Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δέω δήσω ἔδησα δέδεκα δέδεμαι ἐδέθην

Structure: δέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I bind, tie, fasten, fetter
  2. (figuratively)
  3. (middle) I tie onto myself
  4. (with genitive) I hinder from
  5. (medicine) I brace

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δῶ δεῖς δεῖ
Dual δεῖτον δεῖτον
Plural δοῦμεν δεῖτε δοῦσιν*
SubjunctiveSingular δῶ δῇς δῇ
Dual δῆτον δῆτον
Plural δῶμεν δῆτε δῶσιν*
OptativeSingular δοῖμι δοῖς δοῖ
Dual δοῖτον δοίτην
Plural δοῖμεν δοῖτε δοῖεν
ImperativeSingular δεῖ δείτω
Dual δεῖτον δείτων
Plural δεῖτε δούντων, δείτωσαν
Infinitive δεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
δων δουντος δουσα δουσης δουν δουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δοῦμαι δεῖ, δῇ δεῖται
Dual δεῖσθον δεῖσθον
Plural δούμεθα δεῖσθε δοῦνται
SubjunctiveSingular δῶμαι δῇ δῆται
Dual δῆσθον δῆσθον
Plural δώμεθα δῆσθε δῶνται
OptativeSingular δοίμην δοῖο δοῖτο
Dual δοῖσθον δοίσθην
Plural δοίμεθα δοῖσθε δοῖντο
ImperativeSingular δοῦ δείσθω
Dual δεῖσθον δείσθων
Plural δεῖσθε δείσθων, δείσθωσαν
Infinitive δεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δουμενος δουμενου δουμενη δουμενης δουμενον δουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δήσω δήσεις δήσει
Dual δήσετον δήσετον
Plural δήσομεν δήσετε δήσουσιν*
OptativeSingular δήσοιμι δήσοις δήσοι
Dual δήσοιτον δησοίτην
Plural δήσοιμεν δήσοιτε δήσοιεν
Infinitive δήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δησων δησοντος δησουσα δησουσης δησον δησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δήσομαι δήσει, δήσῃ δήσεται
Dual δήσεσθον δήσεσθον
Plural δησόμεθα δήσεσθε δήσονται
OptativeSingular δησοίμην δήσοιο δήσοιτο
Dual δήσοισθον δησοίσθην
Plural δησοίμεθα δήσοισθε δήσοιντο
Infinitive δήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δησομενος δησομενου δησομενη δησομενης δησομενον δησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δεθήσομαι δεθήσῃ δεθήσεται
Dual δεθήσεσθον δεθήσεσθον
Plural δεθησόμεθα δεθήσεσθε δεθήσονται
OptativeSingular δεθησοίμην δεθήσοιο δεθήσοιτο
Dual δεθήσοισθον δεθησοίσθην
Plural δεθησοίμεθα δεθήσοισθε δεθήσοιντο
Infinitive δεθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δεθησομενος δεθησομενου δεθησομενη δεθησομενης δεθησομενον δεθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ε͂̓δουν ε͂̓δεις ε͂̓δειν*
Dual έ̓δειτον ἐδεῖτην
Plural έ̓δουμεν έ̓δειτε ε͂̓δουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδοῦμην έ̓δου έ̓δειτο
Dual έ̓δεισθον ἐδεῖσθην
Plural ἐδοῦμεθα έ̓δεισθε έ̓δουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓δησα έ̓δησας έ̓δησεν*
Dual ἐδήσατον ἐδησάτην
Plural ἐδήσαμεν ἐδήσατε έ̓δησαν
SubjunctiveSingular δήσω δήσῃς δήσῃ
Dual δήσητον δήσητον
Plural δήσωμεν δήσητε δήσωσιν*
OptativeSingular δήσαιμι δήσαις δήσαι
Dual δήσαιτον δησαίτην
Plural δήσαιμεν δήσαιτε δήσαιεν
ImperativeSingular δήσον δησάτω
Dual δήσατον δησάτων
Plural δήσατε δησάντων
Infinitive δήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δησᾱς δησαντος δησᾱσα δησᾱσης δησαν δησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδησάμην ἐδήσω ἐδήσατο
Dual ἐδήσασθον ἐδησάσθην
Plural ἐδησάμεθα ἐδήσασθε ἐδήσαντο
SubjunctiveSingular δήσωμαι δήσῃ δήσηται
Dual δήσησθον δήσησθον
Plural δησώμεθα δήσησθε δήσωνται
OptativeSingular δησαίμην δήσαιο δήσαιτο
Dual δήσαισθον δησαίσθην
Plural δησαίμεθα δήσαισθε δήσαιντο
ImperativeSingular δήσαι δησάσθω
Dual δήσασθον δησάσθων
Plural δήσασθε δησάσθων
Infinitive δήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δησαμενος δησαμενου δησαμενη δησαμενης δησαμενον δησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδέθην ἐδέθης ἐδέθη
Dual ἐδέθητον ἐδεθήτην
