Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διάλυσις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διάλυσις διαλύσεως

Structure: διαλυσι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: dialu/w

Sense

  1. a separating or parting
  2. an ending, cessation
  3. a solution to a problem
  4. refutation of an argument
  5. discharge
  6. deed of seperation or divorce
  7. division of inheritance

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative διάλυσις διαλύσει διαλύσεις
Genitive διαλύσεως διαλύσοιν διαλύσεων
Dative διαλύσει διαλύσοιν διαλύσεσιν*
Accusative διάλυσιν διαλύσει διαλύσεις
Vocative διάλυσι διαλύσει διαλύσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γενομένων δὲ τοιούτων τῶν διαλύσεων, καὶ φοβουμένων, ὅσοι μετὰ τῶν τριάκοντα συνεπολέμησαν, καὶ πολλῶν μὲν ἐπινοούντων ἐξοικεῖν, ἀναβαλλομένων δὲ τὴν ἀπογραφὴν εἰσ τὰσ ἐσχάτασ ἡμέρασ, ὅπερ εἰώθασιν ποιεῖν ἅπαντεσ, Ἀρχῖνοσ συνιδὼν τὸ πλῆθοσ καὶ βουλόμενοσ κατασχεῖν αὐτούσ, ὑφεῖλε τὰσ ὑπολοίπουσ ἡμέρασ τῆσ ἀπογραφῆσ, ὥστε συναναγκασθῆναι μένειν πολλοὺσ ἄκοντασ, ἑώσ ἐθάρρησαν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 40 1:1)
  • οὐδὲν οὖν ἐπενόει μικρὸν ὁ Λέντλοσ ἢ ἄσημον, ἀλλ’ ἐδέδοκτο τήν βουλὴν ἅπασαν ἀναιρεῖν τῶν τ’ ἄλλων πολιτῶν ὅσουσ δύναιτο, τήν πόλιν δ’ αὐτὴν καταπιμπράναι, φείδεσθαι τε μηδενὸσ ἢ τῶν Πομπηϊού τέκνων ταῦτα δ’ ἐξαρπασαμένουσ ἔχειν ὑφ’ αὑτοῖσ καὶ φυλάττειν ὅμηρα τῶν πρὸσ Πομπήϊον διαλύσεων· (Plutarch, Cicero, chapter 18 1:1)
  • ἡττηθεὶσ γὰρ μάχαισ μεγάλαισ ἐπεχείρησε μὲν ἀναζευγνύναι νυκτὸσ, ἐκλιπὼν τὸ στρατόπεδον αἰσθομένων δὲ τῶν Νομαντίνων καὶ τὸ μὲν στρατόπεδον εὐθὺσ λαβόντων, τοῖσ δὲ ἀνθρώποισ ἐπιπεσόντων φεύγουσι καὶ τοὺσ ἐσχάτουσ φονευόντων, τὸ δὲ πᾶν ἐγκυκλουμένων στράτευμα καὶ συνωθούντων εἰσ τόπουσ χαλεποὺσ καὶ διάφευξιν οὐκ ἔχοντασ, ἀπογνοὺσ τὴν ἐκ τοῦ βιάζεσθαι σωτηρίαν ὁ Μαγκῖνοσ ἐπεκηρυκεύετο περὶ σπονδῶν καὶ διαλύσεων πρὸσ αὐτούσ· (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 5 2:1)
  • τὴν μὲν σύνοδον τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντοσ τοῦ βοηδρομιῶνοσ μηνὸσ ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι, τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆσ οὐσίασ τῇ ἕκτῃ φθίνοντοσ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 15:2)
  • πεμψάντων δὲ κήρυκασ αὐτῶν περὶ διαλύσεων καὶ δεομένων μὴ σφᾶσ εἰσ ἀνάγκην καταστῆσαι πολέμου, συνελθόντεσ εἰσ ἐκκλησίαν ἐπὶ τοῖσ2δε ποιοῦνται πρὸσ αὐτοὺσ τὰσ διαλύσεισ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 47 5:1)

Synonyms

  1. a separating or parting

  2. an ending

  3. a solution to a problem

  4. discharge

  5. division of inheritance

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION