Hellas Alive Dictionary - δυσερις

Ancient Greek Dictionary

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δύσερις δυσέριδος

Structure: δυσεριδ (Stem) + ς (Ending)

Third declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δύσερις δυσέριδος	δυσερίδτερος δυσεριδτέρου	δυσερίδτατος δυσεριδτάτου
Adverb	δυσερίδως	δυσερίδτερον	δυσερίδτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

τοιοῦτοι δ’ οἱ εὔκολοι καὶ μὴ ἐλεγκτικοὶ τῶν ἁμαρτανομένων καὶ μὴ φιλόνικοι μηδὲ δυσέριδεσ πάντεσ γὰρ οἱ τοιοῦτοι μαχητικοί, οἱ δὲ μαχόμενοι τἀναντία φαίνονται βούλεσθαι, καὶ οἱ ἐπιδέξιοι καὶ τῷ τωθάσαι καὶ τῷ ὑπομεῖναι· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 4 12:2)
οἱ δ’ ἐξ ἐναντίασ τούτοισ πρὸσ πάντα ἀντιτείνοντεσ καὶ τοῦ λυπεῖν οὐδ’ ὁτιοῦν φροντίζοντεσ δύσκολοι καὶ δυσέριδεσ καλοῦνται. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 119:2)
δυσέριδεσ γίνονται καὶ φιλόνεικοι καὶ δυσμετάθετοι, καὶ σχεδὸν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν οἱ φιλοπονώτατα προσεδρεύσαντεσ τοῖσ ὑπομνήμασιν αὐτοῦ τοῦτ’ ἀποφέρονται τὸ λυσιτελὲσ ἐκ τῆσ ἀναγνώσεωσ. (Polybius, Histories, book 12, chapter 26d 5:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com