διάλυσις
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
διάλυσις
διαλύσεως
Structure:
διαλυσι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- a separating or parting
- an ending, cessation
- a solution to a problem
- refutation of an argument
- discharge
- deed of seperation or divorce
- division of inheritance
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ συσκευασάμενοσ τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, τὰσ δὲ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἐρήμουσ ἀπολιπὼν ἔφυγε, δέον ἢ κρατεῖν μαχόμενον ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἢ δέχεσθαι διαλύσεισ παρὰ τοῦ κρείττονοσ· (Plutarch, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 3 4:1)
- Μάρκιοσ δὲ παρὼν ὑπὸ Ῥωμαίων κατεδικάσθη, παρόντα δὲ Οὐολοῦσκοι διέφθειραν, οὐ δικαίωσ μὲν οὐδ’ ὁσίωσ, αἰτίαν δὲ τοῦ εὐλόγου παρέσχεν αὐτόσ, ὅτι δημοσίᾳ τὰσ διαλύσεισ μὴ προσδεξάμενοσ, ἰδίᾳ δὲ πεισθεὶσ ὑπὸ τῶν γυναικῶν οὐκ ἔλυσε τὴν ἔχθραν, ἀλλὰ τοῦ πολέμου μένοντοσ ἀπώλεσε τὸν καιρὸν καὶ διέφθειρε, πείσαντα γὰρ ἔδει τοὺσ πεπιστευκότασ ἀπελθεῖν, εἰ τοῦ πρὸσ ἐκείνουσ δικαίου πλεῖστον ἐποιεῖτο λόγον. (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 2:1)
- οἱ μὲν οὖν πολλοὶ τῶν παρόντων οὐκ ἀηδῶσ πρὸσ τὰσ διαλύσεισ εἶχον· (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 16 2:1)
- εἰ δ’ οἱ μίξεισ τὰσ γενέσεισ τιθέμενοι τὰσ δὲ φθορὰσ διαλύσεισ οὐ ζῶσιν οὐδὲ δύνανται ζῆν, τί ποιοῦσιν ἕτερον οὗτοι; (Plutarch, Adversus Colotem, section 10 1:7)
- ὁ μὲν γὰρ ἀληθινὸσ ἐκεῖνοσ γεωργὸσ οὐδὲ τὸν αὐτομάτωσ ἐρχόμενον ἐκ πόλεωσ λόγον ἡδέωσ προσδέχεται, λέγων, εἶτά μοι σκάπτων ἐρεῖ ἐφ’ οἷσ γεγόνασιν αἱ διαλύσεισ· (Plutarch, De curiositate, section 7 3:4)
Synonyms
-
a separating or parting
-
an ending
-
a solution to a problem
-
discharge
-
division of inheritance
