Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσχεραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσχεραίνω

Structure: δυσχεραίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: dusxerh/s

Sense

  1. to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
  2. to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
  3. to scorn
  4. to cause vexation
  5. to make difficulties, to be captious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσχεραίνω δυσχεραίνεις δυσχεραίνει
Dual δυσχεραίνετον δυσχεραίνετον
Plural δυσχεραίνομεν δυσχεραίνετε δυσχεραίνουσιν*
SubjunctiveSingular δυσχεραίνω δυσχεραίνῃς δυσχεραίνῃ
Dual δυσχεραίνητον δυσχεραίνητον
Plural δυσχεραίνωμεν δυσχεραίνητε δυσχεραίνωσιν*
OptativeSingular δυσχεραίνοιμι δυσχεραίνοις δυσχεραίνοι
Dual δυσχεραίνοιτον δυσχεραινοίτην
Plural δυσχεραίνοιμεν δυσχεραίνοιτε δυσχεραίνοιεν
ImperativeSingular δυσχέραινε δυσχεραινέτω
Dual δυσχεραίνετον δυσχεραινέτων
Plural δυσχεραίνετε δυσχεραινόντων, δυσχεραινέτωσαν
Infinitive δυσχεραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσχεραινων δυσχεραινοντος δυσχεραινουσα δυσχεραινουσης δυσχεραινον δυσχεραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσχεραίνομαι δυσχεραίνει, δυσχεραίνῃ δυσχεραίνεται
Dual δυσχεραίνεσθον δυσχεραίνεσθον
Plural δυσχεραινόμεθα δυσχεραίνεσθε δυσχεραίνονται
SubjunctiveSingular δυσχεραίνωμαι δυσχεραίνῃ δυσχεραίνηται
Dual δυσχεραίνησθον δυσχεραίνησθον
Plural δυσχεραινώμεθα δυσχεραίνησθε δυσχεραίνωνται
OptativeSingular δυσχεραινοίμην δυσχεραίνοιο δυσχεραίνοιτο
Dual δυσχεραίνοισθον δυσχεραινοίσθην
Plural δυσχεραινοίμεθα δυσχεραίνοισθε δυσχεραίνοιντο
ImperativeSingular δυσχεραίνου δυσχεραινέσθω
Dual δυσχεραίνεσθον δυσχεραινέσθων
Plural δυσχεραίνεσθε δυσχεραινέσθων, δυσχεραινέσθωσαν
Infinitive δυσχεραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσχεραινομενος δυσχεραινομενου δυσχεραινομενη δυσχεραινομενης δυσχεραινομενον δυσχεραινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Γάιοσ δὲ Γράγχοσ ἐν ἀρχῇ μὲν ἢ δεδιὼσ τοὺσ ἐχθροὺσ ἢ φθόνον συνάγων ἐπ’ αὐτούσ ὑπεξέστη τε τῆσ ἀγορᾶσ καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἡσυχίαν ἔχων διέτριβεν, ὡσ ἄν τισ ἔν τε τῷ παρόντι ταπεινὰ πράττων καὶ τὸ λοιπὸν οὕτωσ ἀπραγμόνωσ βιωσόμενοσ, ὥστε καὶ λόγον τισὶ καθ’ αὑτοῦ παρασχεῖν ὡσ δυσχεραίνοντοσ καὶ προβεβλημένου τὴν τοῦ Τιβερίου πολιτείαν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 1 1:1)
  • Γερμανικὸσ δ’ ἀλεκτρυόνοσ οὔτε φωνὴν οὔτ’ ὄψιν ὑπέμενεν οἱ δὲ Περσῶν μάγοι τοὺσ μῦσ ἀπεκτίννυσαν, ὡσ αὐτοί τε μισοῦντεσ καὶ τοῦ θεοῦ δυσχεραίνοντοσ τὸ ζῷον· (Plutarch, De invidia et odio, section 3 1:2)
  • ἐπεὶ δὲ Φιλονίκου τοῦ Θεσσαλοῦ τὸν Βουκεφάλαν ἀγαγόντοσ ὤνιον τῷ Φιλίππῳ τρισκαίδεκα ταλάντων κατέβησαν εἰσ τὸ πεδίον δοκιμάσοντεσ τὸν ἵππον, ἐδόκει τε χαλεπὸσ εἶναι καὶ κομιδῇ δύσχρηστοσ, οὔτε ἀναβάτην προσιέμενοσ οὔτε φωνὴν ὑπομένων τινὸσ τῶν περὶ τὸν Φίλιππον, ἀλλ’ ἁπάντων κατεξανιστάμενοσ, δυσχεραίνοντοσ δὲ τοῦ Φιλίππου καὶ κελεύοντοσ ἀπάγειν ὡσ παντάπασιν ἄγριον καὶ ἀκόλαστον, παρὼν Ἀλέξανδροσ εἶπεν· (Plutarch, Alexander, chapter 6 1:1)
  • καὶ πραττομένοισ, ἐπαιρομένου καὶ συνενθουσιῶντοσ, τὰ δὲ φαῦλα μὴ προσιεμένου καὶ δυσχεραίνοντοσ, ἀβλαβῆ παρέξει τὴν ἀκρόασιν. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 8:1)
  • ἀμεληθὲν δ’ οὔπω τοῦ πατρὸσ ἔχοντοσ αὐτό, ἀλλ’ ἀνθρώπου δυσχεραίνοντοσ ὅλωσ τοῖσ τόποισ καὶ μᾶλλον ἀστικοῦ, δὶσ καὶ τρὶσ ἐμβαλὸν τὸ ὕδωρ τά τε χωρί’ ἐλυμήνατο καὶ μᾶλλον ὡδοποίει. (Demosthenes, Speeches 51-61, 14:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION