντα ζωώδησ· κάματοσ οὐκ ἀγεννὴσ, ἀτὰρ ἠδ’ εὕδων ὁρᾶται· καὶ ἢν ἕλῃ μιν ὕπνοσ, ἐξέπεψε μὲν τὰ σιτία, ἐξένηψε δὲ τὴν αἴσθησιν, ἀτὰρ ἠδ’ ἐξεβλάστησε τὴν φυήν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 180)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 180)
- ἔστι δὲ οὔτε ἡ τῶν κηρύκων ἀνάκλησισ τῆσ εὐγενείασ τῶν πατρικίων τεκμήριον, οὔτε ἡ τῆσ βυκάνησ φωνὴ τῆσ ἀγνωσίασ τῶν δημοτικῶν σύμβολον, ἀλλ’ ἐκείνη μὲν τιμῆσ, αὕτη δὲ τάχουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8 6:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8 6:2)
- πλείστη δὲ καὶ παρὰ πάντων ἀνάκλησισ ἐγίνετο Ἀριστομένουσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 27 9:3)
(파우사니아스, Description of Greece, , chapter 27 9:3)
- καὶ γὰρ καὶ δάκρυα πολλάκισ ἦν κατ’ ἐπήρειαν ὧν ἠτιμάζοντο καὶ τῆσ μητρὸσ ἀνάκλησισ καὶ τὸν πατέρα φανερῶσ ἤδη πρὸσ τοὺσ φίλουσ οὐ δίκαιον ἐλέγχειν ἐπετήδευον, ἅπερ ἅπαντα κακοήθωσ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἀντίπατρον καιροφυλακούμενα καὶ μειζόνωσ πρὸσ τὸν Ἡρώδην ἐξαγγελλόμενα προύβαινεν οὐ μικρὰν ἀπεργαζόμενα τὴν τῆσ οἰκίασ στάσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 97:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 97:1)