δύσκολος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
δύσκολος
δύσκολον
Structure:
δυσκολ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: opp. to eu)/kolos
Sense
- hard to satisfy with food;, hard to please, discontented, fretful, peevish, to be peevish
- troublesome, harassing, unpleasant, difficult, hardly, with difficulty
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πρῶτα μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ζῷον ἠρεθισμένον μᾶλλον ὀξύθυμόν ἐστιν οὐδὲ δυσκολώτερον· (Aristophanes, Wasps, Parabasis, antepirrheme2)
- Οὐκ ὀλίγων δ’ ὄντων ἁμαρτημάτων οὐδ’ ἐκ μικροῦ χρόνου συνειλεγμένων, ἐξ ὧν φαύλωσ ταῦτ’ ἔχει, οὐδέν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν πάντων δυσκολώτερον εἰσ τὸ παρὸν ἢ ὅτι ταῖσ γνώμαισ ὑμεῖσ ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων, καὶ τοσοῦτον χρόνον σπουδάζεθ’ ὅσον ἂν κάθησθ’ ἀκούοντεσ ἢ προσαγγελθῇ τι νεώτερον, εἶτ’ ἀπελθὼν ἕκαστοσ ὑμῶν οὐ μόνον οὐδὲν φροντίζει περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ οὐδὲ μέμνηται. (Demosthenes, Speeches, 2:2)
- περὶ πολλοῦ ποιούμενοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μήτε πρὸσ Ἄφοβόν μοι συμβῆναι τὴν γενομένην διαφορὰν μήτε τὴν νῦν οὖσαν πρὸσ Ὀνήτορα τουτονί, κηδεστὴν ὄντ’ αὐτοῦ, πολλὰ καὶ δίκαια προκαλεσάμενοσ ἀμφοτέρουσ, οὐδενὸσ ἐδυνήθην τυχεῖν τῶν μετρίων, ἀλλ’ ηὑρ́ηκα πολὺ τοῦτον ἐκείνου δυσκολώτερον καὶ μᾶλλον ἄξιον ὄντα δοῦναι δίκην. (Demosthenes, Speeches 21-30, 2:1)
- ἑλκουμένων γε μὴν τούτων ἀνάγκη τὸν ἵππον καὶ περὶ τὸ χαλινοῦσθαι καὶ περὶ τὸ ψήχεσθαι δυσκολώτερον εἶναι. (Xenophon, Minor Works, , chapter 5 2:4)
- οὐδέποτε γὰρ ἐκείνων μία καταλιποῦσα τὸ αὑτῆσ σμῆνοσ εἰσ ἕτερον μετέστη τὸ μεῖζον ἢ μᾶλλον εὐθενοῦν, ἀλλὰ τὸν ἴδιον ἑσμὸν πληροῖ τε καὶ αὔξει, κἂν ψυχρότερον ᾖ τὸ χωρίον καὶ αἱ νομαὶ χείρουσ καὶ ἡ δρόσοσ ἐλάττων κἂν δυσκολώτερον τὸ ἔργον τὸ περὶ τὰ κηρία κἂν ὁ γεωργὸσ ἀμελέστεροσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 13:2)
- ἦ που χαλεπῶσ ἂν τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ πείσαιμι ὡσ οὐ συμφορὰν ἡγοῦμαι τὴν παροῦσαν τύχην, ὅτε γε μηδ’ ὑμᾶσ δύναμαι πείθειν, ἀλλὰ φοβεῖσθε μὴ δυσκολώτερόν τι νῦν διάκειμαι ἢ ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 505:3)