Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσκολος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δύσκολος δύσκολον

Structure: δυσκολ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: opp. to eu)/kolos

Sense

  1. hard to satisfy with food;, hard to please, discontented, fretful, peevish, to be peevish
  2. troublesome, harassing, unpleasant, difficult, hardly, with difficulty

Examples

  • καὶ ἔγωγε διεξῆλθον αὐτά, οὐχ ἵνα τὸν ἀντίδικον τολμηρὸν ὑπολαβόντεσ καὶ θρασύν, εἰ τοῖσ οὕτω δυσκόλοισ ἑαυτὸν ἑκὼν φέρων ἐπέβαλεν, καταγνῶτε καὶ μισήσητε καὶ ἐπὶ τῶν λόγων ἐγκαταλίπητε, ἀλλ’ ἵνα μᾶλλον αὐτῷ συναγωνίσησθε καὶ ὡσ οἱο͂́ν τε καταμύοντεσ ἀκούητε τῶν λεγομένων, λογιζόμενοι τοῦ πράγματοσ τὴν δυσχέρειαν· (Lucian, De Domo, (no name) 32:2)
  • τῇ μέντοι διαθέσει φρόνημα καὶ μένοσ πολυθαρσὲσ ἐνέστω ἄτρομον, οἱο͂̀ν τ’ ἄνδρασ ἐσέρχεται, οἳ περὶ πάτρησ ἀνδράσι δυσμενέεσσι καὶ πράγμασι δυσκόλοισ καὶ καιροῖσ ἀντερείδουσι καὶ διαμάχονται. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 19 12:1)
  • τὸ δ’ ὅτι μάλιστα προσήκει μάχεσθαι τοῖσ δυσκόλοισ τοὺσ ἀρετῆσ ἐφιεμένουσ καὶ ὅτι καλὸν ἐν εὐκλείᾳ τελευτὴ καὶ ὡσ οὐκ ἄκαρπον ἔσται τοῖσ καταρξαμένοισ τὸ γενναῖον, διέξειμι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 42:2)
  • καὶ μὴν ἔν γε τοῖσ δυσκόλοισ κρείττων γέγονε τῶν νενικηκότων· (Aristides, Aelius, Orationes, 73:8)
  • οὐκοῦν εἰ μὲν τὸ χρήσασθαί τισι δυσκόλοισ ὄνειδόσ ἐστι τῷ συμβούλῳ καὶ μέμψισ, οὐδὲν ἐλάττοσιν ἡμῶν κέχρησαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 122:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION