Sense

1. hard to satisfy with food;, hard to please, discontented, fretful, peevish, to be peevish
2. troublesome, harassing, unpleasant, difficult, hardly, with difficulty

Examples

• καὶ ἐν Δυσκόλῳ δέ φησιν οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 27 4:1)
• εἰ δὲ μή, ἀναγκαῖον εἰή ἐνδοῦναι αὑτὸν ἀπίστῳ, δυσκόλῳ, φθονερῷ, ἀηδεῖ, βλαβερῷ μὲν πρὸσ οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ πρὸσ τὴν τοῦ σώματοσ ἕξιν, πολὺ δὲ βλαβερωτάτῳ πρὸσ τὴν τῆσ ψυχῆσ παίδευσιν, ἧσ οὔτε ἀνθρώποισ οὔτε θεοῖσ τῇ ἀληθείᾳ τιμιώτερον οὔτε ἔστιν οὔτε ποτὲ ἔσται. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 100:1)
• "ἀλλὰ τῷ δεομένῳ τὸ οἰκεῖον προσαρμόττων κελεύω φιλολόγῳ μὲν ὑποκατακλίνεσθαι φιλομαθῆ, δυσκόλῳ δὲ πρᾶον ἀδολέσχῳ δὲ πρεσβύτῃ φιλήκοον νεανίσκον, τῷ δ’ ἀλαζόνι τὸν εἴρωνα τῷ δ’ ὀργίλῳ τὸν σιωπηλόν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 29:5)
• οὗτοσ μὲν δή, ὦ Κῦρε, ὡσ ἐοίκεν, οὕτω δυσκόλῳ ἐπέτυχεν. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 7:2)
• Καθάπαν δ’ ἔχων ἀντιπράσσοντα τὸν τόπον ἐφιλονείκησεν πρὸσ τὴν δυσχέρειαν, ὡσ τὴν μὲν ὀχυρότητα τῆσ δομήσεωσ δυσάλωτον εἶναι τῇ θαλάσσῃ, τὸ δὲ κάλλοσ ὡσ ἐπὶ μηδενὶ δυσκόλῳ κεκοσμῆσθαι· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 587:1)

Similar forms

• δύσκολον (64)
• δυσκόλως (28)
• δυσκολίας (23)
• δυσκολίαν (18)
• δύσκολος (18)
• δυσκόλου (16)
• δυσκόλων (16)
• δυσκολαίνων (8)
• δύσκολοι (8)
• δυσκολία (7)
• δύσκολα (6)
• Δυσκόλῳ (6)
• δύσκολόν (5)
• δυσκόλοις (5)
• δύσκολός (3)
• δυσκολίαι (3)
• δυσκολιῶν (2)
• δύσκολ (2)
• δυσκολίᾳ (2)
• δυσκολαῖνον (2)
• δυσκολαίνει (2)
• δυσκολαίνῃ (1)
• δυσκολίαις (1)
• δυσκόλπῳ (1)
• δυσκολώτατα (1)
• δυσκολᾶναι (1)
• δυσκόλλητον (1)
• δυσκόλους (1)
• δυσκολαίνοι (1)
• δυσκόλωσ‧ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.