뜻

1. a runaway, especially a runaway slave

예문

• τὰ πάντα πλὴν δραπέτην μεταδιώκειν. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 26:20)

  (루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 26:20)

• δεῖ δὲ τὸν δίκαιον δημαγωγὸν [σω]τῆρα τῆς [ἑαυτοῦ πατρίδος εἶναι, μὴ δραπέτην. (Hyperides, Speeches, 4:2)

  (히페레이데스, Speeches, 4:2)

• σὲ μὲν καλοῦσι ψωμοκόλαφον δραπέτην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 80 1:7)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 80 1:7)

• ἐφ οἷς εἰκότως ἦν καταγέλαστος, εἰ δραπέτην Σύλλα καὶ λείψανον τῆς Κάρβωνος φυγῆς ἀποκαλῶν τὸν Σερτώριον οὕτω κεχαύνωται καὶ περιχαρὴς γέγονεν, ὑποχωρήσαντος αὐτοῦ περιγενόμενος. (Plutarch, Sertorius, chapter 22 3:1)

  (플루타르코스, Sertorius, chapter 22 3:1)

• χὤτ αὖθις αὐτὸς Ἕκτορος μόνος μόνου λαχών τε κἀκέλευστος ἦλθ ἐναντίος, οὐ δραπέτην τὸν κλῆρον ἐς μέσον καθείς, ὑγρᾶς ἀρούρας βῶλον, ἀλλ ὃς εὐλόφου κυνῆς ἔμελλε πρῶτος ἅλμα κουφιεῖν· (Sophocles, Ajax, episode 1:10)

  (소포클레스, Ajax, episode 1:10)

유사 형태

• δραπέτην (12)
• δραπέτης (11)
• δραπέται (9)
• δραπετῶν (7)
• δραπέταις (6)
• δραπέτας (4)
• δραπετεύειν (4)
• δραπέτου (3)
• δραπετεύει (2)
• δραπέτῃ (2)
• δραπετεύω (2)
• δραπετεύωσι (2)
• Δραπέτισιν (2)
• δραπετεύων (1)
• δραπέτιν (1)
• Δραπεταγωγῷ (1)
• δραπετεύετε (1)
• δραπέτι (1)
• δραπετίσκω (1)
• δραπετικὸν (1)
• δραπέτα (1)
• δραπετεύεις (1)
• δραπέτευέ (1)
• δραπετεύσας (1)
• δραπετίδας? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록