Plural ἐδέθημεν ἐδέθητε ἐδέθησαν
SubjunctiveSingular δέθω δέθῃς δέθῃ
Dual δέθητον δέθητον
Plural δέθωμεν δέθητε δέθωσιν*
OptativeSingular δεθείην δεθείης δεθείη
Dual δεθείητον δεθειήτην
Plural δεθείημεν δεθείητε δεθείησαν
ImperativeSingular δέθητι δεθήτω
Dual δέθητον δεθήτων
Plural δέθητε δεθέντων
Infinitive δεθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
δεθεις δεθεντος δεθεισα δεθεισης δεθεν δεθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δέδεκα δέδεκας δέδεκεν*
Dual δεδέκατον δεδέκατον
Plural δεδέκαμεν δεδέκατε δεδέκᾱσιν*
SubjunctiveSingular δεδέκω δεδέκῃς δεδέκῃ
Dual δεδέκητον δεδέκητον
Plural δεδέκωμεν δεδέκητε δεδέκωσιν*
OptativeSingular δεδέκοιμι δεδέκοις δεδέκοι
Dual δεδέκοιτον δεδεκοίτην
Plural δεδέκοιμεν δεδέκοιτε δεδέκοιεν
ImperativeSingular δέδεκε δεδεκέτω
Dual δεδέκετον δεδεκέτων
Plural δεδέκετε δεδεκόντων
Infinitive δεδεκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
δεδεκως δεδεκοντος δεδεκυῑα δεδεκυῑᾱς δεδεκον δεδεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δέδεμαι δέδεσαι δέδεται
Dual δέδεσθον δέδεσθον
Plural δεδέμεθα δέδεσθε δέδενται
ImperativeSingular δέδεσο δεδέσθω
Dual δέδεσθον δεδέσθων
Plural δέδεσθε δεδέσθων
Infinitive δέδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δεδεμενος δεδεμενου δεδεμενη δεδεμενης δεδεμενον δεδεμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κ Καὶ Ἐσθὴρ ἡ βασίλισσα κατέφυγεν ἐπὶ τὸν Κύριον ἐν ἀγῶνι θανάτου κατειλημμένη, καὶ ἀφελομένη τὰ ἱμάτια τῆσ δόξησ αὐτῆσ ἐνεδύσατο ἱμάτια στενοχωρίασ καὶ πένθουσ, καὶ ἀντὶ τῶν ὑπερηφάνων ἡδυσμάτων, σποδοῦ καὶ κοπριῶν ἐνέπλησε τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ τὸ σῶμα αὐτῆσ ἐταπείνωσε σφόδρα καὶ πάντα τόπον κόσμου ἀγαλλιάματοσ αὐτῆσ ἔπλησε στρεπτῶν τριχῶν αὐτῆσ καὶ ἐδεῖτο Κυρίου Θεοῦ Ἰσραήλ, καὶ εἶπε. (Septuagint, Liber Esther 4:26)
  • τοῖσ ᾄσμασιν καὶ καταπλεύσαντασ ἐπὶ πολὺ κατεῖχον, καὶ ὅλωσ τὸ ἔργον αὐτῶν ἐδεῖτό τινοσ διατριβῆσ, καὶ πού τισ αὐτὰσ καὶ παρέπλευσε καὶ τοῦ μέλουσ παρήκουσε· (Lucian, De Domo, (no name) 19:3)
  • τοιούτῳ δὴ βίῳ χρώμενοσ εἰσ ἑαυτὸν μὲν οὐδενὸσ ἐδεῖτο, φίλοισ δὲ συνέπραττε τὰ εἰκότα, καὶ τοὺσ μὲν εὐτυχεῖν δοκοῦντασ αὐτῶν ὑπεμίμνησκεν ὡσ ἐπ’ ὀλιγοχρονίοισ τοῖσ δοκοῦσιν ἀγαθοῖσ ἐπαιρομένουσ, τοὺσ δὲ ἢ πενίαν ὀδυρομένουσ ἢ φυγὴν δυσχεραίνοντασ ἢ γῆρασ ἢ νόσον αἰτιωμένουσ σὺν γέλωτι παρεμυθεῖτο, οὐχ ὁρῶντασ ὅτι μετὰ μικρὸν αὐτοῖσ παύσεται μὲν τὰ ἀνιῶντα, λήθη δέ τισ ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ ἐλευθερία μακρὰ πάντασ ἐν ὀλίγῳ καταλήψεται. (Lucian, (no name) 8:1)
  • ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε, εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν τοῖσ Παφλαγόσι καὶ Ποντικοῖσ ἐκείνοισ, παχέσι καὶ ἀπαιδεύτοισ ἀνθρώποισ, εἰ ἐξηπατήθησαν ἁπτόμενοι τοῦ δράκοντοσ ‐ καὶ γὰρ τοῦτο παρεῖχεν τοῖσ βουλομένοισ ὁ Ἀλέξανδροσ ‐ ὁρῶντέσ τε ἐν ἀμυδρῷ τῷ φωτὶ τὴν κεφαλὴν δῆθεν αὐτοῦ ἀνοίγουσὰν τε καὶ συγκλείουσαν τὸ στόμα, ὥστε πάνυ τὸ μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου τινὸσ ἢ καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου ἢ Μητροδώρου ἤ τινοσ ἄλλου ἀδαμαντίνην πρὸσ τὰ τοιαῦτα τὴν γνώμην ἔχοντοσ, ὡσ ἀπιστῆσαι καὶ ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ εἰ μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον ἐδύνατο, ἐκεῖνο γοῦν προπεπεισμένου, ὅτι λέληθεν αὐτὸν ὁ τρόποσ τῆσ μαγγανείασ, τὸ δ’ οὖν πᾶν ψεῦδόσ ἐστι καὶ γενέσθαι ἀδύνατον. (Lucian, Alexander, (no name) 17:1)
  • Χαρίδημοσ Ὠρείτησ ἔχων τῆσ Αἰολίδοσ τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντοσ ἐπ’ αὐτὸν Ἀρταβάζου χρημάτων ἐδεῖτο εἰσ τοὺσ στρατιώτασ. (Aristotle, Economics, Book 2 107:1)

Synonyms

  1. I bind

  2. I hinder from

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION