Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διάλυσις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διάλυσις διαλύσεως

Structure: διαλυσι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: dialu/w

Sense

  1. a separating or parting
  2. an ending, cessation
  3. a solution to a problem
  4. refutation of an argument
  5. discharge
  6. deed of seperation or divorce
  7. division of inheritance

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative διάλυσις διαλύσει διαλύσεις
Genitive διαλύσεως διαλύσοιν διαλύσεων
Dative διαλύσει διαλύσοιν διαλύσεσιν*
Accusative διάλυσιν διαλύσει διαλύσεις
Vocative διάλυσι διαλύσει διαλύσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λόγων δὲ γενομένων πολλῶν καὶ τοῦ Εὐμενοῦσ οὐχ ὑπὲρ ἀσφαλείασ μεμνημένου καὶ διαλύσεωσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ σατραπείασ ἀξιοῦντοσ αὑτῷ βεβαιοῦσθαι καὶ τὰσ δωρεὰσ ἀποδίδοσθαι, θαῦμα τοὺσ παρόντασ εἶχε τὸ φρόνημα καὶ τὴν εὐτολμίαν ἀγαμένουσ. (Plutarch, chapter 10 3:2)
  • ἐπανελθόντα δὲ εἰσ Ῥώμην Καίσαρα Πείσων μὲν ὁ πενθερὸσ παρεκάλει πρὸσ Πομπήϊον ἀποστέλλειν ἄνδρασ ὑπὲρ διαλύσεωσ, Ἰσαυρικὸσ δὲ Καίσαρι χαριζόμενοσ ἀντεῖπεν. (Plutarch, Caesar, chapter 37 1:1)
  • "οὐ γὰρ ὡσ σμήνουσ ἡγεμόνασ δεῖ ποιεῖν ἀνεξόδουσ οὐδὲ φρουρεῖν συγκλείσαντασ τῇ ὕλῃ μᾶλλον δὲ συμφράξαντασ, ὥσπερ οὗτοι τοὺσ θεοὺσ ἀέρων ἕξεισ ποιοῦντεσ καὶ ὑδάτων καὶ πυρὸσ δυνάμεισ ἐγκεκραμένασ ἡγούμενοι συγγεννῶσι τῷ κόσμῳ καὶ πάλιν συγκατακάουσιν, οὐκ ἀπολύτουσ οὐδ’ ἐλευθέρουσ οἱο͂ν ἡνιόχουσ ἢ κυβερνήτασ ὄντασ ἀλλ’, ὥσπερ ἀγάλματα προσηλοῦται καὶ συντήκεται βάσεσιν, οὕτωσ ἐγκεκλειμένουσ εἰσ τὸ σωματικὸν καὶ συγκαταγεγομφωμένουσ, κοινωνοῦντασ αὐτῷ μέχρι φθορᾶσ καὶ διαλύσεωσ ἁπάσησ καὶ μεταβολῆσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 2910)
  • Τειρεσίου δὲ εἰπόντοσ αὐτοῖσ πρὸσ μὲν Ἀργείουσ κήρυκα περὶ διαλύσεωσ ἀποστέλλειν, αὐτοὺσ δὲ φεύγειν, πρὸσ μὲν τοὺσ πολεμίουσ κήρυκα πέμπουσιν, αὐτοὶ δὲ ἀναβιβάσαντεσ ἐπὶ τὰσ ἀπήνασ τέκνα καὶ γυναῖκασ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἔφευγον. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 7 3:4)
  • ὀμόσασ γὰρ τῇ ἑνδεκάτῃ τοῦ βοηδρομιῶνοσ μηνὸσ ἀποφανεῖν ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ τὴν οὐσίαν, καὶ τοῦ νόμου διαρρήδην λέγοντοσ τριῶν ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ἂν ὀμόσῃ διδόναι τὴν ἀπόφασιν, ἐδεῖτό μου προσελθὼν πρόσθε τῶν δικαστηρίων μετὰ Πολυεύκτου τοῦ Κριωέωσ καὶ ἑτέρων τινῶν, πρῶτον μὲν περὶ διαλύσεωσ συνελθεῖν αὑτῷ· (Demosthenes, Speeches 41-50, 14:1)

Synonyms

  1. a separating or parting

  2. an ending

  3. a solution to a problem

  4. discharge

  5. division of inheritance

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION