Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσάρεστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσάρεστος δυσάρεστον

Structure: δυσαρεστ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. hard to appease, implacable, ill to please, peevish, morose
  2. illpleased, with, displeasure

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσάρεστος δυσάρεστον
Genitive δυσαρέστου δυσαρέστου
Dative δυσαρέστῳ δυσαρέστῳ
Accusative δυσάρεστον δυσάρεστον
Vocative δυσάρεστε δυσάρεστον
DualN/A/V δυσαρέστω δυσαρέστω
G/D δυσαρέστοιν δυσαρέστοιν
PluralNominative δυσάρεστοι δυσάρεστα
Genitive δυσαρέστων δυσαρέστων
Dative δυσαρέστοις δυσαρέστοις
Accusative δυσαρέστους δυσάρεστα
Vocative δυσάρεστοι δυσάρεστα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσάρεστος δυσαρέστου δυσαρεστότερος δυσαρεστοτέρου δυσαρεστότατος δυσαρεστοτάτου
Adverb δυσαρέστως δυσαρεστότερον δυσαρεστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὴ προσέχων τὴν διάνοιαν τοῖσ Λυσίου λόγοισ οὐχ οὕτωσ ἔσται σκαιὸσ ἢ δυσάρεστοσ ἢ βραδὺσ τὸν νοῦν, ὃσ οὐχ ὑπολήψεται γινόμενα τὰ δηλούμενα ὁρᾶν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 1:1)
  • λυπήσεσθε οὖν, ὡσ τὸ εἰκόσ, καὶ δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ, καὶ μάλιστα σύ, ὦ Τιμόλαε, ὁπόταν δέῃ σε τὸ αὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆσ πτερώσεωσ διαλυθείσησ καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺσ δακτυλίουσ ἐκείνουσ ἅπαντασ ἀπορρυέντασ τῶν δακτύλων. (Lucian, 79:2)
  • δυσάρεστοσ ἡμῶν καὶ φιλόψογοσ πόλισ. (Euripides, episode16)
  • χαλεπὸν μὲν οὖν ἄνδρασ δυσαρέστουσ νουθετεῖν, οἳ τοὺσ φιλεῖν μὲν βουλομένουσ δεδοίκατε, τοὺσ δ’ οὐκ ἐθέλοντασ ἀντιβολεῖθ’ ἑκάστοτε. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 5:10)
  • τοτὲ μὲν τὰ θεῶν οὐκ ὀρθωθέντ’ ἀνέτρεψε βίον, τοτὲ δ’ ἀνθρώπων γνῶμαι πολλαὶ καὶ δυσάρεστοι διέκναισαν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests18)
  • κόλον γὰρ ἡ τροφή, ὅθεν καὶ ὁ βουκόλοσ καὶ ὁ δύσκολοσ, ὅσ ἐστι δυσάρεστοσ καὶ σικχόσ, κοιλία τε ἡ τὴν τροφὴν δεχομένη, ψωμοκόλαφον δ’ εἴρηκε Δίφιλοσ ἐν Θησεῖ οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 80 1:6)
  • ταῦτα μέν τισ εἶπεν ἀνὴρ δυσάρεστοσ, ὡσ ἐγὼ δοκῶ, καὶ πολλὰ λελυπημένοσ κατὰ τὸν βίον, ὀψὲ παιδείασ ἀληθοῦσ ᾐσθημένοσ, οὐ μὴν ἀληθῆ γε οὐδὲ πρέποντα θεοῖσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 40:1)
  • σὺ δ’ ἀταλαίπωροσ εἶ καὶ δυσάρεστοσ κἂν μὲν μόνοσ ᾖσ, ἐρημίαν καλεῖσ τοῦτο, ἂν δὲ μετὰ ἀνθρώπων, ἐπιβούλουσ λέγεισ καὶ λῃστάσ, μέμφῃ δὲ καὶ γονεῖσ τοὺσ σεαυτοῦ καὶ τέκνα καὶ ἀδελφοὺσ καὶ γείτονασ. (Epictetus, Works, book 1, 20:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION