Sense

1. a runaway, especially a runaway slave

Examples

• ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ᾿ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα, διὰ τῆς μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας, ἧκεν εἰς Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσας ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ. (Septuagint, Liber Maccabees II 8:35)
• ἕπου νῦν, δραπέτα: (Lucian, Cataplus, (no name) 13:9)
• δραπέται γὰρ ἐκεῖνοι ἅπαντες. (Lucian, Fugitivi, (no name) 27:7)
• σὺ δέ, ὦ κακέ, οὐ Ληκυθίων οὑμὸς δραπέτης τυγχάνεις οὐ μὲν οὖν ἄλλος. (Lucian, Fugitivi, (no name) 32:1)
• ἐν ὄρφνῃ δραπέτης μέγα σθένει. (Euripides, Rhesus, episode9)
• τοιοῦτος οὗτος, ἐν μὲν ταῖς παρατάξεσιν οἰκουρός, ἐν δὲ τοῖς οἴκοι μένουσι πρεσβευτής, ἐν δὲ τοῖς πρεσβευταῖς δραπέτης ἐστίν. (Dinarchus, Speeches, 98:2)
• ταῦτα καὶ αὐτὸς ἀγανακτῶ, πρὸς ἐνίων μὲν ἀτίμως λακτιζόμενος καὶ λαφυσσόμενος καὶ ἐξαντλούμενος, ὑπ ἐνίων δὲ ὥσπερ στιγματίας δραπέτης πεπεδημένος. (Lucian, Timon, (no name) 17:2)
• εἰ δὲ τυγχάνει τις ὑμῶν δραπέτης ἐστιγμένος, ἀτταγᾶς οὗτος παρ ἡμῖν ποικίλος κεκλήσεται. (Aristophanes, Birds, Parabasis, epirrheme4)

Similar forms

• δραπέτην (12)
• δραπέτης (11)
• δραπέται (9)
• δραπετῶν (7)
• δραπέταις (6)
• δραπετεύειν (4)
• δραπέτας (4)
• δραπέτου (3)
• δραπετεύει (2)
• δραπέτῃ (2)
• δραπετεύω (2)
• δραπετεύωσι (2)
• Δραπέτισιν (2)
• δραπετεύων (1)
• δραπέτιν (1)
• Δραπεταγωγῷ (1)
• δραπετεύετε (1)
• δραπέτι (1)
• δραπετίσκω (1)
• δραπετικὸν (1)
• δραπέτα (1)
• δραπετεύεις (1)
• δραπέτευέ (1)
• δραπετεύσας (1)
• δραπετίδας? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary