δύσερις
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
δύσερις
δυσέριδος
Structure:
δυσεριδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- very quarrelsome, contentious
- producing unhappy strife
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ δέ τισ οὕτωσ ἔσται δύσερισ ὥστε καὶ πρὸσ ταῦτα ἀντιλέγειν, ὅτι μὲν ὕστερον ἐγράφησαν αἱ ῥητορικαὶ τέχναι τῶν ἀναλυτικῶν τε καὶ μεθοδικῶν καὶ τοπικῶν, ὁμολογῶν ἀληθὲσ εἶναι, οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσασ ταύτασ κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰσ πραγματείασ ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι, ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον ἐπιχείρησιν εἰσάγων, βιαζόμενοσ δὲ τὸ κακουργότατον τῶν ἐπιχειρημάτων ποιεῖν πιθανώτερον, ὅτι καὶ τὸ μὴ εἰκὸσ γίνεταί ποτε εἰκόσ, ἀφεὶσ ἃ πρὸσ ταῦτα λέγειν εἶχον ἐπὶ τὰσ αὐτοῦ τρέψομαι τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίασ, ἃσ ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ τῶν τεχνῶν τέθηκε περὶ τῆσ μεταφορᾶσ κατὰ λέξιν οὕτω γράφων· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 81)
- εἰ δὲ τότε Πορσίνασ τισ ἐπέβρισε Τυρρηνικὸν χάρακα καὶ στρατόπεδον παραστήσασ τείχεσιν ὑγροῖσ ἔτι καὶ κραδαινομένοισ ἤ τισ ἐκ Μαρσῶν ἀποστὰσ ἀρειμάνιοσ δυνάστησ ἢ Λευκανὸσ ὑπὸ φθόνου καὶ φιλονεικίασ, ἀνὴρ δύσερισ καὶ πολεμοποιόσ, οἱο͂σ ὕστερον Μουτίλοσ ἢ Σίλων ὁ θρασὺσ ἢ τὸ ἔσχατον Σύλλα πάλαισμα Τελεσῖνοσ, ὡσ ἀφ’ ἑνὸσ συνθήματοσ ὅλην ἐξοπλίζων τὴν Ἰταλίαν, τὸν φιλόσοφον Νομᾶν περιεσάλπιζε θύοντα καὶ προσευχόμενον, οὐκ ἂν ἀντέσχον αἱ πρῶται τῆσ πόλεωσ ἀρχαὶ πρὸσ σάλον καὶ κλύδωνα τοσοῦτον οὐδ’ εἰσ εὐανδρίαν καὶ πλῆθοσ ἐπέδωκαν· (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 9 4:1)
- ἀλλ’ οὕτω δύσερισ ἦν καὶ βάσκανοσ ἡ Τύχη καὶ φιλοβάρβαροσ καὶ μισαλέξανδροσ, ὥστε μὴ τὸ σῶμα μόνον αὐτοῦ μηδὲ τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν ἀνελεῖν ὅσον ἐφ’ ἑαυτῇ καὶ διαφθεῖραι τὴν εὔκλειαν. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 15:1)
- ἀλλ’ οὕτω δύσερισ ἦν καὶ βάσκανοσ ἡ Τύχη καὶ φιλοβάρβαροσ καὶ μισαλέξανδροσ, ὥστε μὴ τὸ σῶμα μόνον αὐτοῦ μηδὲ τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν ἀνελεῖν ὅσον ἐφ’ ἑαυτῇ καὶ διαφθεῖραι τὴν εὔκλειαν. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 8:4)
- ταῦτα γὰρ ἐννοηθείη ἄν, εἴ τισ μὴ κομιδῇ σκαιὸσ ἤ δύσερισ, καὶ οὐκ ἂν θαυμάσειεν, εἰ φροντὶσ ἐγένετο Δημοσθένει μελῶν καὶ ῥυθμῶν καὶ σχημάτων, καὶ τῶν ἄλλων πάντων, οἷσ ἡδεῖα καὶ καλὴ γίνεται σύνθεσισ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 51 2:3)
- οὐθείσ ἐστιν, ὃσ οὐχ ὁμολογήσειεν, εἰ μόνον ἔχοι μετρίαν αἴσθησιν περὶ λόγουσ καὶ μήτε βάσκανοσ εἰή μήτε δύσερίσ τισ, τοσούτῳ διαφέρειν τὴν ἀρτίωσ παρατεθεῖσαν λέξιν τῆσ προτέρασ, ὅσῳ διαλλάττει πολεμιστήρια μὲν ὅπλα πομπευτηρίων, ἀληθιναὶ δὲ ὄψεισ εἰδώλων, ἐν ἡλίῳ δὲ καὶ πόνοισ τεθραμμένα σώματα τῶν σκιὰσ καὶ ῥᾳστώνασ διωκόντων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 321)