뜻

1. a runaway, especially a runaway slave

예문

• ταπεινωθεὶσ ὑπὸ τῶν κατ̓ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν ἀποθέμενοσ ἐσθῆτα, διὰ τῆσ μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσασ, ἧκεν εἰσ Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσασ ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ. (Septuagint, Liber Maccabees II 8:35)

  (70인역 성경, Liber Maccabees II 8:35)

• ἕπου νῦν, δραπέτα· (Lucian, Cataplus, (no name) 13:9)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 13:9)

• δραπέται γὰρ ἐκεῖνοι ἅπαντεσ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 27:7)

  (루키아노스, Fugitivi, (no name) 27:7)

• σὺ δέ, ὦ κακέ, οὐ Ληκυθίων οὑμὸσ δραπέτησ τυγχάνεισ οὐ μὲν οὖν ἄλλοσ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 32:1)

  (루키아노스, Fugitivi, (no name) 32:1)

• ἐν ὄρφνῃ δραπέτησ μέγα σθένει. (Euripides, Rhesus, episode9)

  (에우리피데스, Rhesus, episode9)

• τοιοῦτοσ οὗτοσ, ἐν μὲν ταῖσ παρατάξεσιν οἰκουρόσ, ἐν δὲ τοῖσ οἴκοι μένουσι πρεσβευτήσ, ἐν δὲ τοῖσ πρεσβευταῖσ δραπέτησ ἐστίν. (Dinarchus, Speeches, 98:2)

  (디나르코스, 연설, 98:2)

• ταῦτα καὶ αὐτὸσ ἀγανακτῶ, πρὸσ ἐνίων μὲν ἀτίμωσ λακτιζόμενοσ καὶ λαφυσσόμενοσ καὶ ἐξαντλούμενοσ, ὑπ’ ἐνίων δὲ ὥσπερ στιγματίασ δραπέτησ πεπεδημένοσ. (Lucian, Timon, (no name) 17:2)

  (루키아노스, Timon, (no name) 17:2)

• εἰ δὲ τυγχάνει τισ ὑμῶν δραπέτησ ἐστιγμένοσ, ἀτταγᾶσ οὗτοσ παρ’ ἡμῖν ποικίλοσ κεκλήσεται. (Aristophanes, Birds, Parabasis, epirrheme4)

  (아리스토파네스, Birds, Parabasis, epirrheme4)

유사 형태

• δραπέτην (12)
• δραπέτης (11)
• δραπέται (9)
• δραπετῶν (7)
• δραπέταις (6)
• δραπετεύειν (4)
• δραπέτας (4)
• δραπέτου (3)
• δραπετεύει (2)
• δραπέτῃ (2)
• δραπετεύω (2)
• δραπετεύωσι (2)
• Δραπέτισιν (2)
• δραπετεύων (1)
• δραπέτιν (1)
• Δραπεταγωγῷ (1)
• δραπετεύετε (1)
• δραπέτι (1)
• δραπετίσκω (1)
• δραπετικὸν (1)
• δραπέτα (1)
• δραπετεύεις (1)
• δραπέτευέ (1)
• δραπετεύσας (1)
• δραπετίδας (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록