Sense

1. condemnation, judgment

Examples

• μετ οὐ πολὺ δὲ οἱ δήμαρχοι Καμίλλῳ φθονήσαντες ἐκκλησίαν κατ αὐτοῦ συνήγαγον καὶ ἐζημίωσαν αὐτὸν δέκα μυριάσιν ἀσσαρίων, οὐκ ἀγνοοῦντες, ὅτι πολλοστόν τι μέρος ὁ βίος ἦν αὐτῷ τοῦ κατακρίματος, ἀλλ ἵν ἀπαχθεὶς εἰς τὸ δεσμωτήριον ὑπὸ τῶν δημάρχων ἀσχημονήσῃ ὁ τοὺς ἐπιφανεστάτους κατορθώσας πολέμους. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 5 2:1)
• ὑμῶν τ ὦ βουλή, τὸ παράλογον τῆς γνώμης τεθαύμακα, ὅτι οὐκ ἐπιτρέψαντες αὐτῷ, ὅτε οὔπω φανερὸς ἦν πολέμιος, χρεῶν ἀποκοπὰς καὶ κατακριμάτων ἀφέσεις αἰτουμένῳ, νῦν ἐπεὶ ἐν τοῖς ὅπλοις ἐστὶ καὶ τὰ πολεμίων δρᾷ, ταῦτ εἰ συγχωρήσετε βουλεύεσθε καὶ ὅ τι κἂν ἄλλο τι αὐτῷ δοκῇ: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 61 3:2)
• τὸ μὲν γὰρ κρίμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα, τὸ δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα. (PROS RWMAIOUS, chapter 1 149:1)
• Ἄρα οὖν ὡς δι ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα, οὕτως καὶ δι ἑνὸς δικαιώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς δικαίωσιν ζωῆς: (PROS RWMAIOUS, chapter 1 151:1)
• Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάκριμα τοῖς ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ: (PROS RWMAIOUS, chapter 1 208:1)

Similar forms

• κατακρίνας (5)
• κατακρίνειν (5)
• κατακρίτων (3)
• κατάκριμα (3)
• κατακρινεῖ (3)
• κατακρίτους (2)
• κατακρίνεται (2)
• κατακριθῆναι (2)
• κατακρίνει (2)
• κατακριθέντι (1)
• κατακριμάτων (1)
• κατάκρισιν (1)
• κατακρινεῖν (1)
• κατακρινῶν (1)
• κατακρίνω (1)
• κατάκριτος (1)
• κατακρίματος (1)
• κατακρίνεις (1)
• κατακριθείς (1)
• κατακρίσεως (1)
• κατακρίνων (1)
• κατακριθῇ (1)
• κατακρῖναι (1)
• κατακρίνῃς (1)
• κατάκριτον (1)
• κατακριθείη (1)
• κατακριθῶμεν (1)
• κατακρίνωμεν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.