Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαδέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαδέω διαδήσω

Structure: δια (Prefix) + δέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bind round, fast-bound

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάδω διάδεις διάδει
Dual διάδειτον διάδειτον
Plural διάδουμεν διάδειτε διάδουσιν*
SubjunctiveSingular διάδω διάδῃς διάδῃ
Dual διάδητον διάδητον
Plural διάδωμεν διάδητε διάδωσιν*
OptativeSingular διάδοιμι διάδοις διάδοι
Dual διάδοιτον διαδοίτην
Plural διάδοιμεν διάδοιτε διάδοιεν
ImperativeSingular διάδει διαδεῖτω
Dual διάδειτον διαδεῖτων
Plural διάδειτε διαδοῦντων, διαδεῖτωσαν
Infinitive διάδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδων διαδουντος διαδουσα διαδουσης διαδουν διαδουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάδουμαι διάδει, διάδῃ διάδειται
Dual διάδεισθον διάδεισθον
Plural διαδοῦμεθα διάδεισθε διάδουνται
SubjunctiveSingular διάδωμαι διάδῃ διάδηται
Dual διάδησθον διάδησθον
Plural διαδώμεθα διάδησθε διάδωνται
OptativeSingular διαδοίμην διάδοιο διάδοιτο
Dual διάδοισθον διαδοίσθην
Plural διαδοίμεθα διάδοισθε διάδοιντο
ImperativeSingular διάδου διαδεῖσθω
Dual διάδεισθον διαδεῖσθων
Plural διάδεισθε διαδεῖσθων, διαδεῖσθωσαν
Infinitive διάδεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδουμενος διαδουμενου διαδουμενη διαδουμενης διαδουμενον διαδουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδήσω διαδήσεις διαδήσει
Dual διαδήσετον διαδήσετον
Plural διαδήσομεν διαδήσετε διαδήσουσιν*
OptativeSingular διαδήσοιμι διαδήσοις διαδήσοι
Dual διαδήσοιτον διαδησοίτην
Plural διαδήσοιμεν διαδήσοιτε διαδήσοιεν
Infinitive διαδήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδησων διαδησοντος διαδησουσα διαδησουσης διαδησον διαδησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδήσομαι διαδήσει, διαδήσῃ διαδήσεται
Dual διαδήσεσθον διαδήσεσθον
Plural διαδησόμεθα διαδήσεσθε διαδήσονται
OptativeSingular διαδησοίμην διαδήσοιο διαδήσοιτο
Dual διαδήσοισθον διαδησοίσθην
Plural διαδησοίμεθα διαδήσοισθε διαδήσοιντο
Infinitive διαδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδησομενος διαδησομενου διαδησομενη διαδησομενης διαδησομενον διαδησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διε͂δουν διε͂δεις διε͂δειν*
Dual διέδειτον διεδεῖτην
Plural διέδουμεν διέδειτε διε͂δουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδοῦμην διέδου διέδειτο
Dual διέδεισθον διεδεῖσθην
Plural διεδοῦμεθα διέδεισθε διέδουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅπωσ δὲ μηδὲ ὑψουμένου τοῦ χώματοσ ἡ γῆ διαχέοιτο, πάλιν ἑτέραισ δοκοῖσ ἐπικαρσίαισ τὰσ κατὰ μῆκοσ κειμένασ διέδεον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 355:1)

Synonyms

  1. to bind round

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION